Βικιπαίδεια

Αλεξάνδρεια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Asiatologist (συζήτηση | συνεισφορές)
341 επεξεργασίες
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Asiatologist (συζήτηση | συνεισφορές)
341 επεξεργασίες
Διορθώσεις
Γραμμή 536:
Η αρχαία πόλη και οι άνθρωποί της αποτελούν ανεξάντλητη παρακαταθήκη από την οποία έχουν αντλήσει έμπνευση πολλοί σεναριογράφοι, σκηνοθέτες και δημιουργοί κινουμένων σχεδίων. Στο επίκεντρο της σχετικής μυθοπλασίας βρίσκονται κατά κύριο λόγο ιστορικές προσωπικότητες, όπως η Κλεοπάτρα, ο Μάρκος Αντώνιος και η Υπατία. Παραδείγματα τέτοιων παραγωγών είναι τα εξής: ''Αντώνιος και Κλεοπάτρα'' (φιλμ του 1908, 1913, 1972, 2015)· ''Αντώνιος και Κλεοπάτρα,'' τηλεοπτικό δράμα του 1974· ''Αντώνιος και Κλεοπάτρα,'' τραγωδία του Ουίλιαμ Σαίξπηρ (1607)· ''Καίσαρ και Κλεοπάτρα'', θεατρικό έργο που γράφτηκε το 1898 από τον Τζορτζ Μπέρναρντ Σω· ''Κλεοπάτρα'', μίνι τηλεοπτική σειρά· ''Αστερίξ και Κλεοπάτρα,'' ταινία κινουμένων σχεδίων· ''Αστερίξ και Οβελίξ: Αποστολή Κλεοπάτρα''· ''Αγορά'' (με θέμα την Υπατία) του Αλεχάντρο Αμενάμπαρ· ''Υπατία'' (θεατρικό έργο του 1900 στο οποίο πιθανώς πρωταγωνιστούσε η Μαίρη Άντερσον)· τηλεοπτική σειρά ''Κόσμος: Ένα προσωπικό ταξίδι·'' ο Καρλ Σαγκάν δίνει εδώ μια λεπτομερή περιγραφή του θανάτου της Υπατίας, συνδέοντάς τον με την καταστροφή της Βιβλιοθήκης· ''Τα μαθηματικά της Υπατίας'', θεατρικό έργο του 2016.
 
Παραδείγματα κινηματογραφικών παραγωγών των οποίων η πλοκή τοποθετείται στο πρόσφατο παρελθόν είναι:[[File:Hypatia (1900 Play).png|μικρογραφία|Η Πρωταγωνίστρια του θεατρικού έργου "Υπατία" του 1900 (πιθανώς η Μαίρη Άντερσον)]]
 
''Τέσσερεις άνδρες και μία προσευχή'' (περιπέτεια του 1938)· ''Παγωνιά στην Αλεξάνδρεια'', στρατιωτική περιπέτεια του 1958 (στις ΗΠΑ παρουσιάστηκε το 1961 ως ''Η επίθεση της ερήμου'')· ''Ιουστίνη'', δράμα του 1969 εμπνευσμένο από την ομώνυμη νουβέλα του Λώρενς Ντάρρελ· ''Διαβατήριο για το Σουέζ'', περιπέτεια του 1943 και ''Τοσούν πασά'', τούρκικη κωμωδία του 1976.
 
Λογοτεχνικό φόρο τιμής στην Αλεξάνδρεια έχουν αποδώσει ο Καβάφης με το ποίημα «Ἀπολείπειν ὁ θεὸς Ἀντώνιον», ο Λώρενς Ντάρρελ με την τετραλογία του «Αλεξανδρινό Κουαρτέτο» (''Ιουστίνη'', ''Βαλτάσαρ'', ''Μαουντόλιβ'', ''Κλέα'') που αποτέλεσε σταθμό στη λογοτεχνία και ο Στρατής Τσίρκας στο τελευταίο μέρος της τριλογίας του «Ακυβέρνητες Πολιτείες», τη «Νυχτερίδα». Στην τριλογία ''Αραμπέσκ'' του Τζον Κόρτνεϊ Γκρίμγουντ η Αλεξάνδρεια αποτελεί το σκηνικό μιας σειράς εναλλακτικών ιστορικών νουβελών. Επίσης, το βιβλίο «Αλεξάνδρεια: Η πόλη της μνήμης», του Μάικλ Χάαγκ, παρουσιάζει την πόλη με τα μάτια των Καβάφη, Ντάρελ και Φόρστερ. Με τη νουβέλα [[:en:Miramar|''Μιραμάρ'']]<ref>Μαχφούζ Ναγκίμπ, ''Μιραμάρ'', μτφρ. Μαρία Κ. Χωρεάνθη, Ψυχογιός 1999.</ref> (1967) ο Αιγύπτιος συγγραφέας [[Ναγκίμπ Μαχφούζ]] δημιούργησε ένα γεμάτο αντιθέσεις πορτραίτο της σύγχρονης μετααποικιακής πόλης. Όπως συμβαίνει και με άλλα έργα του Μαχφούζ, το ''Μιραμάρ'' βρίθει από αλληγορίες. Η ηρωίδα του – σύμβολο της Αιγύπτου–, μια όμορφη αλλά αμόρφωτη καμαριέρα που αποτελεί το μήλο της έριδος για τους ενοίκους της πανσιόν Μιραμάρ, άγεται και φέρεται από τις αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις τους. Οι τελευταίοι αντιπροσωπεύουν κύκλους προσκείμενους στην κυβέρνηση του Νάσερ, διάφορες πολιτικο-θρησκευτικές οργανώσεις, την ανώτερη εύπορη τάξη, τους Ευρωπαίους, τους Αιγύπτιους εθνικιστές κλπ. Το 1988 η Σουηδική Ακαδημία Γραμμάτων τίμησε τον Μαχφούζ με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Το ''Αλεξάνδρεια'' της Λίντσεϊ Ντέιβις είναι μια ιστορία μυστηρίου, με ήρωα τον Μάρκους Ντίντιους Φάλκο, πληροφοριοδότη, αυτοκρατορικό πράκτορα και «ιδιωτικό ντετέκτιβ» των ρωμαϊκών χρόνων (2009). Άλλες σχετικές ελληνικές εκδόσεις είναι: ''Το φεγγάρι έσβησε στην Αλεξάνδρεια'', Πολυζωίδης Απόστολος 2011· ''Φάρος και φαρίσκος, Ιστορίες της Αλεξάνδρειας και ένα κείμενο του Γιώργου Σεφέρη για τον Ε. Μ. Φόρστερ'', Forster, Edward Morgan· ''Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας,'' Τζίλλιαν Μπράντσοου· ''Ο λύχνος της Ανατολής'', Φωτίου Ελένη· ''Έξοδος από την Αίγυπτο'', Ασιμάν Αντρέ, 1951· ''Οι σκιές που αναζητάς στην Αλεξάνδρεια'', Φιλίππου Μάρω 2013· ''Μέρες Αλεξάνδρειας'', Στεφανάκης Δημήτρης Γ., 2011· ''Στην Αλεξάνδρεια ζάχαρη και στο Μισίρι ρύζι'', Γκιάλη, Έλεν - Έλλη 2011.
 
Η ζωή της Υπατίας εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο μυθοπλασίας για συγγραφείς διαφόρων εθνικοτήτων. Έργα που εντάσσονται σε αυτή την κατηγορία είναι: ''Υπατία: Επιστήμων της Αλεξάνδρειας'' (''Ipazia, scienziata alessandrina'') του Ιταλού Αντριάνο Πέτα· ''Η Υπατία και η αιωνιότητα'' ''(Hypatia y la eternidad)'' του Ισπανού Ραμόν Γκάλι· ''Η Ανάμνηση της Υπατίας: μια νουβέλα της αρχαίας Αιγύπτου'', του Μπράιαν Τρεντ· ''Υπατία, ή νέοι εχθροί με παλιό πρόσωπο'' μια νουβέλα του Τσάρλς Κίνγκσλεϊ (1853)·''Η Συνομωσία για τη σωτηρία του Σωκράτη,'' του Πωλ Λέβινσον (2006) · ''Αίρεση: η ζωή του Πελάγιου'' (2012), του Ντέιβιντ Λάβτζοϊ και το ''Αζαζίλ,'' του Αιγύπτιου συγγραφέα Γιούσεφ Ζιντάν που περιγράφει τις θρησκευτικές έριδες εκείνης της εποχής μέσα από τα μάτια ενός καλόγερου. Μέρος του βιβλίου αναφέρεται στην Υπατία.
 
Οι περιπέτειες της Κλεοπάτρας και του Μάρκου Αντώνιου –αληθινές ή φανταστικές– συνεχίζουν μέχρι σήμερα να εμπνέουν πολλούς συγγραφείς:
Το ''Κλεοπάτρα'', μια νουβέλα του Τζέφρι Γκάρντνερ αποκαλύπτει τη μυστική ζωή και τους έρωτες της βασίλισσας (1962)· Τοτο ''Αντώνιος και Κλεοπάτρα'' είναι η έβδομη και τελευταία νουβέλα της σειράς «Κύριοι της Ρώμης» της Κολίν ΜακΚάλοου (2007)· η ιστορική νουβέλα ''Η Κλεοπάτρα εξομολογείται'' (2011) της Κάρολιν Μέιερ είναι ιστορική νουβέλα μεέχει κεντρικό πρόσωπο την Κλεοπάτρα VII· Ηη μυθοπλασία ''Κλεοπάτρα'' του Ράιντερ Χάγκαρντ είναι μυθοπλασία που αφηγείται την επική προσπάθεια του ιερατείου να ανατρέψει την Κλεοπάτρα και να επαναφέρει την Αίγυπτο στη χρυσή εποχή της (1889).
 
== Σημειώσεις και αναφορές ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Αλεξάνδρεια"