Πετσενέγοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Όμως συνέβαιναν επίσης και προσωρινές στρατιωτικές συμμαχίες Ρως-Πετσενέγων, όπως στην εκστρατεία κατά του Βυζαντίου το 943 υπό τον Ιγκόρ. Το 968 οι Πετσενέγοι επιτέθηκαν και πολιόρκησαν το [[Κίεβο]], και μερικοί συμμάχησαν με τον Πρίγκιπα του Κιέβου [[Σβιάτοσλαβ A΄ του Κιέβου|Σβιατοσλάβο Α΄]] στην εκστρατεία του κατά του Βυζαντίου το 970–971, αν και τελικά του έστησαν ενέδρα και τον σκότωσαν το 972. Σύμφωνα με το ''Πρώτο Χρονικό'' ο Πετσενέγος [[Χαν]] Κούρια έφτιαξε ένα [[Άγιο Ποτήριο|δισκοπότηρο]] από το κρανίο του Σβιατοσλάβου, σύμφωνα με το έθιμο των νομάδων της στέπας. Η έκβαση της αντιπαράθεσης Ρως-Πετσενέγων άλλαξε κατά τη βασιλεία του [[Βλαδίμηρος Α΄ του Κιέβου|Βλαδίμηρου Α΄ του Κιέβου]] (990–995), που ίδρυσε την πόλη Περεγιάσλαβ στη θέση της νίκης του επί των Πετσενέγων, και στη συνέχεια με τη νέα ήττα των Πετσενέγων κατά τη βασιλεία του [[Γιαροσλάβ Α΄ Σοφός|Γιαροσλάβου Α΄ του Σοφού]] το 1036. Λίγο αργότερα, άλλες νομαδικές φυλές αντικατέστησαν τους εξασθενημένους Πετσενέγους στη στέπα του Πόντου: οι [[Κουμάνοι]] και οι [[Τόρκοι]]. Σύμφωνα με το Μικαΐλο Χρουσέφσκι (Ουκρανός ακαδημαϊκός, 1866-1934, ''Ιστορία Ουκρανίας-[[Ρουθηνία]]ς'') μετά την ήττα της κοντά στο Κίεβο, η Ορδή των Πετσενέγων μετακινήθηκε προς τον ποταμό [[Δούναβης|Δούναβη]], τον διέσχισε και εξαφανίσθηκε από την Ποντική στέπα.

 

Μετά από αιώνες πολέμων, όπου συμμετείχαν όλοι οι γείτονές τους - η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, η Βουλγαρία, οι Ρως του Κιέβου, η [[Χάζαροι|Χαζαρία]] και οι Μαγυάροι - οι Πετσενέγοι αφανίστηκαν ως ανεξάρτητη δύναμη το 1091 στη [[Μάχη του Λεβουνίου]] από έναν ενωμένο στρατό Βυζαντινών και Κουμάνων υπό το Βυζαντινό Αυτοκράτορα [[Αλέξιος Α΄ Κομνηνός|Αλέξιο Α΄ Κομνηνό]]. Ο Αλέξιος Α΄ στρατολόγησε κατόπιν τους ηττημένους Πετσενέγους, που τους μετεγκατέστησε μαζί στην περιοχή της [[Αλμωπία]]ς στη Μακεδονία σε ένα "τάγμα Πετσενέγων των Μογλενών". Μετά από νέα επίθεση των Κουμάνων το 1094, πολλοί Πετσενέγοι σφαγιάσθηκαν ή αφομοιώθηκαν. Οι Βυζαντινοί νίκησαν πάλι τους Πετσενέγους στη [[Μάχη της Βερόης]] το 1122, στο έδαφος της σημερινής Βουλγαρίας. Για κάποιο διάστημα σημαντικές κοινότητες Πετσενέγων επιβίωναν ακόμη στο [[Βασίλειο της Ουγγαρίας]]. Με την πάροδο του χρόνου οι Πετσενέγοι των Βαλκανίων έχασαν την εθνική τους ταυτότητα και αφομοιώθηκαν πλήρως, κυρίως από τους Μαγυάρους και τους Βουλγάρους.