Αυτοκρατορία των Τιμουριδών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 95:
===Άνοδος===
Ο Ταμερλάνος ξεκίνησε μια εκστρατεία δυτικά το 1380, εισβάλλοντας στα διάφορα διάδοχα του [[Ιλχανάτο|Ιλχανάτου]] κράτη. Μέχρι το 1389, είχε απομακρύνει τους [[Καρτίδες]] από τη [[Χεράτ]] και προελάσει στην κυρίως Περσία, όπου σημείωσε πολλές στρατιωτικές επιτυχίες. Αυτές περιελάμβαναν την κατάληψη του [[Ισφαχάν]] το 1387
Ο Ταμερλάνος διόρισε τους γιους και εγγονούς του ως κυβερνήτες στις σημαντικότερες επαρχίες των διαφορετικών τμημάτων της αυτοκρατορίας του, καθώς και ξένους σε κάποιες άλλες. Μετά το θάνατό του το 1405, ο Οίκος των Τιμουριδών εισήλθε σε μια περίοδο διαμαχών και εμφυλίων πολέμων, και πολλοί κυβερνήτες περιοχών κατέστησαν ουσιαστικά ανεξάρτητοι. Παρόλα αυτά οι Τιμουρίδες συνέχισαν να κυριαρχούν στην [[Περσία]], [[Μεσοποταμία]], [[Αρμενία]], μεγάλα τμήματα του [[Αζερμπαϊτζάν]], [[Αφγανιστάν]], [[Πακιστάν]], σε μικρότερα τμήματα της [[Ινδία]]ς, καθώς και στο μεγαλύτερο τμήμα της [[Κεντρική Ασία|Κεντρικής Ασίας]], παρόλο που οι περιοχές της [[Ανατολία]]ς και του [[Καύκασος|Καυκάσου]] είχαν χαθεί μέχρι τη δεκαετία του 1430. Εξαιτίας του γεγονότος ότι οι πόλεις της Περσίας είχαν ερημώσει λόγω των πολέμων, η έδρα του περσικού πολιτισμού είχε μεταφερθεί στη [[Σαμαρκάνδη]] και τη [[Χεράτ]], που αποτέλεσαν το κέντρο της αναγέννησης των Τιμουριδών. Οι κατακτήσεις του Ταμερλάνου εκτιμάται ότι προκάλεσαν το θάνατο περίπου 17 εκατομμυρίων ανθρώπων.
|