Μετρό Σιγκαπούρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''μετρό της Σινγκαπούρης''' (Κινέζικα: 大众快速交通o, ευρύτερα γνωστό ως: 地铁, Μαλαισιανά: Σύστημα Γρήγορης Μετακίνησης Πενγκανγκουτάν, Ταμίλ: சிங்கை துரிதக் கடவு ரயில்) είναι το κύριο σιδηροδρομικό σύστημα μεταφορών στη [[Σιγκαπούρη]] και φτάνει σε πολλά μέρη στην πόλη-κράτος. Το πρώτο τμήμα του [[μετρό]], μεταξύ σταθμών Yio Chu Kang και Toa Payoh, άνοιξε το 1987, και είναι το δεύτερο παλαιότερο ΝΔ Ασίας, μετά το [[Μετρό Μανίλας|μετρό της Μανίλας]]. Το σύστημα έχει αναπτυχθεί ραγδαία με σκοπό την ανάπτυξη ενός σιδηροδρομικού δικτύου ως κεντρικό άξονα των δημόσιων συγκοινωνιών στη Σιγκαπούρη. Το 2012 μετέφερε 2,649 εκατομμύρια επιβάτες, περίπουδηλαδή το 76% όσων μετέφεραν τα λεωφορεία την ίδια περίοδο.<ref>{{cite web | title=Stats in Brief 2013 | publisher = Land Transport Authority | url=http://www.lta.gov.sg/content/dam/ltaweb/corp/PublicationsResearch/files/FactsandFigures/Stats_in_Brief_2013.pdf | accessdate=21 August 2013}}</ref>

ΤοΣήμερα, το [[μετρό]] έχει 7010 σταθμούς, 118.9και 178,2 χιλιόμετρα γραμμών και έχει [[σιδηροδρομικές γραμμές κανονικού εύρους]]. Οι σιδηροδρομικές γραμμές έχουν χτιστεί από την Αρχή Χερσαίων Μεταφορών, ένα τμήμα της κυβέρνησης της Σιγκαπούρης, που αποδίδεται στην εταιρία και SBS Transit Corporation να λειτουργήσει το σύστημα. Το σύστημα έχει επίσης [[ταξί]] και [[Λεωφορείο|λεωφορεία]], έτσι ώστε να υπάρχει πλήρης ενοποίηση των δημοσίων συγκοινωνιών.