Φώτης Μεταξόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Robot: Αφαίρεση κατηγοριών έτους γέννησης/θανάτου
επιμέλεια
Γραμμή 3:
Ο '''Φώτης Μεταξόπουλος''' ([[13 Μαΐου]] [[1935]]) είναι [[Έλληνες|Έλληνας]] [[χορευτής]], [[χορογράφος]] και [[χοροδιδάσκαλος]].
 
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε στις [[13 Μαΐου]] [[1935]] στην Αθήνα. Το [[1940]] σε ηλικία πέντε ετών έχασε τη μητέρα του και την κηδεμονία του ανέλαβε εξ ολοκλήρου ο πατέρας του.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935. Σε ηλικία 19πέντε ετών έχασε τη μητέρα του και την κηδεμονία του ανέλαβε εξ ολοκλήρου ο πατέρας του. Στα 19 του παρακολούθησε μαθήματα στις [[Σχολές Παλμέρ]] με σκοπό να εργαστεί ως [[ασυρματιστής]] στο [[Εμπορικό Ναυτικό]]. Επηρεάστηκε από την ταινία "''[[Η ζωήΖωή του Ροδόλφο Βαλεντίνο]]''" <ref>Συνέντευξη του Φώτη Mεταξόπουλου στους Φωτεινή Γρατσανίτη, Σμαράγδα Mεγαλοπούλου και Γιάννη Mωραΐτη.</ref> και αποφάσισε να ασχοληθεί με τοτον χορό. Την ίδια χρονιά ([[1954]]), ο [[Άγγελος Γριμάνης]], χορογράφος της [[Εθνική Λυρική Σκηνή|Εθνικής Λυρικής Σκηνής]], ζητούσεαναζητούσε χορευτές για να συνθέσει ένα μπαλέτο που θα περιόδευε στην [[Ελλάδα]] και την [[Ευρώπη]]. Ο Γριμάνης δεν προσέλαβε τον άπειρο τότε και ενθουσιώδη Μεταξόπουλο, αλλά τον σύστησε στην [[Ελβετία|Ελβετίδα]] χορεύτρια [[Μύριαμ Σουαζί]] (Myriam Choisy), που με τη σειρά της τον παρότρυνε να ασχοληθεί επαγγελματικά με τοτον χορό.
 
Η πρώτη του επαγγελματική επαφή με το χορό έγινε στη θεατρική παράσταση "[[Ρωμαίος και ΙουλιέτταΙουλιέτα]]" του [[Σαίξπηρ]] στο [[Θέατρο του Εθνικού Κήπου]] σε χορογραφίες του [[Γιάννης Φλερύ|Γιάννη Φλερύ]]. Συνέχισε τις θεατρικές του εμφανίσεις και παράλληλα προετοιμαζόταν επί τρία χρόνια στη Σχολή της Σουαζί για να αποκτήσει τελικά το [[1957]] άδεια ασκήσεως επαγγέλματος του χορευτή.
Σε ηλικία 19 ετών παρακολούθησε μαθήματα στις [[Σχολές Παλμέρ]] με σκοπό να εργαστεί ως [[ασυρματιστής]] στο [[Εμπορικό Ναυτικό]]. Επηρεάστηκε από την ταινία "''Η ζωή του Ροδόλφο Βαλεντίνο''" <ref>Συνέντευξη του Φώτη Mεταξόπουλου στους Φωτεινή Γρατσανίτη, Σμαράγδα Mεγαλοπούλου και Γιάννη Mωραΐτη.</ref> και αποφάσισε να ασχοληθεί με το χορό. Την ίδια χρονιά ([[1954]]), ο [[Άγγελος Γριμάνης]], χορογράφος της [[Εθνική Λυρική Σκηνή|Εθνικής Λυρικής Σκηνής]], ζητούσε χορευτές για να συνθέσει ένα μπαλέτο που θα περιόδευε στην [[Ελλάδα]] και την [[Ευρώπη]]. Ο Γριμάνης δεν προσέλαβε τον άπειρο τότε και ενθουσιώδη Μεταξόπουλο, αλλά τον σύστησε στην [[Ελβετία|Ελβετίδα]] χορεύτρια [[Μύριαμ Σουαζί]] (Myriam Choisy), που με τη σειρά της τον παρότρυνε να ασχοληθεί επαγγελματικά με το χορό.
 
Η πρώτη του επαγγελματική επαφή με το χορό έγινε στη θεατρική παράσταση "[[Ρωμαίος και Ιουλιέττα]]" του [[Σαίξπηρ]] στο [[Θέατρο του Εθνικού Κήπου]] σε χορογραφίες του [[Γιάννη Φλερύ]]. Συνέχισε τις θεατρικές του εμφανίσεις και παράλληλα προετοιμαζόταν επί τρία χρόνια στη Σχολή της Σουαζί για να αποκτήσει τελικά το [[1957]] άδεια ασκήσεως επαγγέλματος του χορευτή.
 
== Παραπομπές ==