Αλεξέι Πετρόβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Shakko (συζήτηση | συνεισφορές)
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 16:
| πατέρας = [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)]]
| μητέρα = Ευδοξία Λοπουχίνα
| ημ_γέννησης = [[1928 Φεβρουαρίου]] [[1690]]
| τόπος_γέννησης = [[Μόσχα]]. [[Ρωσική Αυτοκρατορία|Ρωσία]]
| ημ_θανάτου = [[7 Ιουλίου]] [[1718]] (28 ετών)
| τόπος_θανάτου = [[Αγία Πετρούπολη|Πετρούπολη]], [[Ρωσική Αυτοκρατορία|Ρωσία]]
| τόπος_ταφής =
Γραμμή 24:
| υπογραφή =
}}
Ο '''Αλεξέι Πέτροβιτς''' (''Алексей Петрович) Романов'', [[28 (Φεβρουαρίου]] [[1690]] - [[7 Ιουλίου]] [[1718]]) ήταν γιος του [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Πέτρου Α΄ της Ρωσίας]] από την πρώτη σύζυγό του.
 
Ο '''Αλεξέι Πέτροβιτς'''(Алексей Петрович), (1690-1718) ήταν γιος του [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Πέτρου Α΄ της Ρωσίας]] από την πρώτη σύζυγό του.
==Βίος==
===Τα πρώτα χρόνια===
Ο '''Αλεξέι Πέτροβιτς''' γεννήθηκε στις 1928 Φεβρουαρίου του 1690 (19 Φεβρουαρίου με το παλαιό ημερολόγιο). Πατέρας του ήταν ο [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Πέτρος Α΄ της Ρωσίας]] και μητέρα του η Ευδοξία Λοπουχίνα. Βαπτίστηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1690. Νονοί του ήταν Πατριάρχης Ιωακείμ και η μεγάλη του θεία Tsarevna Τατιάνα Mikhailovna.<ref name="rusartnet">[http://www.rusartnet.com/biographies/russian-rulers/romanov/family-of-peter-i-and-eudoxia-lopukhina/tsarevich-alexis-petrovich Tsarevich Alexis Petrovich]</ref> Μεγάλωσε κυρίως με τη μητέρα του, επειδή ο αυτοκράτορας πατέρας του ήταν αφοσιωμένος με τη διακυβέρνηση της Ρωσικής αυτοκρατορίας. Η μητέρα του διακρινόταν για τη θρησκοληψία της. Αλλά και τα υπόλοιπα πρόσωπα που τον περιέβαλαν στο [[Κρεμλίνο]] όπου ζούσε, διάκειντο εχθρικώς προς τις μεταρρυθμίσεις και τις καινοτομίες του [[Τσάρος|Τσάρου]]<ref name="moraitakis">Ευριπίδης Μωραϊτάκης, 1974 σσ. 54-63.</ref>.
 
Μέχρι την ηλικία των εννέα ετών δεν διακρινόταν για την ευφυΐα του, ούτε και για το ενδιαφέρον του για τη διαδοχή και διακυβέρνηση της χώρας του. Όταν σε ηλικία εννέα ετών η μητέρα του κλείστηκε από τον πατέρα του σε [[Μοναστήρι (θρησκεία)|μοναστήρι]], ανέλαβε την ανατροφή του η θεία του, από την πλευρά του πατέρα του, Ελένη. Ο πατέρας του είχε αναθέσει την μόρφωσή του σε διάφορους παιδαγωγούς, οι οποίοι όμως αποστελλόταν συχνά στο εξωτερικό για διπλωματικές αποστολές. Αυτό είχε σαν συνέπεια να έχει η εκπαίδευσή του αποσπασματικό χαρακτήρα.<ref name="rusartnet"/> Στα 1703 και σε ηλικία 13 ετών ο πατέρας του τον κατέταξε ως απλό στρατιώτη στο [[πυροβολικό]], με σκοπό να αποκτήσει παιδιόθεν ενδιαφέρον για τον στρατό. Προκειμένου επίσης να του εμφυσήσει το ενδιαφέρον για τις αυτοκρατορικές υποθέσεις, του ανέθεσε τη διεκπεραίωση κυβερνητικών υποθέσεων. Όμως ούτε στα στρατιωτικά, ούτε στα διοικητικά επέδειξε κάποιο ενδιαφέρον.
Το 1709, στάλθηκε να σπουδάσει στη [[Δρέσδη]], όπου στράφηκε περισσότερο στο διάβασμα, συγκροτώντας μια μεγάλη βιβλιοθήκη από εκκλησιαστικά βιβλία και βιβλία αστικού δικαίου, αλλά και έργα της λογοτεχνίας. Αγαπημένοι τίτλοι του ήταν για τη θρησκεία, το μυστικισμό και την παγκόσμια ιστορία<ref name="rusartnet"/>.
Οι συνήθειές του επικεντρώνονταν κατά κύριο λόγο στις γυναίκες και στο πιοτό. Ο πατέρας του συνειδητοποιούσε σταδιακά πως δεν θα είχε ένα άξιο διάδοχο. Έτσι θέλησε να τον παντρέψει με την πριγκίπισσα Σοφία-Καρλόττα Μπράουνσβαϊκ-Βολφενμπάτελ, με σκοπό να του αλλάξει τρόπο ζωής μια γυναίκα μορφωμένη και κοσμοπολίτισσα.<ref name="moraitakis"/>Δεν την συγχώρεσε όμως που δεν άλλαξε την λουθηρανική πίστη της με την ορθοδοξία.<ref>Will&Ariel Durant, Παγκόσμιος Ιστορία του Πολιτισμού, τομ.Η, εκδ.Αφοί Συρόπουλοι, Αθήναι 1970, σελ.454</ref>
 
===Ο γάμος η διαδοχή και η διαμάχη με τον πατέρα του===
Στη συνέχεια όμως εκείνος ερωτεύθηκε μια Φινλανδή υπηρέτρια και την εγκατέστησε στο παλάτι. Στις 11 Οκτωβρίου απέκτησε από τη Σοφία ένα γιο και λίγες ημέρες αργότερα η γυναίκα του πέθανε. Ο [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Πέτρος Α΄ της Ρωσίας]] είδε στον εγγονό του τον μελλοντικό του διάδοχο, αλλά μόνο προσωρινά, καθώς επιθυμούσε να ορίσει ως τέτοιον τον γιο που ήλπιζε να αποκτήσει από την δεύτερη γυναίκα του Αικατερίνη. Μετά την κηδεία της Σοφίας, ο Πέτρος έστειλε επιστολή στον γιο του φέρνοντάς τον ενώπιον των ευθυνών του ως διαδόχου του θρόνου ή να παραιτηθεί. Την ίδια στιγμή το περιβάλλον του Αλεξέι τον προέτρεψε να παραιτηθεί για να αποφύγει τις πατρικές πιέσεις και μετά να τον επαναφέρει ο ρωσικός λαός και ο ίδιος να διεκδικήσει το θρόνο ως νόμιμος πρωτότοκος υιός. Ο Πέτρος για να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο τού πρότεινε να αποσυρθεί σε μοναστήρι. Ο πατέρας του τού απηύθυνε εκ νέου πρόσκληση να αναλάβει τις ευθύνες του και τον κάλεσε να τον συναντήσει στην [[Κοπεγχάγη]].
===Η συνωμοσία και η επιστροφή στη Ρωσία===
Ο Αλεξέι όμως, αφού ζήτησε χρηματική ενίσχυση από το Κρατικό Ταμείο, ταξίδεψε, στα 1716, με την ερωμένη του και με μια πολυπληθή συνοδεία προς την Βιέννη και τον [[Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολο ΣΤ']]. Εκεί ζήτησε βοήθεια από τον Αυστριακό ηγεμόνα και εκείνος τον φυγάδευσε με στρατιωτική συνοδεία στη [[Νάπολη|Νεάπολη]] και στο φρούριο Σαντ Έλμο. Ο Πέτρος ανέθεσε σε δύο έμπιστά του πρόσωπα, τον πρώην πρεσβευτή της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη Τολστόι και στον στρατηγό Ρουμνιάτσωφ, να εντοπίσουν τον γιο του. Αφού εντοπίστηκε, ζητήθηκε από τον [[Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολο ΣΤ']] να τους επιτραπεί να τον επισκεφθούν. Εκεί τον συνάντησαν και του πρότειναν να επιστρέψει στην Πετρούπολη, με την υπόσχεση να μην τιμωρηθεί από τον πατέρα του, αλλά και να παντρευτεί την ερωμένη του. Έτσι στα μέσα του Ιανουαρίου 1717 ο Αλεξέι Πέτροβιτς επέστρεψε στη Ρωσία.<ref name="moraitakis"/>
 
Ο πατέρας του τον κάλεσε να αποκαλύψει όλους όσοι κρυβόταν πίσω από τη συνωμοσία εναντίον του και ώθησαν τον γιο του να δραπετεύσει στο εξωτερικό και αφού το κάνει -αποκάλυψε πως ήταν κληρικοί και λαϊκοί, αλλά και η ίδια του η μητέρα- να ορκιστεί ενώπιον της Ιεράς Συνόδου και άλλων αξιωματούχων πως παραιτείται του θρόνου.<ref name="moraitakis"/> Όταν έφτασε και η ερωμένη του από τη Νεάπολη, ανακρίθηκε και αποκάλυψε πως ο Αλέξιος ήταν αυτός που είχε ζητήσει από τον [[Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολο ΣΤ']] να του δώσει στρατό με σκοπό να τον βοηθήσει να καταλάβει την εξουσία στη Ρωσία.<ref name="moraitakis"/>Στις 14 Ιουνίου συνελήφθη και κλείσθηκε στο φρούριο των Αγίων Πέτρου και Παύλου του νησιού Πετροπαυλόβσκ. Στις 19 Ιουνίου 1718, μετά από εξέταση από το Ανώτατο δικαστήριο, καταδικάσθηκε σε 25 μαστιγώματα με κνούτο. Τα βασανιστήρια και οι μαστιγώσεις επαναλήφθηκαν με την παρουσία και του Τσάρου πατέρα του.
 
===Το τέλος===
Τελικά πέθανε κάτω από άγνωστες συνθήκες στις 7 Ιουλίου του 1718 (26 Ιουνίου 1718με το π.η.). Ξένοι διπλωμάτες ανέφεραν πως ο Αλέξιος αποκεφαλίσθηκε ή ότι του έκοψαν τις αρτηρίες, αλλά αμέσως απελάθηκαν<ref>Will&Ariel Durant, Παγκόσμιος Ιστορία του Πολιτισμού, τομ.Η, εκδ.Αφοί Συρόπουλοι, Αθήναι 1970, σελ.456</ref>.
 
==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
 
==Πηγές==
{{Commonscat}}