Ροβέρτος Γ΄, κόμης της Φλάνδρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Ροβέρτος Γ΄, κόμης της Φλάνδρας''' ([[1249]] - [[17 Σεπτεμβρίου]] [[1322]]) ή '''Ροβέρτος του Μπεθάν''' ή ο '''Λέων της Φλάνδρας''' ήταν([[1249]] - [[17 Σεπτεμβρίου]] [[1322]]) κόμης του Νεβέρ ([[1273]] - [[1322]]) και κόμης της Φλάνδρας ([[1305]] - [[1322]]) ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του [[Γκυ, κόμης της Φλάνδρας|Γκυ της Νταμπιέρ]] και της πρώτης συζύγου του Ματθίλδης του Μπεθάν. <ref>Randall Fegley, The Golden Spurs of Kortrijk: How the Knights of France Fell to the Foot Soldiers of Flanders in 1302, (McFarland & Co., 2002), 104.</ref> Ο πατέρας του κληροδότησε στον Ροβέρτο την [[Φλάνδρα]] (Νοέμβριος 1299) κατά την διάρκειαεποχή που βρισκόταν σε πόλεμο με τον βασιλιά της Γαλλίας [[Φίλιππος Δ΄ της Γαλλίας|Φίλιππο Δ΄ της Γαλλίας]],. αιχμαλωτίστηκεΑιχμαλωτίστηκε από τον βασιλιά της Γαλλίας Φίλιππο Δ΄ (Μάιος 1300) και παρέμεινε φυλακισμένος μαζί με τον ηλικιωμένο πατέρα του μέχρι τον θάνατο του, στην συνέχεια ελευθερώθηκε (1305).
 
==Αιχμάλωτος του Γάλλου βασιλιά Φιλίππου Δ΄==
 
Ο Ροβέρτος του Μπεθάν κέρδισε μεγάλη στρατιωτική φήμη στην [[Ιταλία]] όταν πολέμησε στο πλευρό του πεθερού του [[Κάρολος ο Ανδεγαυός|Καρόλου του Ανδεγαυού]] εναντίον των τελευταίων βασιλέων από τον Οίκο των [[Οίκος των Χοενστάουφεν|Χοενστάουνεφ]] [[Μαμφρέδος της Σικελίας|Μαμφρέδο]] και [[Κονραδίνος|Κονραδίνο]] (1265 - 1268),. στηνΣτην συνέχεια συμμετείχε στην [[Η΄ Σταυροφορία]] υπό την ηγεσία του βασιλιά της Γαλλίας [[Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας|Αγίου Λουδοβίκου]] (1270). Μετά την επιστροφή του από την Σταυροφορία πρόσφερε πολλές πολιτικές και στρατιωτικές υπηρεσίες στον πατέρα του, τον βοήθεια αργότερα στις προσπάθειες τουβοήθησε να αντισταθεί στον βασιλιά Φίλιππο Δ΄ εγγονότης του Αγίου ΛουδοβίκουΓαλλίας ο οποίος ήθελε να ανατρέψει τον πατέρα του και να προσαρτήσει την [[Φλάνδρα]] στο βασίλειο του.
Ο πατέρας του έσπασε όλους τους δεσμούς υποτέλειας με τον βασιλιά της Γαλλίας Φίλιππο Δ΄, μετά από ανούσια αντίσταση συνελήφθη αιχμάλωτος του ΓάλλοΓάλλου βασιλιά μαζί με τους δυο γιους του Ροβέρτο και Γουλιέλμο του Κρεβεκέρ (Μάιος 1300) χωρίς να προλάβει να έχει συμμετοχή στην μάχη της [[Χρυσή Ορδή|Χρυσής Ορδής.]] <ref>J.F. Verbruggen, edited by Keely Devries, translated by D.R. Ferguson, The Battle of the Golden Spurs, page 19, 2002</ref>
 
==Κόμης της Φλάνδρας==
 
Τον Ιούλιο του 1305 μετά τον θάνατο του πατέρα του ο Γάλλος βασιλιάς τον ελευθέρωσε και του επέτρεψε να επιστρέψει στην [[Φλάνδρα]] για να την διοικήσει με την ειρηνική συνθήκη του Αθί - συρ - Οργκ,. στηνΣτην αρχή είχε μερικές επιτυχίες στο εσωτερικό της χώρας του αλλά το 1310 με την υποστήριξη των οπαδών και της οικογένειας του άρχισε ξανά να αντιστέκεται στον Γάλλο βασιλιά. Όταν βάδιζε από την [[Γάνδη]] προς την [[Λιλ]] ο στρατός του αρνήθηκε να διασχίσει τον ποταμό Λή μαζί του (1319). και οΟ Ροβέρτος αναγκάστηκε να πάει στο [[Παρίσι]] για να συνθηκολογήσει με τον Γάλλο βασιλιά [[Φίλιππος Ε΄ της Γαλλίας|Φίλιππο Ε΄]] (1320), αλλά ακόμα και αυτό εμπόδισε την εφαρμογή της Συνθήκης του Αθί - συρ - Οργκ στον βαθμό που αφορίστηκε. <ref>The Low Countries and the Disputed Imperial Election of 1314, Henry S. Lucas, Speculum, Vol. 21, No. 1 (Jan., 1946), 83.</ref>
Διάδοχος του ήταν ο Λουδοβίκος, κόμης του [[Νεβέρ]] και του Ρεθέλ, τάφηκε στην Φλάνδρα στον Καθεδρικό ναό του Αγίου Μαρτίνου στην [[Υπρ]], στην συνέχεια μεταφέρθηκε η σωρός του στο αβαείο του Ντουαί μαζί με τον πατέρα του και την πρώτη σύζυγο του την εποχή που το [[Ντουαί]] ανήκε ακόμα στην κομητεία της Φλάνδρας