Φιλίππη του Αινώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Φιλίππη του Αινώ ([[Βαλανσιέν]], [[24 Ιουνίου]]/[[1314]] <ref>David Williamson, Debrett's Kings and Queens of Britain, p.81, Webb and Bower Publishers, Ltd., London, 1986</ref> - [[15 Αυγούστου]]/[[1369]]) ήταν βασίλισσα της Αγγλίας και σύζυγος του κορυφαίου Άγγλου βασιλιά [[Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας|Εδουάρδου Γ' Πλανταγενέτη]] και δούκισσα της Γκιέννης,. <ref>Strickland, Agnes, Lives of the queens of England from the Norman conquest, Vol.2, (George Barrie and Sons, 1902), 222.</ref>. είχεΗ πάρει υπόσχεση από τον μελλοντικό σύζυγο της να την παντρευτεί από το 1326 όταν η ίδιαΦιλίππη ήταν 12δεύτερη ετών.κόρη Οκαι πρώτοςτρίτο γάμοςπαιδί έγινετου μέσω[[Γουλιέλμος απεσταλμένουΑ΄ όταντου οΑινώ|Γουλιέλμου Εδουάρδος έστειλε τον επίσκοποΑ' του ΚόβεντριΑινώ]] νακαι τηνκαι παντρέψειτης στο όνομαΙωάννας του στηνΒαλουά, δεύτερηκόμισσας πόλητου τηςΑινώ κομητείαςεγγονής του Αινώ[[Φίλιππος στιςΓ΄ Βαλενσιάννεςτης τονΓαλλίας|Φιλίππου ΟκτώβριοΓ' του 1327Τολμηρού]]. <ref>Sury Geoffroy G.Leese, Guillaume Ier (d'Avesnes) comte de Hainaut et sa filleThelma PhilippeAnna, in, « Bayern Straubing HennegauBlood royal: laissue Maisonof dethe Bavièrekings enand Hainaut,queens XIVeof –medieval XVe s. »England, Edit. Geoffroy G. Sury1066–1399, Bruxelles, 2010 (2eHeritage éd.),Books pInc. 55 : – Un parchemin daté du 30 August 1327 à Avignon, à un sceau, énonce que le pape Jean (XXII2007) accorde les dispenses nécessaires pour le mariage du roi Edouard (III) d'Angleterre et de Philippa, fille du comte Guillaume (Ier) de Hainaut, etc., sa parente au troisième degré. In, G. Wymans, « Inventaire analytique du chartrier de la Trésorerie des comtes de Hainaut », aux A.E. Mons, n° d'ordre (cote) 583, Editions A.G.R., Bruxelles, 1985, p. 130. ; – Un parchemin daté du 8/10/1327 à Nottingham, au sceau disparu, énonce qu'Edouard (III), roi d'Angleterre, donne procuration à R., évêque de Coventry, pour épouser en son nom, Philippa, fille du comte Guillaume (Ier) de Hainaut, etc., et régler la constitution de son douaire. In, G. Wymans, « Inventaire analytique du chartrier de la Trésorerie des comtes de Hainaut », aux A.E. Mons, n° d'ordre (cote) 587, Editions A.G.R., Bruxelles, 1985, p. 131140.</ref>

Ο επίσημος γάμος τους έγινε στο αβαείο του Υόρκ Μίνστερ στις 24 Ιανουαρίου/1328 λίγους μήνες μετά την άνοδο του Εδουάρδου Γ' στον θρόνο της Αγγλίας, τον Αύγουστο του 1328 καθορίστηκε και η προίκα της, η Φιλίππα ήταν αντιβασίλισσα της Αγγλίας (1346) την εποχή που ο σύζυγος της απουσίαζε από την χώρα πολεμώντας στις εκστρατείες του στην [[Γαλλία]], την [[Σκωτία]] και την [[Φλάνδρα]]. <ref>Strickland, Agnes. Lives of the Queens of England: From the Norman Conquest</ref> Η Φιλίππη είχε κερδίσει τόσο μεγάλη δημοτικότητα στον λαό για την ευγένεια και την καλοσύνη της που ακόμα και ο σύζυγος της ήταν υποχρεωμένος να ακούσει την γνώμη της γι'αυτό ύστερα από αίτημα της Φιλίππης ο Εδουάρδος Γ' χάρισε την ζωή στους αστούς του Καλαί ενώ ήταν έτοιμος να τους εκτελέσει. <ref>Encyclopædia Britannica, retrieved 10 March 2010</ref> Η μεγάλη συζυγική πίστη και η δημοτικότητα της Φιλίππης κράτησε σε όλη την διάρκεια της ζωής τηςδιατηρήθηκαν μέχρι τον θάνατο της σε ηλικία 55 ετών από οίδημα, ο μεγαλύτερος γιος της Εδουάρδος, ο μαύρος πρίγκιπας έγινε κορυφαίος στρατιωτικός ηγέτης όπως ο πατέρας του,. τοΤο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης δημιούργησε ξεχωριστή βασιλική πτέρυγα προς τιμή της.

Η Φιλίππη γεννήθηκε στις [[Βαλανσιέν]] την δεύτερη πόλη της κομητείας του [[Αινώ]] στις Κάτω Χώρες, ήταν ένα από τα 8 παιδιά και η δεύτερη κόρη του [[Γουλιέλμος Α΄ του Αινώ|Γουλιέλμου Α', κόμητος του Αινώ]] και και της Ιωάννας του Βαλουά, κόμισσας του Αινώ εγγονής του βασιλιά της Γαλλίας [[Φίλιππος Γ΄ της Γαλλίας|Φιλίππου Γ' του Τολμηρού]]. <ref>Leese, Thelma Anna, Blood royal: issue of the kings and queens of medieval England, 1066–1399, (Heritage Books Inc., 2007), 140.</ref> Η μεγαλύτερη αδελφή της Φιλίππης [[Μαργαρίτα Β΄, κόμισσα του Αινώ]] παντρεύτηκε (1324) τον Γερμανό αυτοκράτορα [[Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας|Λουδοβίκο Δ' τον Βαυαρό]] και(1324). τοΤο 1345 διαδέχθηκεο τον αδελφόαδελφός τους [[Γουλιέλμος Β΄ του Αινώ|Γουλιέλμο Β' , κόμη του Αινώ ]] που σκοτώθηκε σε μάχη στο Φρίσλαντ, η Μαργαρίτα τον διαδέχθηκε στις κομητείες του [[Αινώ]], της [[Φρίσλαντ]], της [[Ζηλανδία (επαρχία)|Ζηλανδίας]] και της [[Ολλανδία|Ολλανδίας]] στο όνομα του ανήλικου γιου της Γουλιέλμου Ε΄ της Ολλανδίας. Ο βασιλιάς της Αγγλίας Εδουάρδος Γ' ζήτησε να γίνει ο ίδιος κληρονόμος των επαρχιών στο όνομα της συζύγου του αλλά αυτό του το απαγορεύτηκε επειδή δεν επιτρεπόταν από τον νόμο να κληρονομήσουν τις κομητείες κόρες. <ref>Geoffroy G. Sury, « Bayern Straubing Hennegau, XIV – XVe s.: la Maison de Bavière en Hainaut », Edit. Geoffroy G. Sury, Bruxelles, © 2010 (2e éd.), p. 128: – Les 12–18 mai 1364, Albert de Bavière, bail et gouverneur des comtés de Hainaut, etc., sollicita les Etats généraux de Hainaut, de Hollande, de Zélande et de Frise, de donner leurs avis sur les prétentions du roi Edouard (III) d’Angleterre, du chef de son épouse Philippa de Hainaut, à la succession des dits pays de Hainaut, de Hollande, de Zélande et de Frise. Ces quatre Etats déclarèrent que la coutume de ceux-ci réservait cette succession aux hoirs mâles, par primogéniture, et s’opposait au dénombrement desdits pays. In, G. Wymans, « Inventaire analytique du chartrier de la Trésorerie des comtes de Hainaut », aux A.E. Mons, n° d’ordre (cote) 1052, Editions A.G.R., Bruxelles, 1985, p. 223. (Or. sur pch. ; 8 sc. ébréchés et brisés, 16 sc. disp.); – Réponse opposée, (en 1364) après consultation des Etats des pays concernés, par le duc de Bavière (Albert Ier), bail et gouverneur des comtés de Hainaut, etc., aux prétentions du roi Edouard III d’Angleterre évoquées précédemment. In, G. Wymans, « Inventaire analytique du chartrier de la Trésorerie des comtes de Hainaut », aux A.E. Mons, n° d’ordre (cote) 1053, Editions A.G.R., Bruxelles, 1985, p. 224. (Minute sur parchemin, (Sans date (mai 1364.); – A Westminster, le 6 décembre 1365, le roi Edouard (III) d’Angleterre accorde un sauf-conduit au duc Albert de Bavière et à 120 suivants pour venir traiter à la Cour d’Angleterre du différend relatif au douaire de la reine Philippa (de Hainaut), son épouse, à la condition qu’il soit accompagné de membres des Etats de Hainaut, de Hollande, de Zélande, et de Frise, et muni de lettres de pleins pouvoirs délivrés par ces mêmes Etats pour parvenir à un accord définitif. In, G. Wymans, « Inventaire analytique du chartrier de la Trésorerie des comtes de Hainaut », aux A.E. Mons, n° d’ordre (cote) 1061, Editions A.G.R., Bruxelles, 1985, p. 225. (Or. sur pch.; sc. disp.)</ref>

ΟΌταν πεθερόςήταν τηςμόλις βασιλιάς8 τηςετών Αγγλίαςο [[Εδουάρδος Β΄ της Αγγλίας|Εδουάρδος Β']] επειδή ήθελε να συνάψει συμμαχία με την [[Φλάνδρα]] αποφάσισε να παντρέψει τον διάδοχο του Εδουάρδο με μια πριγκίπισσααπο απότις την κομητείακόρες του Αινώδούκα πολύΓουλιέλμο πρινΑ' τηντης συναντήσειΦλάνδρας οεπειδή ίδιοςεπιθυμούσε οέντονα Εδουάρδοςσυμμαχία Γ' με την μητέραμαζί του Ισαβέλλα (13241322). Ο Εδουάρδος Β' έστειλε ως απεσταλμένο του τον επίσκοπο Στάμπλετον του Έξετερ προκειμένου να του περιγράψειπαρουσιάσει αναλυτικάμια τηναναλυτική εμφάνισηπεριγραφή της εμφάνισης και τοντου χαρακτήρα των θυγατέρων του κόμη Γουλιέλμου, μια έκθεσηπεριγραφή περιγράφειπου αναφέρει την Φιλίππη σαν παιδί αλλάσύμφωνα ομε ιστορικόςτον ιστορικό Ίαν Μόρτιμερ αναφέρει ότι η περιγραφή δεν αφορούσε την Φιλίππη αλλά την μεγαλύτερη αδελφή της Μαργαρίτα. <ref>Mortimer, Ian, The Perfect King: The Life of Edward III, Father of the English Nation, Vintage 2008, p.34.</ref>

Τέσσερα χρόνια αργότερα τοΤο καλοκαίρι του 1326 η ΦιλίππηΙσαβέλλα θατης αρραβωνιαστείΓαλλίας τον ίδιο τον διάδοχο Εδουάρδο όταν η ίδια η μητέρασύζυγος του ΙσαβέλλαΕδουάρδου είχεΒ΄ φτάσειέφτασε στην αυλή του πατέρα της Γουλιέλμουπροκειμένου αναζητώνταςνα αγωνιωδώςαναζητήσει συμμάχουςσυμμαχίες προκειμένουγια να ανατρέψει τον σύζυγο του, έφερε μαζί της τον 14χρονο γιο της Εδουάρδο Β'που τον αρραβώνιασε με την Ισαβέλλα. Το ζεύγοςνεαρό ζευγάρι ήταν δεύτερα ξαδέλφια γι'αυτό, ήταν απαραίτητη μια παπική απαλλαγή προκειμένου να πραγματοποιηθεί ο γάμος, <ref>David Williamson, Debrett's Kings and Queens of Britain, p.81</ref> o πάπας Ιωάννης ΚΒ' τελικά δέχθηκε να την προσφέρειυπέγραψε στην ΑβιιόνΑβινιόν τον Σεπτέμβριο του 1327. Η Φιλίππη με τον σύζυγο της έφτασαν στην Αγγλία τον Δεκέμβριο του 1327 υπό την συνοδεία του θείου της Ιωάννη του Αινώ, στο Λονδίνο τους έγινε στις 23 Δεκεμβρίου θριαμβευτική υποδοχή. <ref>ThomasDavid B. CostainWilliamson, TheDebrett's Three Edwards, p.249, DoubledayKings and Company,Queens Gardenof CityBritain, New York, 1958p.81</ref>