Αϊντάχο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 81:
Ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή του σημερινού Άινταχο εκτιμάται ότι υπάρχει εδώ και 14.500 χρόνια. Ανασκαφές το [[1959]] στο σπήλαιο Ουίλσον Μπατ στην τοποθεσία Τουίν Φολς έφεραν στο φως ευρήματα ανθρώπινης δραστηριότητας, που περιλαμβάνουν και αιχμές από βέλη, και τα οποία θεωρούνται από τα αρχαιότερα ευρήματα που έχουν ανακαλυφθεί στη [[βόρεια Αμερική]]. Ιθαγενείς φυλές της περιοχής αναφέρονται από τους ιστορικούς οι Νεζ Περς στο βορρά και οι Σοσόνε στο νότο.
Η αποστολή των Λιούις και Κλαρκ πέρασε από το Άινταχο το [[1805]] προς τον [[Ειρηνικός ωκεανός|Ειρηνικό ωκεανό]] και το [[1806]] κατά την επιστροφή της ακολούθησε τον ποταμό Κλίαρλεϊκ. Ο πρώτος οικισμός μη ιθαγενών στην περιοχή ήταν το Κάλισπελ Χάους, στις όχθες της λίμνης Πεντ Ορέιλ, και ήταν ένας εμπορικός σταθμός για το εμπόριο γούνας. Ιδρύθηκε το [[1809]] από τον Ντέιβιντ Τόμσον της εταιρίας Νορθουέστ. Το [[1812]] ο Ντόναλντ Μακένζι ίδρυσε για λογαριασμό της εταιρίας Πασίφικ Φερ έναν σταθμό στον κάτω ρου του ποταμού Κλίαρλεϊκ
Το Άινταχο, ως τμήμα της χώρας του [[Όρεγκον]], διεκδικούταν τόσο από τις [[ΗΠΑ]] όσο και από τη [[Βρετανία]], μέχρι το [[1846]], όταν η κυριαρχία της περιοχής πέρασε οριστικά στις [[ΗΠΑ]]. Από το [[1843]] μέχρι το [[1849]], το σημερινό Άινταχο ανήκε ντε φάκτο στην επαρχιακή διοίκησης της κυβέρνησης του [[Όρεγκον]]. Όταν το [[Όρεγκον]] απέκτησε το καθεστώς της πολιτείας των [[ΗΠΑ]], το Άινταχο παρέμεινε ως το υπόλοιπο της επαρχίας που δεν ενσωματώθηκε στην πολιτεία και χαρακτηριζόταν ως η επικράτεια [[Ουάσινγκτον]].
| |||