Μογγολική αυτοκρατορία της Ινδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 27:
Η περίοδος της βασιλείας του Τζαχάν Σαχ, 5ου στη σειρά αυτοκράτορα, ήταν η "Χρυσή Εποχή" της μογγολικής αρχιτεκτονικής και τεχνών. Ανήγειρε πολλά θαυμάσια μνημεία, με πιο διάσημο από αυτά το θρυλικό [[Τατζ Μαχάλ]] στην πόλη [[Άγκρα]], καθώς και το "Μαργαριταρένιο Τζαμί", το "Κόκκινο Οχυρό", το τζαμί Τζάμα στο [[Δελχί]], και το Οχυρό της [[Λαχώρη]]ς. Η ινδική αυτοκρατορία των Μογγόλων έφτασε στο ζενίθ της εδαφικής της επέκτασης κατά τη βασιλεία του Αουρανγκζέμπ, ο οποίος επικράτησε των αντιπάλων του και επέκτεινε την αυτοκρατορία στο Νότο κατά 1,25 εκ. τετρ. μίλια, διοικώντας πάνω από 150 εκ. υπηκόους, σχεδόν το 1/4 του τότε παγκόσμιου πληθυσμού.
 
Μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα, οι [[Αυτοκρατορία των Μαράτα|Μαράτα]] είχαν ερημώσει τις ινδικές επαρχίες από το [[Ντέκκαν Οροπέδιο|Ντέκκαν]] ώς τη [[Βεγγάλη|Βενγκάλη]], ενώ προέκυψε δυσαρέσκεια στο εσωτερικό της χώρας (εκτός από τις αποσχιστικές τάσεις των [[Ρατζαστάν|Ρατζαστανών]], [[Σιχισμός|Σιχ]] και [[Τζατ]]), εξαιτίας της αδυναμίας του διοικητικού και οικονομικού συστήματος της αυτοκρατορίας. Το 1739, ο αποδυναμωμένος αυτοκράτορας ηττήθηκε στη μάχη της Καρνάλ από τις δυνάμεις του Ναντέρ Σαχ, σάχη του [[Ιράν]], με αποτέλεσμα τη δραματική εξασθένηση της μογγολικής εξουσίας. Ο τελευταίος αυτοκράτορας, Μπαχαντούρ Σαχ Β΄, είχε τον έλεγχο μόνο πάνω στην πόλη της Σαχτζαχαναμπάντ (Παλαιό Δελχί), υπό την εποπτεία των [[Βρετανοί|Βρετανών]]. Υποστήριξε την "Ινδική Εξέγεση του 1857" και ανατράπηκε από τους Βρετανούς, με τα τελευταία υπολείμματα της πάλαι ποτέ πανίσχυρης αυτοκρατορίας να περνούν ολοκληρωτικά στη [[Βρετανική Αυτοκρατορία]].
 
Το όνομα της Αυτοκρατορίας προέρχεται από τις αρχικές κοιτίδες των Τιμουριδών, τις κεντροασιατικές στέπες που είχε κατακτήσει ο Τζένγκις Χαν και από τότε είναι γνωστές ως Μογγολιστάν, "Γη των Μογγόλων". Παρόλο που οι πρώτοι Μογγόλοι της Ινδίας μιλούσαν την τουρκική γλώσσα Τσαγκατάι και διατήρησαν κάποιες τουρκο-μογγολικές πρακτικές, είχαν εξιρανιστεί σε μεγάλο βαθμό και έτσι μετέφεραν την περσική λογοτεχνία και την υψηλή κουλτούρα τους στην Ινδία, διαμορφώνοντας τη βάση για την ινδο-περσική κουλτούρα και τη διάδοση του Ισλάμ στη Νότια Ασία.