Νομός Λακωνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 29:
O '''νομός Λακωνίας''' είναι ο νοτιότερος νομός της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]] και της ηπειρωτικής Ελλάδας. Βρέχεται από το [[Αιγαίο Πέλαγος]] ([[Μυρτώο Πέλαγος]]), το [[Μεσσηνιακός κόλπος|Μεσσηνιακό κόλπο]] και το [[Λακωνικός κόλπος|Λακωνικό κόλπο]]. Έχει δύο κύριες οροσειρές, του [[Ταΰγετος|Ταϋγέτου]] που είναι και η υψηλότερη κορυφή της Πελοποννήσου (2.407 μέτρα) και του [[Πάρνωνας|Πάρνωνα]] (1.961 μέτρα). Ανάμεσά τους βρίσκεται η κοιλάδα του ποταμού [[Ευρώτας ποταμός|Ευρώτα]] και η [[Σπάρτη]]. Συνορεύει στα βόρεια με το νομό [[Αρκαδία|Αρκαδίας]] και στα δυτικά με το νομό [[Μεσσηνία|Μεσσηνίας]]. Στο νομό Λακωνίας ανήκει και το κατοικημένο νησί της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]], η [[Ελαφόνησος]].
== Μυθολογία ==
Σύμφωνα με την επικρατέστερη παράδοση, ο [[Λέλεγας]] ήταν ο μυθικός αυτόχθονας γενάρχης και πρώτος βασιλιάς της περιοχής (Λελεγίας). Απέκτησε μία κόρη, τη Θεράπνη, και τρεις γιους, τον [[Μύλης|Μύλη]], τον Βούμολχο και τον [[Πολυκάονας|Πολυκάονα]], ο οποίος παντρεύτηκε την κόρη του βασιλιά του [[Άργος|Άργους]] [[Μεσσήνη (μυθολογία)|Μεσσήνη]] και μετακόμισε στην περιοχή, η οποία πήρε πλέον το όνομα της συζύγου του. Όταν πέθανε ο Μύλης, βασιλιάς έγινε ο γιος του [[Ευρώτας (βασιλιάς)|Ευρώτας]]. Η χώρα που κληρονόμησε ο Ευρώτας ήταν μια κοιλάδα με λιμνάζοντα νερά. Θέλησε, λοιπόν, να την κάνει πλούσια και εύφορη ανοίγοντας μια διώρυγα από την οποία θα έφευγαν τα νερά. Έτσι σχηματίστηκε ο ομώνυμος ποταμός. Η μοναχοκόρη του Ευρώτα Σπάρτη παντρεύτηκε τον όμορφο [[Λακεδαίμονας|Λακεδαίμονα]], γιο του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]] και της [[Ταϋγέτη (μυθολογία)|Ταϋγέτης]], ο οποίος ονόμασε τη χώρα Λακεδαιμονία και έδωσε το όνομα της συζύγου του στην πρωτεύουσά της. Ο γιος του Λακεδαίμονα [[Αμύκλας]] ίδρυσε τις [[Αμύκλες]] και στην ίδια θέση έθαψε το γιο του [[Υάκινθος (μυθολογία)|Υάκινθο]], που πέθανε νέος. Τον Αμύκλα διαδέχτηκαν ο [[Άργαλος]], ο [[Κυνόρτας]] και ο [[Οίβαλος]].
== Ιστορία ==
Γραμμή 38 ⟶ 41 :
Τα ευρήματα της εποχής του χαλκού είναι πιο πλούσια και εντοπίζονται κυρίως γύρω από τον Λακωνικό κόλπο. Ο πιο γνωστός οικισμός της περιόδου αυτής έχει εντοπιστεί στο [[Παυλοπέτρι]], τη μικρή βραχονησίδα ανάμεσα στην [[Ελαφόνησος|Ελαφόνησο]] και στη στεριά.
Κατά τη [[Μυκηναϊκός πολιτισμός|μυκηναϊκή εποχή]] η περιοχή γνώρισε ιδιαίτερη ανάπτυξη. Τα [[Όμηρος|ομηρικά]] έπη και ο μύθος του [[Μενέλαος|Μενέλαου]] και της ωραίας [[Ελένη (μυθολογία)|Ελένης]] απηχούν αυτή την πραγματικότητα. Στο ίδιο συμπέρασμα οδηγούν και τα αρχαιολογικά ευρήματα (κυρίως νεκροταφεία με θαλαμωτούς τάφους). Σημαντικά μυκηναϊκά κέντρα υπήρξαν στις
Η [[κάθοδος των Δωριέων]], γύρω στο 1100 π.Χ., έφερε ένα τμήμα τους στην καρδιά της κοιλάδας του Ευρώτα. Κατά τη διάρκεια του 10ου αι. π.Χ. εμφανίζεται στο προσκήνιο η [[αρχαία Σπάρτη]].
Γραμμή 48 ⟶ 51 :
=== Η ακμή της Σπάρτης ===
[[Αρχείο:Ancient sparta theater.jpg|thumb|Τα ερείπια του θεάτρου της αρχαίας Σπάρτης]]
Η ακμή της Σπάρτης συνδέθηκε και με τη σταδιακή επέκτασή της, η οποία άρχισε με τους δύο [[Μεσσηνιακοί πόλεμοι|Μεσσηνιακούς πολέμους]] (735 π.Χ.-715 π.Χ. και μέσα του 7ου αι. π.Χ.) και την κατάκτηση της εύφορης Μεσσηνίας. Ενδιάμεσα οι Σπαρτιάτες είχαν αποικίσει τη Θήρα και τον [[Τάραντας|Τάραντα]] (708 π.Χ.), στη [[Μεγάλη Ελλάδα]]. Στη συνέχεια κατακτήθηκαν διαδοχικά η νότια Αρκαδία, η [[Τεγέα (αρχαία πόλη)|Τεγέα]], το Λεύκτρον (Λεοντάρι Μεγαλόπολης, μέσα 6ου αι. π.Χ.), το
Από τα μέσα του 6ου αι. η κατάσταση αλλάζει. Εδραιώνεται η οργάνωση της πόλης με βάση τους στρατιώτες-οπλίτες και η εφαρμογή της [[Μεγάλη Ρήτρα|Μεγάλης Ρήτρας]] του Λυκούργου. Κυρίαρχη μορφή στο εσωτερικό ήταν ο έφορος [[Χίλων ο Λακεδαιμόνιος|Χίλων]], ενώ στην εξωτερική πολιτική ήταν ο βασιλιάς [[Κλεομένης Α΄ της Σπάρτης]], ο οποίος συνέτριψε τους Αργείους στη Σήπεια ([[494 π.Χ.]]).
| |||