Κάρολος ο Φαλακρός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 7:
| μέγεθος_εικόνας =
| λεζάντα =
| τίτλος =
| περίοδος_εξουσίας = [[11 Αυγούστου]] [[843]] - [[6 Οκτωβρίου]] [[877]]
| ημερομηνία_στέψης = [[6 Ιουνίου]] [[848]]
Γραμμή 37:
Γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου του 823 στη [[Φραγκφούρτη]], όταν οι μεγαλύτεροι αδελφοί του ήταν ήδη ενήλικες και τους είχαν ανατεθεί τα δικά τους υποβασίλεια, από τον πατέρα τους. Ο Λουδοβίκος ο ευσεβής αναζητούσε και για τον μικρότερο Κάρολο ένα βασίλειο αρχικά στην [[Αλαμανία]] και στην συνέχεια στα [[Πυρηναία]]. Τελικά αποφάσισε να του δώσει μερίδιο την [[Γαλατία]], την περιοχή στην οποία βρίσκεται η σημερινή [[Γαλλία]]. Σε μια [[Δίαιτα]] στο [[Κρεμιέ]] ([[837]]) όρισε τον Κάρολο διάδοχο του, κάτι που έκανε τους μεγαλύτερους αδελφούς του να εξεγερθούν. Ο [[Πεπίνος Α΄ της Ακουιτανίας]] πέθανε ([[838]]) και το δουκάτο παραχωρήθηκε στον Κάρολο.
[[Αρχείο:Charles le Chauve denier Bourges after 848.jpg|thumb|left|200px|Κάρολος ο φαλακρός]]
Ο θάνατος του αυτοκράτορα Λουδοβίκου του ευσεβούς ([[840]]) έφερε πολλές διαμάχες ανάμεσα στους γιους του για την διαδοχή. Ο Κάρολος συμμάχησε με τον [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός|Λουδοβίκο τον Γερμανικό]] νικώντας τον [[Λοθάριος Α΄|Λοθάριο]] και τον ανιψιό του [[Πεπίνος Β΄ της Ακουιτανίας|Πεπίνο Β΄ της Ακουιτανίας]], γιο του Πεπίνου Α΄ που διεκδικούσε την Ακουιτανία στις [[25 Ιουνίου]] [[841]] στην μάχη του
Τα πρώτα χρόνια της βασιλείας τους μέχρι τον θάνατο του Λοθάριου ([[855]]) ήταν σχετικά ειρηνικά, με τα τρία αδέλφια να συνεργάζονται άψογα μεταξύ τους. Το ([[858]]), ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός δέχθηκε πρόσκληση ευγενών να επιτεθεί στην Γαλατία και να εκθρονίσει τον Κάρολο, που ήταν τόσο αντιπαθής στον κόσμο που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει στρατό και δραπέτευσε για την [[Βουργουνδία]]. Τελικά ο Κάρολος σώθηκε χάρη στην υποστήριξη των επισκόπων, που αρνήθηκαν να στέψουν τον Λουδοβίκο βασιλιά, και των [[Γουέλφοι και Γιβελλίνοι|Γουέλφων]], που υποστήριζαν την μητέρα του, Ιουδήθ. Όταν πέθανε ο ανιψιός του, [[Λοθάριος Β΄ της Λοθαριγγίας]] ([[869]]), επιχείρησε να καταλάβει τα εδάφη του, αλλά με την [[Συνθήκη του Μέρσεν]] ([[870]]) αναγκάστηκε να τα μοιράσει με τον αδελφό του Λουδοβίκο τον Γερμανικό.
|