Πετσενέγοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 112:
[[File:MadridSkylitzesFol173ra.jpg|thumb|left|300px|Οι Πετσενέγοι σφαγιάζουν τους "σκύθες" του [[Σβιάτοσλαβ A΄ του Κιέβου]]]]
Μετά από αιώνες πολέμων, όπου συμμετείχαν όλοι οι γείτονές τους - η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, η Βουλγαρία, οι Ρως του Κιέβου, η [[Χάζαροι|Χαζαρία]] και οι Μαγυάροι - οι Πετσενέγοι αφανίστηκαν ως ανεξάρτητη δύναμη το 1091 στη [[Μάχη του Λεβουνίου]] από έναν ενωμένο στρατό Βυζαντινών και Κουμάνων υπό το Βυζαντινό Αυτοκράτορα [[Αλέξιος Α΄ Κομνηνός|Αλέξιο Α΄ Κομνηνό]]. Ο Αλέξιος Α΄ στρατολόγησε κατόπιν τους ηττημένους Πετσενέγους, που τους μετεγκατέστησε μαζί στην περιοχή της [[Αλμωπία]]ς στη Μακεδονία σε ένα "τάγμα Πετσενέγων των [[Μογλενά|Μογλενών]]". Μετά από νέα επίθεση των Κουμάνων το 1094, πολλοί Πετσενέγοι σφαγιάσθηκαν ή αφομοιώθηκαν. Οι Βυζαντινοί νίκησαν πάλι τους Πετσενέγους στη [[Μάχη της Βερόης]] το 1122, στο έδαφος της σημερινής Βουλγαρίας. Για κάποιο διάστημα σημαντικές κοινότητες Πετσενέγων επιβίωναν ακόμη στο [[Βασίλειο της Ουγγαρίας]]. Με την πάροδο του χρόνου οι Πετσενέγοι των Βαλκανίων έχασαν την εθνική τους ταυτότητα και αφομοιώθηκαν πλήρως, κυρίως από τους Μαγυάρους και τους Βουλγάρους.
Το 12ο αιώνα, σύμφωνα με το Βυζαντινό ιστορικό [[Ιωάννης Κίνναμος|Ιωάννη Κίνναμο]], οι Πετσενέγοι πολέμησαν ως μισθοφόροι για το [[Κατάλογος Βυζαντινών αυτοκρατόρων|Βυζαντινό Αυτοκράτορα]] [[Μανουήλ Α΄ Κομνηνός|Μανουήλ Α΄ Κομνηνό]] στη [[Κατεπανάτο της Ιταλίας|νότια Ιταλία]] κατά του [[Νορμανδοί|Νορμανδού]] βασιλιά της [[Σικελία]]ς Γουλιέλμου του Κακού. Μια ομάδα Πετσενέγων έλαβε μέρος στη μάχη της Άντρια το 1155.
| |||