Πιέρο ντέλλα Φραντσέσκα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Πιέρο πιθανότατα έμαθε την τέχνη της ζωγραφικής από κάποιον από τους καλλιτέχνες της σχολής της [[Σιένα]], που εργάζονταν εκείνη την εποχή στην πόλη του.<ref>[http://www.ibiblio.org/wm/paint/auth/piero/ Nicholas Pioch, ''WebMuseum Paris'']</ref><ref name=uff/> και εργάστηκε στο Σανσεπόλκρο ως βοηθός του ζωγράφου [[Αντόνιο ντ' Ανγκιάρι]] (Antonio d'Anghiari), ο οποίος, καταγόμενος από το παρακείμενο ομώνυμο χωριό είχε εγκατασταθεί στο Σανσεπόλκρο προκειμένου να εκτελέσει κάποια παραγγελία.<ref name=sa/> Το 1439 εργάστηκε μαζί με τον Ντομένικο Βενετσιάνο (Domenico Veneziano) σε νωπογραφίες στην παρακείμενη εκκλησία ''Sant’ Egidio'' του Νοσοκομείου ''Santa Maria Nuova'' της [[Φλωρεντία]]ς. Η εργασία του Βενετσιάνο, ιδιαίτερα στην κατανομή του χώρου, επηρέασε το νεαρό Πιέρο.<ref name=nat>[http://nationalgallery.org.uk/artists/piero-della-francesca British National Gallery]</ref> Εργάστηκε σε πολλές πόλεις της Κεντρικής Ιταλίας, όπως [[Ρώμη]], [[Φερράρα]], [[Πέζαρο]], [[Ανκόνα]], Αρέτσο, [[Ρίμινι]], [[Ουρμπίνο]] και [[Περούτζια]], <ref name=abc>[http://www.abcgallery.com/P/piero/pierobio.html ABC Gallery]</ref> αλλά δεν έχασε την επαφή του με τη γενέτειρά του, την οποία απεικόνισε σε ορισμένα έργα του, όπως "Η Βάπτιση του Χριστού", ενώ οι λόφοι της απεικονίζονται και στη "Γέννηση". Με τις περιπλανήσεις του αυτές γνώρισε αρκετούς συναδέλφους του, μεταξύ των οποίων και τον [[Φρα Αντζέλικο]], ο οποίος τον συνέστησε σε πολλούς διάσημους ζωγράφους της εποχής, όπως ο Μαζάτσιο και ο ΜπρουνελέσκιΜπρουνελλέσκι.<ref name=uff/>

Το 1442 ο Πιέρο επέστρεψε στη γενέτειρά του, η οποία εκείνη την εποχή πέρασε στηστην δικαιοδοσίαεπικυριαρχία της Φλωρεντίας. Εκείνη την περίοδο (1445) έλαβε παραγγελία να ζωγραφίσει το "πολύπτυχοΠολύπτυχο του ελέουςΕλέους" (Polittico della Misericordia). Στη συνέχεια μετέβη στην [[Ανκόνα]] (1450) και από εκεί στο [[Λορέτο]] όπου έλαβε παραγγελία για μια νωπογραφία, όπως αναγράφει ο Βαζάρι, για το σκευοφυλάκιο του ναού της Παναγίας. Φαίνεται ότι η παραγγελία έμεινε ημιτελής, καθώς ο Πιέρο έφυγε από το Λορέτο λόγω επιδημίας πανώλους που ενέσκηψε εκείνη την εποχή στην περιοχή.<ref name=bss/> Πήγε στο Αρέτσο, όπου το 1452 άρχισε να εικονογραφεί το χοροστάσιο του ιερού ναού του Αγίου Φραγκίσκου με εικόνες (χωρίς χρονολογική σειρά) βασισμένες στο θρύλο του Τιμίου Σταυρού (La Legenda della vera Croce), τις οποίες ολοκλήρωσε το 1466.<ref name=brit>[http://www.britannica.com/EBchecked/topic/459853/Piero-della-Francesca Encyclopedia Britannica]</ref> Στις νωπογραφίες αυτές φαίνεται η γνώση του και επιμέλειά του στην προοπτική καθώς και στη χρήση των χρωμάτων, παράλληλα με τη γεωμετρική αρμονία και την ικανότητα στη σύνθεση των εικόνων του.<ref name=abc/>

Το 1455 ο Πιέρο βρίσκεται στην αυλή του Πάπα Νικολάου VΕ΄ όπου ζωγράφιζε νωπογραφίες στο Ανάκτορο του Βατικανού, παραμένοντας εκεί και υπό τον Πάπα Πίο ΙΙΒ΄. Δυστυχώς, οι νωπογραφίες αυτές καταστράφηκαν, προκειμένου να εξοικονομηθεί χώρος για αντίστοιχες νωπογραφίες του [[Ραφαήλ]]. Την εποχή αυτή συναντήθηκε με τον [[αρχιτεκτονική|αρχιτέκτονα]] Φραντσέσκο ντελ Μπόργκο (Francesco del Borgo), ο οποίος είχε αναλάβει τον εκσυγχρονισμό της εκκλησίας ''Santa Maria Maggiore''. Ο ντελ Μπόργκο ήταν γνωστός και ως μαθηματικός και αντάλλασσε με τον Πιέρο απόψεις σχετικές με τα μαθηματικά. Ο Πιέρο διακόσμησε εκεί το παρεκκλήσιο του Αγίου Μιχαήλ.

Λίγα χρόνια πριν το θάνατό του ο Πιέρο ασχολήθηκε με άλλα θέματα πλην της ζωγραφικής. Μεταξύ 1474 και 1482 συνέγραψε το έργο ''De prospectiva pingendi'' (περίΠερί της προοπτικής στη ζωγραφική), στα χνάρια του [[Ευκλείδης|Ευκλείδη]] και του [[Λέον Μπαττίστα Αλμπέρτι|Αλμπέρτι]]. Το πρωτότυπο κείμενο φυλάσσεται σήμερα στην ''Biblioteca Palatina'' στην [[Πάρμα]], είναι χειρόγραφο γραμμένο από τον ίδιο τον καλλιτέχνη, αφιερωμένο στον προστάτη του Δούκα Guidobaldo da Montefeltro και εικονογραφημένο με σχέδιά του επί γεωμετρικών, προοπτικών και αναλογικών μελετών. Ακολούθησε δεύτερο έργο, ''De quinque corporibus regularibus'' (Περί των πέντε κανονικών σωμάτων), στο οποίο ασχολείται με την ιδέα της τέλειας προοπτικής, βασισμένο στις ιδέες του [[Πλάτωνας|Πλάτωνα]] και του [[Πυθαγόρας|Πυθαγόρα]]. Το χειρόγραφο, εικονογραφημένο από τον καλλιτέχνη, φυλάσσεται σήμερα στη Φλωρεντία.<ref name=brit/> Η άποψη του Βαζάρι ότι ο καλλιτέχνης είχε τυφλωθεί λίγα χρόνια πριν το θάνατό του δεν φαίνεται να ευσταθεί, καθώς το δεύτερο χειρόγραφό του ολοκληρώθηκε το 1485.

{{κύριο|Κατάλογος έργων του Πιέρο ντελλαντέλλα Φραντσέσκα}}

File:Resurrection.JPG|''Η Ανάσταση''., Σανσεπόλκρονωπογραφία, Δημοτικόμεταξύ 1450 και 1463, Sansepolcro, ΜουσείοMuseo Civico