Βάλντεμαρ Β΄ της Δανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 7:
Όταν πέθανε ο πατέρας του σε ηλικία 12 ετών ονομάστηκε πρίγκηπας της Νότιας Γιουτλάνδης, <ref>Esben Albrectsen, "Das Abel-Geschlecht und die Schauenburger als Herzöge von Schleswig", Marion Hartwig and Frauke Witte (trls.), in: Die Fürsten des Landes: Herzöge und Grafen von Schleswig, Holstein und Lauenburg [De slevigske hertuger; German], Carsten Porskrog Rasmussen (ed.) on behalf of the Gesellschaft für Schleswig-Holsteinische Geschichte, Neumünster: Wachholtz, 2008, pp. 52-71, here p. 52.</ref> κηδεμόνας του ορίστηκε ο επίσκοπος Βαλντεμάρ Κνουδσέν ένας φιλόδοξος και αδίστακτος άνθρωπος ο οποίος όταν έγινε δούκας - αρχιεπίσκοπος της Βρέμης (1192) επιχείρησε να ανατρέψει τον Δανό βασιλιά Κνούτο Δ΄, μεγαλύτερο αδελφό του πρίγκηπα Βαλντεμάρ και να γίνει βασιλιάς της Δανίας ο ίδιος. Ο πρίγκηπας Βαλντεμάρ ζήτησε από τον επίσκοπο να συναντηθούν αλλά ο ίδιος δραπέτευσε για την Σουηδική Νορβηγία προκειμένου να αποφύγει την σύλληψη, την επόμενη χρονιά ο επίσκοπος Βαλντεμάρ με την υποστήριξη της Γερμανικής οικογένειας των Χοχεστάουνεφ επιτέθηκε στις Δανικές ακτές διεκδικώντας ξεκάθαρα τον θρόνο. Ο βασιλιάς της Δανίας Κνούτος ΣΤ΄ τον νίκησε (1193) και τον φυλάκισε 5 χρόνια στο κάστρο του Νόρντμποργκ (1193 - 1198) και στην συνέχεια τον μετέφερε στο κάστρο του Σόμποργκ κοντά στο [[Σγιέλαν]] (1198 - 1206), ελευθερώθηκε με την επέμβαση του πάπα [[Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄|Ιννοκεντιου Γ΄]] και της νέας βασίλισσας Νταγκμάρ συζύγου του Βαλντεμάρ Β΄ αφού εν τω μεταξύ ο Κνούτος ΣΤ΄ είχε πεθάνει, για να ελευθερωθεί ορκίστηκε πρώτα ότι δεν θα ενοχλήσει ποτέ ξανά το Δανικό στέμμα. <ref>Hans Olrik, "Valdemar (Knudsen), 1158-1236, Biskop af Slesvig", in: Dansk biografisk leksikon, vol. XVIII: Ubbe - Wimpffen, pp. 193–197, here p. 195.</ref> Ο Βαλντεμάρ και ο αδελφός του αντιμετώπισαν άλλη μια σοβαρή απειλή από τον Αλφόνσο Γ΄ του Χόλσταϊν ο οποίος με την υποστήριξη πολλών Γερμανών κομήτων επιτέθηκε στην νότια [[Γιουτλάνδη]] με σκοπό να ανατρέψει τον Δανό βασιλιά και να τον αντικαταστήσει με τον επίσκοπο Βαλντεμάρ Κνουδσέν ο οποίος ήταν ήδη φυλακισμένος. Ο Αλφόνσος Γ΄ του Χόλσταϊν ηττήθηκε στην μάχη του Στελλώ (1201) και φυλακίστηκε στο διπλανό κελί με αυτό του Βαλντεμάρ Κνουδσέν για δυο χρόνια στην συνέχεια ο Βαλντεμάρ δέχτηκε να ελευθερωθεί για λόγους υγείας. Τον Νοέμβριο του 1202 ο μεγαλύτερος αδελφός του Βαλντεμάρ βασιλιάς Κνούτος ΣΤ΄ πέθανε αιφνίδια σε ηλικία 40 ετών χωρίς απογόνους, τον διαδέχθηκε ο ίδιος ο Βαλντεμάρ ως Βαλντεμάρ Β΄
==
Την ίδια εποχή ξέσπασε πόλεμος στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στους δυο διεκδικητές του θρόνου τον [[Όθων Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Όθων Δ΄]]
[[Αρχείο:Valdemarsejrssegl.jpg|thumb|right|250px|Η σφραγίδα του βασιλιά της Δανίας Βαλντεμάρ Β΄]]▼
▲Την ίδια εποχή ξέσπασε πόλεμος στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στους δυο διεκδικητές του θρόνου τον [[Όθων Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Όθων Δ΄]] απο τον [[Οίκος των Γουέλφων|Οίκο των Γουέλφων]] και τον [[Φίλιππος της Σουαβίας|Φίλιππο της Σουαβίας]] από τον [[Οίκος των Χοενστάουφεν|Οίκο των Χοχεστάουνεφ,]] ο Βαλντεμάρ Β΄ συμμάχησε με τον Όθωνα Δ΄ εναντίον του Φιλίππου.
Ο Βαλντεμάρ επιτέθηκε στο Λίμπεκ και στο [[Χόλσταϊν]] τα οποία έγιναν επαρχίες της Δανίας (1203), από το 1204 συμμετείχε έντονα στις διαδικασίες για την διαδοχή στον θρόνο της Νορβηγίας οδηγώντας έναν στόλο στο Βικέν προκειμένου να υποστηρίξει τα δικαιώματα του Έρλιν Στέινβεγκ στον Νορβηγικό θρόνο, το αποτέλεσμα ήταν να ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος που κράτησε ως το 1208.
Το 1207 πέθανε ο αρχιεπίσκοπος της Βρέμης Χάρτγουιγκ της Ουλθέδης ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον Βαλντεμάρ (1192) και μια μερίδα επισκόπων της Βρέμης εξέλεξε πάλι τον Βαλντεμάρ ο οποίος είχε και την υποστήριξη και του βασιλιά Φιλίππου λόγω της εχθρότητας που είχε με τον Δανό βασιλιά Βαλντεμάρ Β΄. Μια άλλη μικρότερη μερίδα επισκόπων αντέδρασε έντονα στην απόφαση αυτή μεταφέροντας δική τους έδρα της αρχιεπισκοπής στο [[Αμβούργο]] ορίζοντας δικό τους επίσκοπο την ίδια χρονιά τον Μπουσάρ , κόμη του Στάμπενχαους, οι επίσκοποι του Αμβούργου μαζί με τον Δανό βασιλιά κατέφυγαν στον πάπα Ιννοκέντιο Γ΄ ζητώντας την προστασία του και την αποκήρυξη του Βαλντεμάρ από την επισκοπή. Ο πάπας πήρε καθαρά το μέρος του Βαλντεμάρ Β΄ και των επισκόπων του Αμβούργου κατοχυρώνοντας ως αρχιεπίσκοπο τον Μπουσάρ , κόμη του Στάμπενχαους, ο Βαλντεμάρ αρνήθηκε να υπακούσει και ο πάπας τον αφόρισε, τον καθαίρεσε και από την επισκοπή του
==Οριστική
Ο πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ στην συνέχεια αποφάσισε να αντικαταστήσει στην αρχιεπισκοπή της [[Βρέμη|Βρέμης]] τον Μπουσάρ με τον θείο του Γεράρδο Α΄, κόμη του Ολδεμβούργου (1210). Τα αμέσως επόμενα χρόνια η κατάσταση αντιστράφηκε προσωρινά υπέρ του επισκόπου Βαλντεμάρ λόγω της υποστήριξης που πέτυχε απρόσμενα από τον Όθωνα Δ΄ ο οποίος ήρθε σε σύγκρουση με τον πάπα για την [[Σικελία]], ο Βερνάρδος Γ΄ της Σαξονίας συνόδευσε τον γαμπρό του επίσκοπο Βερνάρδο στην Βρέμη (1211), ο Ερρίκος Ε΄, κόμης του Παλατινάτου του Ρήνου κατέλαβε την Στάντε για λογαριασμό του επισκόπου Βαλντεμάρ (1213)
Στην συνέχεια οι κάτοικοι της Νορβηγίας εξεγέρθηκαν εναντίον του αρχιεπισκόπου Βαλντεμάρ λόγω της υψηλής φορολογίας που τους επέβαλε σκοτώνοντας τον απεσταλμένο του, ο Δανός βασιλιάς εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση για να λεηλατήσει την Στάντε και να κατακτήσει το [[Αμβούργο]], ο αρχιεπίσκοπος Βαλντεμάρ αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει, δέχτηκε να παραιτηθεί οριστικά από την αρχιεπισκοπή και κλείστηκε σε μοναστήρι (1217). Ο αυτοκράτορας [[Φρειδερίκος Β΄ Χοενστάουφεν]] ικανοποιημένος από την υποστήριξη που του παρείχε ο
==Υποταγή και εκχριστιανισμός των Εσθονών στην μάχη του Λυντανίς==
Γραμμή 28 ⟶ 27 :
==Απώλεια του Χόλσταϊν από τους Γερμανούς==
▲[[Αρχείο:Valdemarsejrssegl.jpg|thumb|right|250px|Η σφραγίδα του βασιλιά της Δανίας Βαλντεμάρ Β΄]]
Το 1223 ο βασιλιάς Βαλντεράμ Β΄ και ο μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Βαλντεμάρ κατά την διάρκεια ενός κυνηγιού απήχθησαν απήχθησαν από τον κόμη Ερρίκο Α της Σουερίν, ο κόμης ζήτησε από τον βασιλιά να παραδώσει πίσω στους Γερμανούς όλα τα εδάφη του Χόλσταϊν που κατείχε η χώρα του τα τελευταία 20 χρόνια, οι Δανοί αρνήθηκαν τις προτάσεις και κήρυξαν τον πόλεμο. Ο Δανέζικος στρατός υπό την ηγεσία του Αλβέρτου Β΄ της Ορμανούνδης ηττήθηκε στην μάχη του Μόλν (1225) και ο βασιλιάς Βαλντεμάρ ελευθερώθηκε με βαρείς όρους όπως να επιστρέψει όλες τις περιοχές ειδικά το Χόλσταϊν πίσω στην [[Γερμανία]], να πληρώσει 44.000 ασημένια μάρκα και να ορκιστεί ότι δεν θα αναζητήσει να πάρει εκδίκηση.
Ο Βαλντεμάρ Β΄ ελευθερώθηκε αλλά εξοργισμένος πήγε αμέσως στον πάπα Ονώριο Γ΄ να του ζητήσει να τον απαλλάξει από τον όρκο του έτσι ώστε να μπορεί να ξεκινήσει τις πολεμικές επιχειρήσεις εκδίκησης εναντίον των Γερμανών. Ο πάπας ευχαρίστως το δέχτηκε αλλά στις πολεμικές επιχειρήσεις που ακολούθησαν η τύχη δεν ήταν πια με το μέρος του, ο στρατός της Δανίας συνετρίβη από τους Γερμανούς στην μάχη του Μπόρνχοβεν (22 Ιουλίου 1227) και η Δανία έχασε οριστικά όλες τις περιοχές που είχε κερδίσει στην βόρεια Γερμανία, ο ίδιος ο βασιλιάς μόλις σώθηκε από έναν ιππότη από τότε αποσύρθηκε οριστικά από όλους τους πολέμους και ασχολήθηκε μονάχα με το εσωτερικό της χώρας του.
| |||