Μελέαγρος (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πληροφορίες προσώπου}}Στην [[ελληνική μυθολογία]] ο '''Μελέαγρος''' ήταν γιοςυιός του βασιλιά της [[Καλυδώνα|Καλυδώνας]] [[Οινέας|Οινέως]] και της [[Αλθαία|Αλθαίας]], αδελφής της [[Λήδα|Λήδας]]. Ο Μελέαγρος είναι ο κεντρικός ήρωας των διηγήσεων για τον [[Καλυδώνιος Κάπρος|Καλυδώνιο Κάπρο]].

Ο μύθος αρχίζει όταν ο Οινέας θυσίασε, κάποτε, σε όλους τους άλλους θεούς, αλλά ξέχασε την [[Άρτεμις|Άρτεμη]]. Η θεά οργίσθηκε και έστειλε εναντίον των Καλυδωνίων ένα φοβερό [[αγριογούρουνο]], τον [[Καλυδώνιος Κάπρος|Καλυδώνιο Κάπρο]], που προκαλούσεπροκαλώντας μεγάλες καταστροφές. Ο Μελέαγρος καταδίωξε μαζί με τους πιο ονομαστούς Έλληνες ήρωες της εποχής το θηρίο και πέτυχεκατόρθωσε, τελικά, να το σκοτώσει. Η Άρτεμις τότε προκάλεσε διχόνοια μεταξύ των [[Αιτωλία|Αιτωλών]] και των [[Κουρήτες (Αιτωλίας)|Κουρήτων]] που είχαν πάρειλάβει μέρος στο κυνήγι για το ποιος θα κρατήσει το τομάρι και το κεφάλι του ζώου. Επακολούθησε μάχη και σε αυτή ο Μελέαγρος σκότωσε τους [[Τοξέας|Τοξέα]] και [[Πλέξιππος|Πλέξιππο]], αδελφούς της μητέρας του, η οποία τότε τον καταράστηκε, επικαλούμενη εναντίον του την οργή των «χθονίωνχθόνιων θεών» (των θεών του Κάτω Κόσμου). Ο Μελέαγρος, φοβούμενος το αποτέλεσμα της μητρικής κατάρας, αποσύρθηκε, τότε, από τη μάχη κι έτσι νίκησαν οι Κουρήτες και [[πολιορκία|πολιόρκησαν]] τους Αιτωλούς στην Καλυδώνα. Μάταια ικέτευαν τον Μελέαγρο να πολεμήσει για να σώσει την πόλη του: ο ήρωας έκλεινε τα αφτιάώτα του στις παρακλήσεις των γερόντων, των ιερέων, του πατέρα του και της μητέρας του (που είχε, εν τω μεταξύ, μετανοήσει). Τελικώς, ο εχθρός κυρίευσε και πυρπόλησε την Καλυδώνα, και οι Κουρήτες ετοιμάζονταν να λεηλατήσουν το μέγαρο του Μελεάγρου. Τότε μόνο ο Μελέαγρος μεταπείσθηκε από τις ικεσίες της συζύγου του Κλεοπάτρας (κόρης του [[Ίδας ο Αιτωλικός|Ίδα]]), πήρε τα όπλα του και έσωσε την πόλη, αλλά σκοτώθηκε, καθώς φαίνεται, την ώρα τουστο τέλουςτέλος της μάχης.

Αργότερα, ο μύθος εξελίχθηκε με μείωση της έμφασης στον πόλεμο Κουρήτων-Αιτωλών και αναγωγή του κυνηγιού του Καλυδώνιου Κάπρου στο κεντρικό επεισόδιο. Κατά τον μεταγενέστερο μύθο, όταν ο Μελέαγρος ήταν επτά ημερών βρέφος οι [[Μοίρες]] εμφανίσθηκαν στη μητέρα του και της είπαν ότι ο γιος της θα πέθαινε όταν θα καιγόταν, τελείως, το ξύλο (δαυλός) που ήταν εκείνη τη στιγμή στην εστία (τζάκιφωτιά). Η Αλθαία, έντρομη, άρπαξε και έσβησε τον δαυλό, τον οποίο φύλαξε στη συνέχεια με μεγάλη προσοχή για 15 ολόκληρα χρόνιαέτη. Αργότερα, όταν ο Μελέαγρος μεγάλωσε, έλαβε μέρος στο κυνήγι του κάπρου. Σε αυτό είχε συμμετάσχει και η [[Αταλάντη (μυθολογία)|Αταλάντη]], και ο Μελέαγρος σκότωσε στη διαμάχη τους θείους του (γιους του [[Θέστιος|Θεστίου]]) προκειμένου να προσφέρει το τομάρι του θηρίου στην Αταλάντη, και δίκαια, καθώς εκείνη το είχε πληγώσει πρώτη. Τότε η Αλθαία εξοργίσθηκε τόσο πολύ για τον χαμό των αδελφών της, ώστε άρπαξε τον κρυμμένο δαυλό και τον έκαψε, με αποτέλεσμα να πεθάνει αμέσως ο γιος της. Αυτή η ιστορία παρουσιάζει ομοιότητα με τον [[Σκανδιναβία|σκανδιναβικό]] μύθο του Norna-Gests. Η Αλθαία όμως μετανόησε και αυτοκτόνησε. Αυτοκτόνησε επίσης και η σύζυγος του ήρωα, η Κλεοπάτρα. Σύμφωνα με ομηρική παραλλαγή, ο Μελέαγρος, που ήταν κατά τα άλλα άτρωτος, σκοτώθηκε από τον ίδιο τον θεό Απόλλωνα, ο οποίος αγωνιζόταν με το μέρος των Κουρήτων.