Βικιπαίδεια

Βάλντεμαρ Β΄ της Δανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|07|06|2015}}
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Βαλντεμάρ Β΄ της Δανίας''' ή ''Βαλντεμάρ ο Νικητής'' ή ''Βαλντεμάρ ο Κατακτητής'' (''Valdemar Sejr'', [[9 Μαΐου]] ή [[28 Ιουνίου]] [[1170]] - [[28 Μαρτίου]] [[1241]]), αποκαλούμενος ''Βαλντεμάρ ο Νικητής'' ή ''Κατακτητής'', ήταν βασιλιάς της [[Δανία|Δανίας]] από([[1202]] το- [[12021241]]) μέχριήταν τονδεύτερος θάνατόγιος του τοβασιλιά της Δανίας Βαλντεμάρ Α΄ και της Σοφίας Ιγκόρ κόρης του Πολωνού πρίγκηπα Ρισέζα, διαδέχθηκε τον θανόντα αιφνίδια μεγαλύτερο αδελφό του [[1241Κνούτος ΣΤ΄ της Δανίας|Κνούτο ΣΤ΄.]]. Το προσωνύμιο ''Sejr'' είναι μεταγενέστερη επινόηση και δεν χρησιμοποιούντανείχε χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια της ζωής του., το ''Sejr'' σταείναι [[δανικά]]Δανική λέξη που σημαίνει «νίκη».
 
==Αποτυχία του αρχιεπισκόπου της Βρέμης Βαλντεμάρ να σφετεριστεί τον θρόνο της Δανίας==
{{Δανία-επέκταση}}
 
Όταν πέθανε ο πατέρας του σε ηλικία 12 ετών ονομάστηκε πρίγκηπας της Νότιας Γιουτλάνδης, <ref>Esben Albrectsen, "Das Abel-Geschlecht und die Schauenburger als Herzöge von Schleswig", Marion Hartwig and Frauke Witte (trls.), in: Die Fürsten des Landes: Herzöge und Grafen von Schleswig, Holstein und Lauenburg [De slevigske hertuger; German], Carsten Porskrog Rasmussen (ed.) on behalf of the Gesellschaft für Schleswig-Holsteinische Geschichte, Neumünster: Wachholtz, 2008, pp. 52-71, here p. 52.</ref> κηδεμόνας του ορίστηκε ο επίσκοπος Βαλντεμάρ Κνουδσέν ένας φιλόδοξος και αδίστακτος άνθρωπος ο οποίος όταν έγινε δούκας - αρχιεπίσκοπος της Βρέμης (1192) επιχείρησε να ανατρέψει τον Δανό βασιλιά Κνούτο Δ΄, μεγαλύτερο αδελφό του πρίγκηπα Βαλντεμάρ και να γίνει βασιλιάς της Δανίας ο ίδιος. Ο πρίγκηπας Βαλντεμάρ ζήτησε από τον επίσκοπο να συναντηθούν αλλά ο ίδιος δραπέτευσε για την Σουηδική Νορβηγία προκειμένου να αποφύγει την σύλληψη, την επόμενη χρονιά ο επίσκοπος Βαλντεμάρ με την υποστήριξη της Γερμανικής οικογένειας των Χοχεστάουνεφ επιτέθηκε στις Δανικές ακτές διεκδικώντας ξεκάθαρα τον θρόνο. Ο βασιλιάς της Δανίας Κνούτος ΣΤ΄ τον νίκησε (1193) και τον φυλάκισε 5 χρόνια στο κάστρο του Νόρντμποργκ (1193 - 1198) και στην συνέχεια τον μετέφερε στο κάστρο του Σόμποργκ κοντά στο [[Σγιέλαν]] (1198 - 1206), ελευθερώθηκε με την επέμβαση του πάπα [[Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄|Ιννοκεντιου Γ΄]] και της νέας βασίλισσας Νταγκμάρ συζύγου του Βαλντεμάρ Β΄ αφού εν τω μεταξύ ο Κνούτος ΣΤ΄ είχε πεθάνει, για να ελευθερωθεί ορκίστηκε πρώτα ότι δεν θα ενοχλήσει ποτέ ξανά το Δανικό στέμμα. <ref>Hans Olrik, "Valdemar (Knudsen), 1158-1236, Biskop af Slesvig", in: Dansk biografisk leksikon, vol. XVIII: Ubbe - Wimpffen, pp. 193–197, here p. 195.</ref> Ο Βαλντεμάρ και ο αδελφός του αντιμετώπισαν άλλη μια σοβαρή απειλή από τον Αλφόνσο Γ΄ του Χόλσταϊν ο οποίος με την υποστήριξη πολλών Γερμανών κομήτων επιτέθηκε στην νότια [[Γιουτλάνδη]] με σκοπό να ανατρέψει τον Δανό βασιλιά και να τον αντικαταστήσει με τον επίσκοπο Βαλντεμάρ Κνουδσέν ο οποίος ήταν ήδη φυλακισμένος. Ο Αλφόνσος Γ΄ του Χόλσταϊν ηττήθηκε στην μάχη του Στελλώ (1201) και φυλακίστηκε στο διπλανό κελί με αυτό του Βαλντεμάρ Κνουδσέν για δυο χρόνια στην συνέχεια ο Βαλντεμάρ δέχτηκε να ελευθερωθεί για λόγους υγείας. Τον Νοέμβριο του 1202 ο μεγαλύτερος αδελφός του Βαλντεμάρ βασιλιάς Κνούτος ΣΤ΄ πέθανε αιφνίδια σε ηλικία 40 ετών χωρίς απογόνους, τον διαδέχθηκε ο ίδιος ο Βαλντεμάρ ως Βαλντεμάρ Β΄
 
==Επαναναφορά του Βαλντεμάρ στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Βρέμης==
 
Την ίδια εποχή ξέσπασε πόλεμος στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στους δυο διεκδικητές του θρόνου τον [[Όθων Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Όθων Δ΄]] απο τον [[Οίκος των Γουέλφων|Οίκο των Γουέλφων]] και τον [[Φίλιππος της Σουαβίας|Φίλιππο της Σουαβίας]] από τον [[Οίκος των Χοενστάουφεν|Οίκο των Χοχεστάουνεφ,]] ο Βαλντεμάρ Β΄ συμμάχησε με τον Όθωνα Δ΄ εναντίον του Φιλίππου.
Ο Βαλντεμάρ επιτέθηκε στο Λίμπεκ και στο [[Χόλσταϊν]] τα οποία έγιναν επαρχίες της Δανίας (1203), από το 1204 συμμετείχε έντονα στις διαδικασίες για την διαδοχή στον θρόνο της Νορβηγίας οδηγώντας έναν στόλο στο Βικέν προκειμένου να υποστηρίξει τα δικαιώματα του Έρλιν Στέινβεγκ στον Νορβηγικό θρόνο, το αποτέλεσμα ήταν να ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος που κράτησε ως το 1208.
Το 1207 πέθανε ο αρχιεπίσκοπος της Βρέμης Χάρτγουιγκ της Ουλθέδης ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον Βαλντεμάρ (1192) και μια μερίδα επισκόπων της Βρέμης εξέλεξε πάλι τον Βαλντεμάρ ο οποίος είχε και την υποστήριξη και του βασιλιά Φιλίππου λόγω της εχθρότητας που είχε με τον Δανό βασιλιά Βαλντεμάρ Β΄. Μια άλλη μικρότερη μερίδα επισκόπων αντέδρασε έντονα στην απόφαση αυτή μεταφέροντας δική τους έδρα της αρχιεπισκοπής στο [[Αμβούργο]] ορίζοντας δικό τους επίσκοπο την ίδια χρονιά τον Μπουσάρ , κόμη του Στάμπενχαους, οι επίσκοποι του Αμβούργου μαζί με τον Δανό βασιλιά κατέφυγαν στον πάπα Ιννοκέντιο Γ΄ ζητώντας την προστασία του και την αποκήρυξη του Βαλντεμάρ από την επισκοπή. Ο πάπας πήρε καθαρά το μέρος του Βαλντεμάρ Β΄ και των επισκόπων του Αμβούργου κατοχυρώνοντας ως αρχιεπίσκοπο τον Μπουσάρ , κόμη του Στάμπενχαους, ο Βαλντεμάρ αρνήθηκε να υπακούσει και ο πάπας τον αφόρισε, τον καθαίρεσε και από την επισκοπή του Σλέσβιγκ στην οποία βρισκόταν από το 1279 τοποθετώντας σε αυτήν τον Νικόλαο. Ο νέος επίσκοπος του Σλέσβιγκ Νικόλαος ήταν έμπιστος και φίλος του βασιλιά της Δανίας Βαλντεράμ Β΄ γι'αυτό τον διόρισε αργότερα αντιβασιλιά της Δανίας (1214), την ίδια χρονιά ο Βαλντεράμ Β΄ επιτέθηκε με στρατό νότια του [[Έλβας|Έλβα]] κατακτώντας την [[Στάντε]], τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου ο επίσκοπος Βααλντεράμ ανακατέλαβε την Στάντε αλλά ανακαταλήφθη πάλι από τον Βαλντεράμ Β΄ ο οποίος έκτισε γέφυρα για να υπάρχει πρόσβαση στο Αμβούργο μέσω του ποταμού Έλβα. Το 1209 ο Όθων Δ΄ έπεισε τον Βαλντεμάρ Β να οπισθοχωρήσει βόρεια του Έλβα πιέζοντας ταυτόχρονα τον Μπουσάρ να εξορίσει τον επίσκοπο Βαλντεμάρ απο την χώρα.
 
==Οριστική παραίτερη του αρχιεπισκόπου Βαλντεμάρ==
 
Ο πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ στην συνέχεια αποφάσισε να αντικαταστήσει στην αρχιεπισκοπή της Βρέμης τον Μπουσάρ με τον θείο του Γεράρδο Α΄, κόμη του Ολδεμβούργου (1210). Τα αμέσως επόμενα χρόνια η κατάσταση αντιστράφηκε προσωρινά υπέρ του επισκόπου Βαλντεμάρ λόγω της υποστήριξης που πέτυχε απρόσμενα από τον Όθωνα Δ΄ ο οποίος ήρθε σε σύγκρουση με τον πάπα για την [[Σικελία]], ο Βερνάρδος Γ΄ της Σαξονίας συνόδευσε τον γαμπρό του επίσκοπο Βερνάρδο στην Βρέμη (1211), ο Ερρίκος Ε΄, κόμης του Παλατινάτου του Ρήνου κατέλαβε την Στάντε για λογαριασμό του επισκόπου Βαλντεμάρ (1213)
Στην συνέχεια οι κάτοικοι της Νορβηγίας εξεγέρθηκαν εναντίον του αρχιεπισκόπου Βαλντεμάρ λόγω της υψηλής φορολογίας που τους επέβαλε σκοτώνοντας τον απεσταλμένο του, ο Δανός βασιλιάς εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση για να λεηλατήσει την Στάντε και να κατακτήσει το [[Αμβούργο]], ο αρχιεπίσκοπος Βαλντεμάρ αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει, δέχτηκε να παραιτηθεί οριστικά από την αρχιεπισκοπή και κλείστηκε σε μοναστήρι (1217). Ο αυτοκράτορας [[Φρειδερίκος Β΄ Χοενστάουφεν]] ικανοποιημένος από την υποστήριξη που του παρείχε ο Βαλντεράμ του έδωσε σαν ανταμοιβή το [[Σλέσβιχ]], το [[Χόλσταϊν]] και την περιοχή της [[Πομερανία|Πομερανίας]] που προσαρτήθηκαν από τότε στο βασίλειο της Δανίας.
 
==Υποταγή και εκχριστιανισμός των Εσθονών στην μάχη του Λυντανίς==
 
Οι [[Τευτονικό Τάγμα|Τεύτονες ιππότες]] οι οποίοι είχαν αναλάβει να εκχριστιανίσουν τους λαούς της Ανατολικής Βαλτικής από το 1219 τάχθηκαν στο πλευρό του βασιλιά Βαλντεμάρ Β΄, ο πάπας [[Πάπας Ονώριος Γ΄|Ονώριος Γ΄]] ονόμασε την εκστρατεία του Δανού βασιλιά στην [[Εσθονία]] για να εκχριστιανίσει τους κατοίκους Σταυροφορία, ο Βαλντεμάρ Β΄ συγκέντρωσε έναν τεράστιο στρατό και στόλο 1500 πλοίων για την εκστρατεία του στην Εσθονία.
Όταν ο Δανέζικος στρατός έφτασε στο Λυντανίς το οποίο ταυτίζεται με την σημερινή πρωτεύουσα [[Ταλίν]] οι οπλαρχηγοί των Εσθονών έσπευσαν να συνθηκολογήσουν δηλώνοντας την υποταγή τους στον βασιλιά της Δανίας, ο Βαλντεμάρ το θεώρησε καλό σημάδι. Τρεις μέρες μόλις αργότερα στις 15 Ιουνίου 1219 ενώ οι Δανοί περίμεναν τους Εσθονούς να έρθουν να βαπτιστούν χριστιανοί δέχθηκαν αιφνίδια επίθεση από όλες τις περιοχές, η αρχικά διαφαινόμενη επιτυχία της Σταυροφορίας φαίνεται ότι είχε ανατραπεί.
Στην μάχη του Λυντανίς που ακολούθησαν όλα έδειχναν στην αρχή ότι δεν πάει τίποτα καλά για τους Δανούς και θα ακολουθήσει πανωλεθρία από τους παγανιστές Εσθονούς, ο επίσκοπο Σάνσεν είχε αναλάβει να σηκώνει ψηλά τα χέρια και αυτό οι Δανοί στρατιώτες το λάμβαναν σαν σημάδι να επιτεθούν, όταν κουραζόταν κατέβαζε τα χέρια και τότε οι Δανοί οπισθοχωρούσαν ο επίσκοπος άρχισε να παρακαλάει τον θεό για κάποιο σημάδι. Ο θρύλος λέει ότι κάποιο απρόσμενο γεγονός ανέτρεψε την κατάσταση υπέρ των Δανών όταν κάποιο κόκκινο πανί με λευκό σταυρό έπεσε από τον ουρανό και το έπιασε ο ίδιος ο Βαλντεμάρ Β΄ με τα χέρια του. <ref>Olsen, Peder.Slaget ved Lyndanise</ref> Το γεγονός αυτό έδωσε τεράστιο θάρρος στους Δανούς στρατιώτες που έκαναν αντεπίθεση ομαδικά με μεγάλη ορμή απέναντι στους Εσθονούς και τους συνέτριψαν, χιλιάδες παγανιστές έπεσαν νεκροί στο πεδίο της μάχης οι υπόλοιποι εκχριστιανίστηκαν με την βία, ο ιστορικός Έντγκαρ Σάχ αντίθετα λέει ότι οι χριστιανοί εκχριστιανίστηκαν μόνοι τους εθελοντικά. Ο βασιλιάς Βαλντεμάρ Β΄ ανήγειρε ένα φρούριο στο πεδίο της μάχης που ονομάστηκε Ταλίν το οποίο στην Εσθονική γλώσσα σημαίνει "Κάστρο της Δανίας" το κάστρο αυτό θα είναι η ακρόπολη της μετέπειτα πρωτεύουσας της Εσθονίας η οποία ήταν και η σημερινή. <ref>Huitfeldt, Arild. Danmarks Riges Krønike</ref> Το κόκκινο πανί με την λευκή σημαία έγινε από εκείνη την χρονιά το εθνικό σύμβολο των Δανών (1219) το οποίο το χρησιμοποίησαν για την δημιουργία σημαίας, η σημαία της Δανίας είναι η αρχαιότερη εθνικού κράτους στον κόσμο.
 
==Απώλεια του Χόλσταϊν από τους Γερμανούς==
 
Το 1223 ο βασιλιάς Βαλντεράμ Β΄ και ο μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Βαλντεμάρ κατά την διάρκεια ενός κυνηγιού απήχθησαν απήχθησαν από τον κόμη Ερρίκο Α της Σουερίν, ο κόμης ζήτησε από τον βασιλιά να παραδώσει πίσω στους Γερμανούς όλα τα εδάφη του Χόλσταϊν που κατείχε η χώρα του τα τελευταία 20 χρόνια, οι Δανοί αρνήθηκαν τις προτάσεις και κήρυξαν τον πόλεμο. Ο Δανέζικος στρατός υπό την ηγεσία του Αλβέρτου Β΄ της Ορμανούνδης ηττήθηκε στην μάχη του Μόλν (1225) και ο βασιλιάς Βαλντεμάρ ελευθερώθηκε με βαρείς όρους όπως να επιστρέψει όλες τις περιοχές ειδικά το Χόλσταϊν πίσω στην [[Γερμανία]], να πληρώσει 44.000 ασημένια μάρκα και να ορκιστεί ότι δεν θα αναζητήσει να πάρει εκδίκηση.
Ο Βαλντεμάρ Β΄ ελευθερώθηκε αλλά εξοργισμένος πήγε αμέσως στον πάπα Ονώριο Γ΄ να του ζητήσει να τον απαλλάξει από τον όρκο του έτσι ώστε να μπορεί να ξεκινήσει τις πολεμικές επιχειρήσεις εκδίκησης εναντίον των Γερμανών. Ο πάπας ευχαρίστως το δέχτηκε αλλά στις πολεμικές επιχειρήσεις που ακολούθησαν η τύχη δεν ήταν πια με το μέρος του, ο στρατός της Δανίας συνετρίβη από τους Γερμανούς στην μάχη του Μπόρνχοβεν (22 Ιουλίου 1227) και η Δανία έχασε οριστικά όλες τις περιοχές που είχε κερδίσει στην βόρεια Γερμανία, ο ίδιος ο βασιλιάς μόλις σώθηκε από έναν ιππότη από τότε αποσύρθηκε οριστικά από όλους τους πολέμους και ασχολήθηκε μονάχα με το εσωτερικό της χώρας του.
Ο βασιλιάς Βαλντεμάρ Β΄ τα επόμενα χρόνια μέχρι τον θάνατο του ασχολήθηκε με τις εσωτερικές υποθέσεις του βασιλείου του, την εποχή του οι μεγάλοι φεουδάρχες άρχισαν να κυριαρχούν απέναντι στους μικρότερης τάξης αγρότες οι οποίοι έχασαν τα προνόμια που είχαν παλιότερα από την εποχή των Βίκινγκς και αναγκάστηκαν να υποταχθούν. <ref>Danmark Historie IIperbenny.dk</ref> Ο Βαλντεμάρ κωδικοποίησε τους νόμους στην Δανία δημιουργώντας σύγχρονο νομοθετικό σύστημα για το Σγιέλαν, την Γιουτλάνδη και την Σκάνε το οποίο κυριάρχησε στην [[Δανία]] μέχρι το 1683. Το νομοθετικό του σύστημα απαγόρευσε προγενέστερες μεθόδους που χρησιμοποιούσαν σχετικά με την απόδειξη της αθωότητας ή της ενοχής του κατηγορουμένου όπως οι μονομαχίες υπό δοκιμή, η νομοθεσία του εγκρίθηκε από την από την αριστοκρατία του Βόντινγκμποργκ λίγο πριν τον θάνατο του.
 
==Οικογένεια==
 
Ο Βαλντεμάρ αρραβωνιάστηκε για πρώτη φορά την Ρίξα της Βαυαρίας κόρη του δούκα της Σαξονίας αλλά ο αρραβώνας διαλύθηκε στην συνέχεια ο Βάλντεμαρ παντρεύτηκε για πρώτη φορά την Μαργαρίτα της Βοημίας γνωστή και σαν βασίλισσα Νταγκμάρ (1205), κόρη του βασιλιά της Βοημίας Πρεμίσλ Όττοκαρ η οποία σύντομα κέρδισε με την συμπεριφορά της τις καρδιές όλων των Δανών, αλλά πέθανε πάνω στην γέννα (1212). Με την Μαργαρίτα ο Βαλντεμάρ έκανε έναν γιο που λεγόταν επίσης Βαλντεμάρ ο οποίος ορίστηκε από τον πατέρα του αντιβασιλιάς του Σλέσβινγκ (1218) αλλά σκοτώθηκε κατά την διάρκεια ενός κυνηγιού. Η Νταγκμάρ λίγο πριν πεθάνει τον παρακαλέσει να παντρευτεί στον επόμενο γάμο του την Κίρστεν την κόρη του Κάρλ βον Ρίζ και όχι την πανέμορφη [[Μπερενγκάρια της Πορτογαλίας]] για την οποία γνώριζε ότι είναι εντυπωσιασμένος αλλά ο Βαλντεμάρ δεν την άκουσε και παντρεύτηκε μετά τον θάνατο της την Μπερενγκάρια (1214), κόρη του βασιλιά της Πορτογαλίας [[Σάντσο Α΄ της Πορτογαλίας|Σάντσο Α΄]] και αδελφή του Φερδινάνδου κόμη της Φλάνδρας με τον οποίο έμενε μέχρι τον γάμο της. Η Μπερενγκάρια ήταν πολύ όμορφη αλλά κακόψυχη γι'αυτό μισήθηκε από τους Δανούς και τα παιδιά που έκανε με τον Βαλντεμάρ δημιούργησαν πολλά προβλήματα αργότερα στην χώρα κάτι που δικαίωσε τη Νταγκμάρ η οποία διαισθανόταν ότι ο γάμος δεν θα έβγαινε σε καλό για την χώρα, η Μπερενγκάρια πέθανε επίσης πρόωρα και πάνω στην γέννα (1221) όπως η Μαργαρίτα.
 
Με την πρώτη σύζυγο του Μαργαρίτα της Βοημίας παιδιά του ήταν :
 
*[[Βαλντεμάρ ο Νέος]]
 
Με την δεύτερη σύζυγο του Μπερενγκάρια της Πορτογαλίας παιδιά του ήταν :
 
*[[Ερρίκος Δ΄ της Δανίας]]
*Σοφία (1217 - 1247), παντρεύτηκε (1230) τον Ιωάννη Α΄, μαγδράβο του Βραδεμβούργου
*Άβελ της Δανίας (1218 - 1252)
*Χριστόφορος Α΄ της Δανίας (1219 - 1259)
 
==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
 
==Πηγές==
 
*Article "Valdemar II" from the 1911 Encyclopædia Britannica
*Esben Albrectsen, "Das Abel-Geschlecht und die Schauenburger als Herzöge von Schleswig", Marion Hartwig and Frauke Witte (trls.), in: Die Fürsten des Landes: Herzöge und Grafen von Schleswig, Holstein und Lauenburg [De slevigske hertuger; German], Carsten Porskrog Rasmussen (ed.) on behalf of the Gesellschaft für Schleswig-Holsteinische Geschichte, Neumünster: Wachholtz, 2008
*Hans Olrik, "Valdemar (Knudsen), 1158-1236, Biskop af Slesvig", in: Dansk biografisk leksikon, vol. XVIII: Ubbe - Wimpffen
*Huitfeldt, Arild. Danmarks Riges Krønike
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
 
*[http://genealogics.org/getperson.php?personID=I00020575&tree=LEO Βαλντεμάρ Β΄]
*[http://www.kingsofdenmark.dk/king21.htm Βασιλείς της Δανίας]
 
{{commonscat}}
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Βάλντεμαρ_Β΄_της_Δανίας"