Αθεϊσμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag
Apogeotou (συζήτηση | συνεισφορές)
Διόρθωση του ορισμού. Ο αθεϊσμός σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί πίστη· αντιθέτως, είναι η απουσία πίστης.
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 1:
[[Image:Atheismsymbol endorsed by AAI.svg|thumb|Ένα απ' τα αθεϊστικά σύμβολα (σήματα)]]
 
'''Αθεϊσμός''' ονομάζεται η απουσία πίστης στην ύπαρξη Θεού ή Θεών. <ref>{{Cite book|title="The new encyclopedia of unbelief"|last=Flynn|first=Tom|publisher=Prometheus Books|year=2007|isbn=9781591023913|location=OL|page=35}}</ref> <ref name="rep">λήμμα «atheism», ''Routledge Encyclopedia of Philosophy'', Routldedge, 1998</ref> Συνήθως ο αθεϊσμός χωρίζεται σε σκληρό (θετικό) και ήπιο (αρνητικό), όπου στον σκληρό υπάρχει ρητή απόρριψη κάθε είδους θεϊσμού, ενώ ο ήπιος είναι πίστηη στοέλλειψη πίστης ότι δενυπάρχει Θεός αλλά χωρίς την απόρριψη του ενδεχομένου ότι μπορεί να υπάρχει Θεός.
 
Οι πρώτες αθεϊστικές απόψεις ξεπήδησαν από την Αρχαία Ελλάδα, με κύριους εκπροσώπους τον [[Πρωταγόρας|Πρωταγόρα]] και άλλους προσωκρατικούς φιλόσοφους. Την ίδια εποχή αναπτυσσόταν αθεϊστικές απόψεις στην Κίνα από τον Κονφουκιανισμό. Στην Αρχαία Ρώμη ήταν διαδεδομένες οι αθεϊστικές απόψεις, παράδειγμα αποτελεί ο [[Λουκρήτιος|Τίτος Λουκρήτιος]], ο [[Μάρκος Τύλλιος Κικέρων|Κικέρωνας]], ο [[Οβίδιος]], ο [[Σενέκας ο Νεότερος|Σένεκας]] και ο [[Ιούλιος Καίσαρ|Ιούλιος Καίσαρας]]. <ref>{{Cite web|url=http://atheism.about.com/od/abouthumanism/a/ancientrome.htm|title=Humanism in Ancient Rome|last=|first=|date=|website=|publisher=|accessdate=}}</ref> Με την επικράτηση του Χριστιανισμού, οι ανθρωπιστικές ιδέες θα υποχωρήσουν για να επανεμφανιστούν μετά τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]], κατά την [[Αναγέννηση]]. Κατά την εποχή του [[Διαφωτισμός|Διαφωτισμού]] η έννοια του αθεϊσμού αναδύθηκε εκ νέου ως κατηγορία εναντίον εκείνων που αμφισβητούσαν το θρησκευτικό [[status quo]], αλλά μέχρι τα τέλη του [[18ος αιώνας|18ου αιώνα]] είχε γίνει η φιλοσοφική τοποθέτηση μιας αυξανόμενης μειονότητας. Μέχρι τον [[20ος αιώνας|20ο αιώνα]], παράλληλα με την εξάπλωση του [[ορθολογισμός|ορθολογισμού]] και του [[ανθρωπισμός|ανθρωπισμού]], ο αθεϊσμός είχε γίνει μια κοινότοπη τοποθέτηση, με σημαντικά ποσοστά κυρίως μεταξύ των [[επιστήμονας|επιστημόνων]]<ref>Alister McGrath, Το Λυκόφως του Αθεϊσμού, Εκδόσεις Ουρανός, 2008 Αθήνα, Σελ. 156-157</ref>.