Κωνσταντία της Αρλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|26|05|2015}}
{{χωρίς παραπομπές|02|01|2015}}
{{πληροφορίες προσώπου}}
Η '''Κωνσταντία της Αρλ''' (''Constance d'Arles'', [[986]] <ref>Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany: J. A. Stargardt, 1984), Tafel 11</ref> - [[25 Ιουλίου]] [[1032]]) ήταν τρίτη σύζυγος του βασιλιά της Γαλλίας [[Ροβέρτος Β΄ της Γαλλίας|Ροβέρτου Β΄ της Γαλλίας]], μητέραήταν των παιδιών και του διαδόχου του. Ήταν επίσης θυγατέρακόρη του [[Γουλιέλμος Α΄ της Προβηγκίας|Γουλιέλμου Α΄]], κόμητος της Προβηγκίας,]] και της [[Αδελαΐδα του Ανζού|Αδελαΐδας του Ανζού]]. Τονκόρης παντρεύτηκε τοτου [[1003]]Φούλκων μετάΒ΄ τοτου διαζύγιοΑνζού|Φούλκωνος μεΒ΄ τητου δεύτερηΑνζού.]] σύζυγό<ref>Detlev τουSchwennicke, [[ΜπέρθαEuropäische τηςStammtafeln: Βουργουνδίας]].Stammtafeln Στοzur γάμοGeschichte αυτόder εναντιώθηκεEuropäischen ηStaaten, οικογένειάNeue τηςFolge, όμωςBand ηII Κωνσταντία(Marburg, περιφρόνησεGermany: τοJ. σόι τηςA. Stargardt, 1984), Tafel 187</ref>
 
==Τρίτη σύζυγος του βασιλιά της Γαλλίας Ροβέρτου Β΄==
Ο φίλος του Ροβέρτου, Ούγος του Μπωβέ, προσπάθησε το [[1007]] να πείσει τον βασιλιά να την χωρίσει. Αποτέλεσμα ήταν η δολοφονία του Ούγου από τους άντρες του συγγενούς της, [[Φούλκων Γ΄ του Ανζού|Φούλκωνος Γ΄ του Ανζού]]. Ο Ροβέρτος πήγε στη [[Ρώμη]] (1010) με τη δεύτερη σύζυγό του, Μπέρθα, προκειμένου να ζητήσει την άδεια από τον [[Πάπας Σέργιος Δ΄|Πάπα Σέργιο Δ΄]] να χωρίσει την Κωνσταντία και να ξαναπαντρευτεί την Μπέρθα, με αποτέλεσμα η Κωνσταντία να ξεσηκώσει τους γιους της κατά του πατέρα τους.
 
Παντρεύτηκε τον βασιλιά Ροβέρτο μετά το διαζύγιο με τη δεύτερη σύζυγό του [[Μπέρθα της Βουργουνδίας]] (1003), <ref>Constance Bouchard, Those of My Blood: Creating Noble Families in Medieval Francia (Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 2001), p. 47</ref> το οποίο επιβλήθηκε μετά τον αφορισμό του Ροβέρτου από τον πάπα. Ο γάμος ήταν θυελλώδης η οικογένειά της εναντιώθηκε ενώ η αυλή των Φράγκων αντέδρασε έντονα στα Προβηγκιανά έθιμα της Κωνσταντίας. Ο φίλος του βασιλιά Ροβέρτου Ούγος του Μπωβέ πίεσε τον βασιλιά να χωρίσει την Κωνσταντία (1007), ο κόμης [[Φούλκων Γ΄ του Ανζού]] αντέδρασε ακαριαία, έστειλε δώδεκα ιππότες οι οποίοι δολοφόνησαν τον Ούγο του Μπωβέ. <ref>Penelope Ann Adair, Constance of Arles: A study in Duty and Frustration', Capetian Women, ed. Kathleen Nolan (New York;, Palgrave Macmillan, 2003), p. 13</ref> Ο Ροβέρτος πήγε στη [[Ρώμη]] (1010) με τη δεύτερη σύζυγό του Μπέρθα προκειμένου να ζητήσει την άδεια από τον πάπα [[Πάπας Σέργιος Δ΄|Σέργιο Δ΄]] να χωρίσει την Κωνσταντία και να ξαναπαντρευτεί την Μπέρθα, ο πάπας πάλι το αρνήθηκε με αποτέλεσμα να παραμείνει ο βασιλιάς μόνιμα με την τρίτη σύζυγο του.<ref>Penelope Ann Adair, Constance of Arles: A study in Duty and Frustration', Capetian Women, ed. Kathleen Nolan (New York;, Palgrave Macmillan, 2003), pp. 13-14</ref>
 
ΚατάΣτην την περίφημη [[δίκη των αιρετικών της Κρεπόν]] που είχαν συμμαχήσει με τους [[Καθαροί|Καθαρούς]] (1022), το εξοργισμένο πλήθος συγκεντρώθηκε έξω από την εκκλησία της [[Ορλεάνη]]ςΟρλεάνης (1022). Η Κωνσταντία, υπό τις εντολές του συζύγου της βασιλιά Ροβέρτου, στάθηκε στις πόρτες της εκκλησίας, αποτρέπονταςγια τονα πλήθος απόαποτρέψει το εξοργισμένο πλήθος να εισέλθει και να σκοτώσει τους σκοτώσεικατηγορούμενους μέσα στην εκκλησία. Στη συνέχεια, καθώς οδηγήθηκαν έξω, η βασίλισσα έβγαλε το μάτι του Στεφάνου -πουενός είχεαπό διατελέσειτους και εξομολογητής της-κατηγορούμενους με το σπαθί που κρατούσε στα χέρια της, ο Στέφανος είχε διατελέσει και εξομολογητής της. Το βγάλσιμο του ματιού τον μεσαίωνα ήταν μια από τις πιο ατιμωτικές τιμωρίες για εγκλήματα προδοσίας, και παραβίασης όρκου.<ref>Penelope Ann Adair, Constance of Arles: A study in Duty and Frustration', Capetian Women, ed. Kathleen Nolan (New York;, Palgrave Macmillan, 2003), p. 15</ref>
 
==Εμφύλιοι πόλεμοι με τους γιους της==
 
[[Αρχείο:Constance d'Arles.jpg|thumb|right|Ο βασιλιάς της Γαλλίας Ροβέρτος Β΄ με την Κωνσταντία της Αρλ]]
Με την προτροπή της Κωνσταντίας ο μεγαλύτερος γιος τους Ούγος Μάγκνους στέφθηκε συμβασιλιάς μαζί με τον πατέρα του (1017). <ref>Penelope Ann Adair, Constance of Arles: A study in Duty and Frustration', Capetian Women, ed. Kathleen Nolan (New York;, Palgrave Macmillan, 2003), p. 16</ref> Ο Ούγος ζήτησε να μοιραστεί εξουσία μαζί του ο Ροβέρτος Β το αρνήθηκε με αποτέλεσμα να εξεγερθεί εναντίον του, η Κωνσταντία παρόλο που δεν είχε καλές σχέσεις με τον Ροβέρτο εξοργίστηκε με την στάση του γιου της. Στην συνέχεια ο Ούγος συμφιλιώθηκε με τους γονείς του αλλά σύντομα πέθανε σε ηλικία 18 ετών σε ατύχημα με άλογο. <ref>Penelope Ann Adair, Constance of Arles: A study in Duty and Frustration', Capetian Women, ed. Kathleen Nolan (New York;, Palgrave Macmillan, 2003), p. 18</ref>
Μετά τον θάνατο του Ούγο ξέσπασε σκληρή διαμάχη μεταξύ της Κωνσταντίας και του βασιλιά σχετικά με την διαδοχή του θρόνου, ο Ροβέρτος ήθελε διάδοχο του τον δεύτερο γιο τους Ερρίκο και η Κωνσταντία τον τρίτο γιο τους [[Ροβέρτος Α΄ της Βουργουνδίας|Ροβέρτο]].<ref>Penelope Ann Adair, Constance of Arles: A study in Duty and Frustration', Capetian Women, ed. Kathleen Nolan (New York;, Palgrave Macmillan, 2003), p. 18</ref> Ο βασιλιάς παρά τις αντιρρήσεις της συζύγου του έστεψε συμβασιλέα και διάδοχο τον Ερρίκο (1027) με αποτέλεσμα η Κωνσταντία να εξοργιστεί όσο ποτέ, ο επίσκοπος [[Φουλβέρτος της Σαρτρ]] φοβήθηκε πολύ για την απόφαση αυτή λόγω της αγριότητας και των απειλών της βασίλισσας. <ref>Penelope Ann Adair, Constance of Arles: A study in Duty and Frustration', Capetian Women, ed. Kathleen Nolan (New York;, Palgrave Macmillan, 2003), p. 19</ref>
 
Η Κωνσταντία έστρεψε τους δυο μικρότερους γιους της σε εμφύλιο πόλεμο εναντίον του πατέρα τους, η μάχη που ακολούθησε ήταν σκληρή μέχρι τον θάνατο του βασιλιά Ροβέρτου Β στις 20 Ιουλίου 1031. <ref>Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band I (Marburg, Germany: J. A. Stargardt, 1980), Tafel 57</ref> Η ιδιότροπη Κωνσταντία στην συνέχεια κήρυξε τον πόλεμο στους γιους της και έκανε κατάσχεση των εδαφών της, ο Ερρίκος πήγε στην [[Νορμανδία]] όπου δέχθηκε στρατό και όπλα από τον αδελφό του Ροβέρτο. Πολιόρκησε την μητέρα του στο Πουασί, η Κωνσταντία δραπέτευσε στο Ποντουάζ και αναγκάστηκε να παραδοθεί όταν την απείλησε ο Ερρίκος ότι θα σκοτώσει όλους τους κατοίκους του Λε Πουισσέ.
Η Κωνσταντία πέθανε στις 28 Ιουλίου 1032, τάφηκε δίπλα από τον σύζυγο της Ροβέρτο στην [[Βασιλική Σαιν-Ντενί]]. <ref>Georgia Sommers Wright, 'A Royal Tomb Program in the Reign of St. Louis', The Art Bulletin, Vol. 56, No. 2 (Jun., 1974), p. 225</ref>
 
==Οικογένεια==
 
Με τον σύζυγο της βασιλιά Ροβέρτο απέκτησε:
 
*Χέντβιχ της Γαλλίας (1003 - 1063)
*[[Ούγος Μάγνος]]
*[[Ερρίκος Α΄ της Γαλλίας]]
*[[Ροβέρτος Α΄ της Βουργουνδίας]]
*Όντο (1013 - 1056)
*[[Αδέλα της Γαλλίας, κόμισσα της Φλάνδρας]]
*Κωνσταντία της Γαλλίας (1014 - 1052)
 
==Παραπομπές==
Κατά την περίφημη [[δίκη των αιρετικών της Κρεπόν]] που είχαν συμμαχήσει με τους [[Καθαροί|Καθαρούς]] (1022), το εξοργισμένο πλήθος συγκεντρώθηκε έξω από την εκκλησία της [[Ορλεάνη]]ς. Η Κωνσταντία, υπό τις εντολές του συζύγου της βασιλιά Ροβέρτου, στάθηκε στις πόρτες της εκκλησίας, αποτρέποντας το πλήθος από το να εισέλθει και να τους σκοτώσει μέσα στην εκκλησία. Στη συνέχεια, καθώς οδηγήθηκαν έξω, η βασίλισσα έβγαλε το μάτι του Στεφάνου -που είχε διατελέσει και εξομολογητής της- με το σπαθί που κρατούσε στα χέρια της. Το βγάλσιμο του ματιού τον μεσαίωνα ήταν μια από τις πιο ατιμωτικές τιμωρίες για εγκλήματα προδοσίας, και παραβίασης όρκου.
<references />
 
==Πηγές==
Ο μεγαλύτερος γιος της [[Ούγος Μάγνος]], που στέφθηκε συμβασιλέας το [[1017]] με προτροπή της μητέρας του, στράφηκε κατά του πατέρα του το [[1025]]. Μετά τον πρόωρο θάνατό του, οι γονείς του άρχισαν να διαφωνούν σχετικά με το διάδοχο του θρόνου. Ο Ροβέρτος ήθελε ως διάδοχο το δεύτερο γιο [[Ερρίκος Α΄ της Γαλλίας|Ερρίκο]], ενώ η Κωνσταντία τον τρίτο γιο τους [[Ροβέρτος Α΄ της Βουργουνδίας|Ροβέρτο]]. Παρά τις αντιρρήσεις της, ο Ερρίκος στέφθηκε συμβασιλέας (1027). Ο [[Φουλβέρτος της Σαρτρ|Φουλβέρτος]], επίσκοπος της [[Σαρτρ (πόλη)|Σαρτρ]], φοβήθηκε για την απόφαση αυτή, λόγω της αγριότητας και των απειλών της μητέρας του. Η Κωνσταντία προέτρεψε τους γιους της ξανά να ξεσηκωθούν κατά του πατέρα τους, πολιορκώντας κάστρα που βρίσκονταν υπό την εξουσία του. Ο Ροβέρτος επιτέθηκε στη [[Βουργουνδία]], το δουκάτο που ο πατέρας του τού είχε υποσχεθεί και δεν του έδωσε ποτέ, ενώ ο Ερρίκος στην [[Ντρε]]. Συμφιλιώθηκαν όμως λίγο πριν τον θάνατό του (1031).
 
*Constance Bouchard, Those of My Blood: Creating Noble Families in Medieval Francia (Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 2001)
Στη συνέχεια η Κωνσταντία κατέλαβε τα εδάφη που είχε δεχθεί ως προίκα και αρνήθηκε να τους τα παραδώσει. Ο [[Ερρίκος Α΄ της Γαλλίας|Ερρίκος]] κατέφυγε στην [[Νορμανδία]], όπου δέχθηκε βοήθεια, όπλα και στρατιώτες από τον αδελφό του [[Ροβέρτος Α΄ της Βουργουνδίας|Ροβέρτο]]. Πολιόρκησε την μητέρα του στο Πουασσί, προκαλώντας τη φυγή της.
*Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany: J. A. Stargardt, 1984)
*Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band I (Marburg, Germany: J. A. Stargardt, 1980)
*Georgia Sommers Wright, 'A Royal Tomb Program in the Reign of St. Louis', The Art Bulletin, Vol. 56, No. 2 (Jun., 1974)
*Jessee, W. Scott. A missing Capetian princess: Advisa, daughter of King Robert II of France (Medieval Prosopography), 1990
*Moore, R. I. The Birth of Popular Heresy, 1975.
*Lambert, Malcolm. Medieval Heresy: Popular Movements from the Gregorian Reform to the Reformation, 1991, 9 - 17.
*Penelope Ann Adair, Constance of Arles: A study in Duty and Frustration', Capetian Women, ed. Kathleen Nolan (New York;, Palgrave Macmillan, 2003)
*W. Scott Jessee, Robert the Burgundian and the Counts of Anjou: ca. 1025-1098 (Catholic University of America Press, 2000)
 
{{Βασίλισσες της Γαλλίας}}