Βικιπαίδεια

Σιδηροπυρίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ →‎Χρήσεις: +εσωτερ.σύνδεσμος
μ +αλφαβητ.σειρά στις κατηγ.
Γραμμή 27:
 
== Γενικά ==
Η ονομασία του προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις "«σίδηρος"» και "«πυρ"», επειδή πιστευόταν ότι γεννά πυρ (φωτιά), καθώς παρήγαγε σπίθες, όταν τριβόταν σε σκληρές μεταλλικές επιφάνειες. Ο όρος παρέμεινε και διεθνοποιήθηκε, αν και παλαιότερα αναφερόταν σχεδόν σε όλα τα μικτά θειούχα. Παλαιότερα ονομαζόταν και '''ψευδοχρυσός''' (αγγλ. "fools gold"), λόγω του χρώματός του, που μοιάζει με αυτό του αυτοφυούς [[χρυσόςΧρυσός|χρυσού]], από τον οποίο, ωστόσο, διακρίνεται εύκολα λόγω της πολύ μεγαλύτερης σκληρότητάς του (6,5 έναντι 2,5 του χρυσού) και της μέλαινας γραμμής κόνεως (η του χρυσού είναι κίτρινη).
 
Ανευρίσκεται σε όλα τα γεωλογικά περιβάλλοντα: Αποτελεί επουσιώδες ορυκτό σε πυριγενή πετρώματα, ανευρίσκεται σε υδροθερμικές φλέβες συνδεόμενος με τα υπόλοιπα μικτά θειούχα ([[γαληνίτης|γαληνίτη]], [[σφαλερίτης|σφαλερίτη]], [[μαρκασίτης|μαρκασίτη]], [[χαλκοπυρίτης|χαλκοπυρίτη]], [[αρσενοπυρίτης|αρσενοπυρίτη]]) και σε κοιτάσματα προερχόμενα από μεταμορφώσεις επαφής, καθώς και σε ιζηματογενείς αποθέσεις.
 
Μολονότι κρυσταλλώνεται στο [[κυβικό σύστημα]], εμφανίζει ατελή συμμετρία, επειδή οι κρυσταλλικές έδρες (ιδιαίτερα των κυβικών κρυστάλλων) εμφανίζουν ραβδώσεις. Η πολυμορφική παραλλαγή του ονομάζεται [[μαρκασίτης]] και κρυσταλλώνεται στο [[ορθορομβικό σύστημα]].
 
Απαντά σε πολλά μέρη του κόσμου μαζί με άλλα μικτά θειούχα. Από τα σημαντικότερα κοιτάσματά του είναι αυτά στην [[Βολιβία]], στις [[ΗΠΑ]], στο [[Περού]] στην [[Ισπανία]] και στη νήσο [[Έλβα]]. Κοιτάσματά του απαντούν επίσης στην [[Ναμίμπια]], στην [[Γκάνα]], στην [[Ζάμπια]] και στην [[Νότια Αφρική|Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής]]. Στην Ελλάδα το σημαντικότερο κοίτασμά του βρίσκεται στη νήσο [[Σέριφος|Σέριφο]].
Γραμμή 51:
== Βιβλιογραφία ==
* Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, ''A Field Guide to Rocks and Minerals'', Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 0-395-91096-X
* Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, ''Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones'', Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0-395-51137-2
* S. S. Augustithis, ''Atlas of the textural patterns of ore minerals and metallogenic proccesses'', Walter de Gruyter, ISBN 3-11-013639-2
 
 
[[Κατηγορία:Ορυκτά του θείου]]▼
[[Κατηγορία:Ορυκτά του σιδήρουθείου|Σιδηροπυριτης]]
▲[[Κατηγορία:Ορυκτά του θείουσιδήρου|Σιδηροπυριτης]]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Σιδηροπυρίτης"