Βικιπαίδεια

Νίκος Καχτίτσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Litera0007 (συζήτηση | συνεισφορές)
5 επεξεργασίες
γενικό συμμάζεμα (χρειάζεται κι άλλο)
Ετικέτα: μεγάλη αφαίρεση
Γραμμή 4:
 
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Ο Νίκος Καχτίτσης γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1926 στη [[Γαστούνη]] του [[Νομός Ηλείας|νομού Ηλείας]], δευτερότοκος και πέμπτο από τα έξι παιδιά του Θωμά και της Μελπομένης Καχτίτση (το γένος Λογοθέτη, με καταγωγή από τη [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]]). Ο πατέρας του, με καταγωγή από την Ήπειρο ([[Κόνιτσα]]), ήταν σιδηροδρομικός των [[Σιδηρόδρομοι Πειραιώς - Αθηνών - Πελοποννήσου|ΣΠΑΠ]] (Σιδηρόδρομοι Πειραιώς—Αθηνών—Πελοποννήσου) και την περίοδο εκείνη υπηρετούσε στη Γαστούνη. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στη [[Μανωλάδα Ηλείας|Μανωλάδα]], το [[Ναύπλιο]] και την [[Πάτρα]].<ref name="kamhis-chrono">Για όλαΒ. ταΚαμχής, βιογραφικά στοιχεία βλ«Χρονολόγιο». στο επίμετροΕπίμετρο της έκδοσης Νίκος Καχτίτσης, ''Ο εξώστης'', σχέδια: Εύη Τσακνιά, επιμέλεια: Γιώτα Κριτσέλη, Βίκτωρ Καμχής, επίμετρο: Γ. Δημητρακάκης, Γ. Κριτσέλη, Β. Καμχής, Αθήνα: Κίχλη, 2012 -ανατύπωση με αναθεωρημένο «Χρονολόγιο», 2013.</ref>
 
Από τον Σεπτέμβριο τουτο 1931 μέχρι τον Ιούνιο τουτο 1935 φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο Βάρδας (κωμόπολης και σιδηροδρομικού κόμβου κοντά στη Μανωλάδα Ηλείας). Τον Σεπτέμβριο του 1935 ο πατέρας του μετατέθηκε στο [[Ναύπλιο]], τόπο διαμονής της οικογένειας μέχρι το καλοκαίρι του 1940, οπότε και μετακόμισε πάλι στη [[Βάρδα]], διατηρώντας ωστόσο δεύτερη κατοικία στην [[Πάτρα]] στην οποία εγκαταστάθηκε ο Καχτίτσης. Τον Σεπτέμβριο 1940 γράφτηκε στην Δ΄ τάξη του [[Α' Γυμνάσιο Πατρών|Α΄ Γυμνασίου Αρρένων Πατρών]]. Το 1942 θα γνωριστείγνωρίστηκε και θακατόπιν ανέπτυξε αναπτύξει στενή φιλία με τον κατά ένα χρόνο μεγαλύτερό του Ντίνο Ηλιόπουλο, γιο του τότε Γυμνασιάρχη.
 
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, μεταξύo ΟκτωβρίουΝίκος 1942Καχτίτσης και Μαρτίου 1943, ορισμένοι συμμαθητές και φίλοι (Ν. Καχτίτσης, Ντ. Ηλιόπουλος, Λ. Μπαζός, Σπ. Στεφανόπουλος (αδελφός του μετέπειτα Προέδρουαποφάσισαν τηςνα Δημοκρατίαςεκδώσουν, Κωστήσε Στεφανόπουλου),χειρόγραφη Μαρία Στοφόρου [Μανωλάκου])μορφή, όνταςένα σε επικοινωνία με τον Γιώργη Παυλόπουλο στον Πύργο Ηλείας (όπου εκδιδόταν το νεανικό καιλογοτεχνικό πατριωτικό περιοδικό ''Οδυσσέας'' από ομάδα νέων, μεταξύ των οποίων και ο Τάκης Σινόπουλος), αποφασίζουν την έκδοση, σε χειρόγραφη μορφή, ενός λογοτεχνικού πατριωτικού περιοδικού, της ''ΜέλισσαςΜέλισσα''. Στις 20 Δεκεμβρίου ετοιμάζεται ένα πρώτο σχεδίασμα. Ο Καχτίτσης καλλιγραφείκαλλιγράφησε ιδιοχείρως τα πρώτα τέσσερα αντίτυπα, τα οποία κυκλοφορούνκυκλοφόρησαν από χέρι σε χέρι μεταξύ 15 και 20 Μαρτίου 1943. Η έκδοση αναστέλλεταιαναστάλθηκε αι ύστερα από ανώνυμες επιστολές «με την απειλή πως αν τολμήσει να εμφανισθεί το αναρχικό έντυπο “θα καταγγελθείτε εις τας Αρχάς Κατοχής ως αντιτιθέμενοι στο κρατούν καθεστώς”»απειλές.<ref>Μαρία Mανωλάκου, «Ο έφηβος Νίκος Καχτίτσης»,  ''Γράμματα και Τέχνες'', τχ. 46, Ιούλιος-Αύγουστος 1986, σ. 5</ref>. Απογοητευμένα Παρότι ο Καχτίτσης δεν εντάχθηκε σε άλλη οργάνωση, ταεντούτοις περισσότεραλίγο μέληπριν την απελευθέρωση της συντακτικήςΠάτρας επιτροπήςαπό εντάσσονταιτον στηνΕΛΑΣ, [[ΕΠΟΝ]].στις Ο4 ΚαχτίτσηςΟκτωβρίου διατηρεί1944, στενέςσυνελήφθη σχέσειςκαι μαζίκρατήθηκε τουςαπό χωρίςτα ωστόσοΤάγματα ναΑσφαλείας, ενταχθείεπειδή οδιατηρούσε ίδιοςαλληλογραφία με τον Λάκη Μπαζό, στενό του φίλο και μέλος της [[ΕΠΟΝ]].
 
Μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου 1945, εκδίδειεξέδωσε στην Πάτρα με τον Λ. Μπαζό, πλαισιωμένοςκαι φίλους από τον κύκλο τηςτην ''Μέλισσας'', τον ''Νέο Ρυθμό'', όπου δημοσιεύειδημοσίευσε κείμενά του με διάφορα ψευδώνυμα. Η έκδοση αναστέλλεταιαναστάλθηκε μετά από δύο τεύχη και ενώ το τρίτο τεύχος ήταν έτοιμο, εξαιτίας των αντιδράσεων που προκάλεσε η δημοσίευση νεκρολογίας για τον [[Δημήτρης Γληνός|Γληνό]] σε συντηρητικούς κύκλους της Πάτρας, δεδομένου του τεταμένου πολιτικού κλίματος της εποχής (Δεκεμβριανά, Συμφωνία Βάρκιζας).▼
Λίγο πριν την απελευθέρωση της Πάτρας από τον ΕΛΑΣ, στις 4 Οκτωβρίου 1944, συλλαμβάνεται και κρατείται από τα Τάγματα Ασφαλείας, επειδή διατηρούσε αλληλογραφία με τον Λάκη Μπαζό, στενό του φίλο και μέλος της ΕΠΟΝ.
 
ΣτιςΜετά την απελευθέρωση εργάστηκε στη Γραμματεία της «Αγγλικής Υπηρεσίας Πληροφοριών» και κατόπιν δίδαξε στο Παράρτημα Πατρών της Βρετανικής Ακαδημίας. Κλήθηκε να υπηρετήσει την θητεία του στις 24 Μαρτίου 1949, ενώ ο [[Ελληνικός Εμφύλιος συνεχιζόταν,Πόλεμος|Εμφύλιος]] παρουσιάστηκε στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τριπόλεωςσυνεχιζόταν. Τον Σεπτέμβριο 1949, μετά τη λήξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων, μετατέθηκε στην Ήπειρο, στην περιοχή της Μουργκάνας, όπου έγραψε στα αγγλικά δεκατέσσερα ποιήματα υπό τον τίτλο ''Vulnerable Point''. Αντίγραφά τους απέστειλε στον Ντίνο Ηλιόπουλο και τον Γιώργη Παυλόπουλο. Απολύθηκε από τον Ελληνικό Στρατό ύστερα από τριάμισι χρόνια θητείας στις 21 Ιουλίου 1952 με τον βαθμό του εφέδρου ανθυπολοχαγού.▼
▲Μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου 1945 εκδίδει στην Πάτρα με τον Λ. Μπαζό, πλαισιωμένος από τον κύκλο της ''Μέλισσας'', τον ''Νέο Ρυθμό'', όπου δημοσιεύει κείμενά του με διάφορα ψευδώνυμα. Η έκδοση αναστέλλεται μετά από δύο τεύχη και ενώ το τρίτο τεύχος ήταν έτοιμο, εξαιτίας των αντιδράσεων που προκάλεσε η δημοσίευση νεκρολογίας για τον Γληνό σε συντηρητικούς κύκλους της Πάτρας, δεδομένου του τεταμένου πολιτικού κλίματος της εποχής (Δεκεμβριανά, Συμφωνία Βάρκιζας).
 
Από τον Ιανουάριο του 1953 ως τον Απρίλιο του 1955, εργάστηκε ως λογιστής στη βρετανική εταιρεία Paterson, Zochonis & Co Ltd. στην [[Ντουάλα]] του Γαλλικού [[Καμερούν]]. Κατά την περίοδο αυτή έγραψε αφιλοκερδώς πολλές ανταποκρίσεις για την αθηναϊκή εφημερίδα [[Ελευθερία (εφημερίδα)|Ελευθερία]]. Με την επιστροφή του στην Αθήνα, προσπάθησε να βρει δουλειά ως συντάκτης στην ίδια εφημερίδα, αλλά χωρίς επιτυχία.
Μετά την απελευθέρωση εργάστηκε στη Γραμματεία της «Αγγλικής Υπηρεσίας Πληροφοριών» και κατόπιν δίδαξε στο Παράρτημα Πατρών της Βρετανικής Ακαδημίας.
 
Τον Ιούνιο τουΤο 1956 έλαβε πρόσκληση από τη Θ.Θάλεια Τσαπουλάρη (ημερομηνία αποδημίας 12 Μαΐου 2014, Μόντρεαλ) να μεταβεί στον Καναδά ως επίσημος μνηστήρας της. ΜετάΤο απόκαλοκαίρι σύντομητου διαμονή1956, στοπήγε Παρίσιστην και το ΛονδίνοΑγγλία, στις 6από Ιουλίουόπου αναχώρησε από το Σαουθάμπτον με το υπερωκεάνιο Ascania για το [[Μόντρεαλ]]. Στις 27 Οκτωβρίου νυμφεύτηκετου τηίδιου Θ.έτους Τσαπουλάρηνυμφεύτηκε στοντη ορθόδοξο ναό της Αγίας ΤριάδαςΘάλεια στο Μόντρεαλ, με κουμπάρο τον νεανικό του φίλο Ντίνο Ηλιόπουλο.▼
▲Στις 24 Μαρτίου 1949, ενώ ο Εμφύλιος συνεχιζόταν, παρουσιάστηκε στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τριπόλεως. Τον Σεπτέμβριο 1949, μετά τη λήξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων, μετατέθηκε στην Ήπειρο, στην περιοχή της Μουργκάνας, όπου έγραψε στα αγγλικά δεκατέσσερα ποιήματα υπό τον τίτλο ''Vulnerable Point''. Αντίγραφά τους απέστειλε στον Ντίνο Ηλιόπουλο και τον Γιώργη Παυλόπουλο. Απολύθηκε από τον Ελληνικό Στρατό ύστερα από τριάμισι χρόνια θητείας στις 21 Ιουλίου 1952 με τον βαθμό του εφέδρου ανθυπολοχαγού.
 
Στο Μόντρεαλ θα βιοποριστείβιοπορίστηκε με ποικίλες εργασίες: κατ’κατ' οίκον διδασκαλία αγγλικών και γαλλικών σε ομογενείς, υπάλληλος ταξιδιωτικού πρακτορείου και επίσημος δικαστικός διερμηνέας, εργασία που θα αποτελέσειαποτέλεσε την κύρια πηγή εσόδων του. Στις 11 ΙανουαρίουΤο 1962 γεννήθηκε ο γιος του Θωμάς-Κωνσταντίνος.▼
Στις 24 Ιανουαρίου 1953 αναχώρησε αεροπορικώς από την Αθήνα —μέσω Παρισιού, Μπορντώ και Τύνιδας— για την [[Ντουάλα]] του Γαλλικού [[Καμερούν]], όπου είχε προσληφθεί ως λογιστής στη βρετανική εταιρεία Paterson, Zochonis & Co Ltd. Επέστρεψε στην Αθήνα τον Απρίλιο του 1955.
 
Με την κήρυξη του [[Χούντα των Συνταγματαρχών|στρατιωτικού καθεστώτος, την 21η Απριλίου 1967]], ακολουθώντας την στάση πολλών Ελλήνων συγγραφέων, ο Καχτίτσης παύειέπαψε να τυπώνει κείμενα στην ελληνική γλώσσα. Εξαίρεση στον κανόνα η υπό την εκδοτική επωνυμία «Λωτοφάγος» έκδοση τον Δεκέμβριο του 1967 του ''Ήρωα της Γάνδης'', η εκτύπωση του οποίου είχε ξεκινήσει στις αρχές του έτους στον Πύργο και διακόπηκε στα τέλη Απριλίου. Τον Μάιο του 1968 ως εκδότης πλέον τύπωσε τις ''Πρόκες'' του Γ. Δανιήλ και πάλι υπό την εκδοτική επωνυμία του «Λωτοφάγου». Αμφότεροι τόμοι στοιχειοθετήθηκαν στα πιεστήρια όπου εκτυπωνόταν η ημερήσια ομογενειακή εφημερίδα ''[[Το Ελληνοκαναδικό Βήμα]]''.▼
▲Τον Ιούνιο του 1956 έλαβε πρόσκληση από τη Θ. Τσαπουλάρη (ημερομηνία αποδημίας 12 Μαΐου 2014, Μόντρεαλ) να μεταβεί στον Καναδά ως επίσημος μνηστήρας της. Μετά από σύντομη διαμονή στο Παρίσι και το Λονδίνο, στις 6 Ιουλίου αναχώρησε από το Σαουθάμπτον με το υπερωκεάνιο Ascania για το [[Μόντρεαλ]]. Στις 27 Οκτωβρίου νυμφεύτηκε τη Θ. Τσαπουλάρη στον ορθόδοξο ναό της Αγίας Τριάδας στο Μόντρεαλ με κουμπάρο τον νεανικό του φίλο Ντίνο Ηλιόπουλο.
 
Το καλοκαίρι του 1968 εγκατέστησε στο υπόγειο του σπιτιού του ένα χειροκίνητο πιεστήριο και τύπωσε υπό τη διακριτική επωνυμία «Anthelion Press» στην αγγλική γλώσσα κείμενα δικά του, του [[Επαμεινώνδας Γονατάς|Ε. Χ. Γονατά]] και άλλων καθώς και τρία αντιδικτατορικά τομίδια. Άνθρωπος διηνεκώς κατεχόμενος από φοβίες και λόγω της ημιεπίσημης θέσης του ως δικαστικού διερμηνέως εξέδωσε τις ανωτέρω εκδόσεις ανωνύμως. Παράλληλα δημοσίευσε με ψευδώνυμο σειρά άρθρων στο ''Ελληνοκαναδικό Βήμα'' στα οποία λαμβάνει σαφή θέση κατά της Δικτατορίας.▼
▲Στο Μόντρεαλ θα βιοποριστεί με ποικίλες εργασίες: κατ’ οίκον διδασκαλία αγγλικών και γαλλικών σε ομογενείς, υπάλληλος ταξιδιωτικού πρακτορείου και επίσημος δικαστικός διερμηνέας, εργασία που θα αποτελέσει την κύρια πηγή εσόδων του. Στις 11 Ιανουαρίου 1962 γεννήθηκε ο γιος του Θωμάς-Κωνσταντίνος.
 
ΣτιςΤην 6άνοιξη Απριλίουτου 1970 διαγιγνώσκεται στονπροσβλήθηκε Καχτίτσηαπό οξεία [[λευχαιμία]]. Στις 17 Μαΐου φτάνειέφτασε στην Αθήνα και την επομένη στην Πάτρα όπου διαμένει σε συγγενείς του. Δύο ημέρες πριν πεθάνει εισήχθη στο Νοσοκομείο της Πάτρας όπου και εξέπνευσε στις 25 Μαΐου 1970. Ενταφιάστηκε στις 26 Μαΐου το απόγευμα στονσε οικογενειακό τάφο σε μια πλαγιά τουστο Α΄ Νεκροταφείου Πατρών, αλλιώς νεκροταφείου των Αγγέλων.▼
▲Με την κήρυξη του στρατιωτικού καθεστώτος, την 21η Απριλίου 1967, ακολουθώντας την στάση πολλών Ελλήνων συγγραφέων, ο Καχτίτσης παύει να τυπώνει κείμενα στην ελληνική γλώσσα. Εξαίρεση στον κανόνα η υπό την εκδοτική επωνυμία «Λωτοφάγος» έκδοση τον Δεκέμβριο του 1967 του ''Ήρωα της Γάνδης'', η εκτύπωση του οποίου είχε ξεκινήσει στις αρχές του έτους στον Πύργο και διακόπηκε στα τέλη Απριλίου. Τον Μάιο του 1968 ως εκδότης πλέον τύπωσε τις ''Πρόκες'' του Γ. Δανιήλ και πάλι υπό την εκδοτική επωνυμία του «Λωτοφάγου». Αμφότεροι τόμοι στοιχειοθετήθηκαν στα πιεστήρια όπου εκτυπωνόταν η ημερήσια ομογενειακή εφημερίδα ''[[Το Ελληνοκαναδικό Βήμα]]''.
 
▲Το καλοκαίρι του 1968 εγκατέστησε στο υπόγειο του σπιτιού του ένα χειροκίνητο πιεστήριο και τύπωσε υπό τη διακριτική επωνυμία «Anthelion Press» στην αγγλική γλώσσα κείμενα δικά του, του Ε. Χ. Γονατά και άλλων καθώς και τρία αντιδικτατορικά τομίδια. Άνθρωπος διηνεκώς κατεχόμενος από φοβίες και λόγω της ημιεπίσημης θέσης του ως δικαστικού διερμηνέως εξέδωσε τις ανωτέρω εκδόσεις ανωνύμως. Παράλληλα δημοσίευσε με ψευδώνυμο σειρά άρθρων στο ''Ελληνοκαναδικό Βήμα'' στα οποία λαμβάνει σαφή θέση κατά της Δικτατορίας.
 
▲Στις 6 Απριλίου 1970 διαγιγνώσκεται στον Καχτίτση οξεία [[λευχαιμία]]. Στις 17 Μαΐου φτάνει στην Αθήνα και την επομένη στην Πάτρα όπου διαμένει σε συγγενείς του. Δύο ημέρες πριν πεθάνει εισήχθη στο Νοσοκομείο της Πάτρας όπου και εξέπνευσε στις 25 Μαΐου 1970. Ενταφιάστηκε στις 26 Μαΐου το απόγευμα στον οικογενειακό τάφο σε μια πλαγιά του Α΄ Νεκροταφείου Πατρών, αλλιώς νεκροταφείου των Αγγέλων.
 
==Ο Καχτίτσης ως εκδότης και τυπογράφος==▼
Ο Καχτίτσης πέρα από τη χειροτέχνηση των χειρόγραφων τευχών-τετραδίων (τα οποία εσφαλμένα στην τρέχουσα βιβλιογραφία χαρακτηρίζονται ως "περιοδικά" για τον απλό λόγο ότι ο Καχτίτσης τους έδωσε τη ''μορφή ''περιοδικού) και την έκδοση δύο περιοδικών με την επιμέλειά του (''Μέλισσα'', 1943 και ''Νέος Ρυθμός'', 1945) υπήρξε μανιακός της τυπογραφίας. Μαρτυρίες περί αυτού υφίστανται στις επιστολές του προς τον Γ. Παυλόπουλο στον οποίο είχε αναθέσει τη στοιχειοθεσία στον Πύργο Ηλείας της ''Περιπέτειας ενός βιβλίου'' και του ''Ήρωα της Γάνδης'' κατά τα έτη 1965-1967 (Βλ. Εργογραφία). Στις επιστολές αυτές περιλαμβάνονται αναλυτικές οδηγίες για τυποτεχνικά θέματα.▼
 
Ένα ακόμα βήμα εμπλοκής του με την τυπογραφία έγινε στον Καναδά, από τα τέλη του 1966 μέχρι τον Απρίλιο 1967, όταν στο τυπογραφείο όπου τυπωνόταν η ομογενειακή εφημερίδα ''Το Ελληνοκαναδικό Βήμα'', στοιχειοθέτησε και εξέδωσε δύο τεύχη του τρίγλωσσου περιοδικού. ''Ο παλίμψηστος: Όργανο των απανταχού πολιορκούμενων — Le Palimpseste: Organe pour l’expansion d’une écriture onirique — The Palimpsest: Organ for the expansion of an oniric form of writing,'' μιας ιδιότυπης περιοδικής έκδοσης σε σχήμα εφημερίδας με σκοπό τη διάδοση και διεύρυνση της ονειρικής γραφής και συμβολές δικές του και ποικίλων συγγραφέων της επιλογής του. Στο πρώτο τεύχος (Ιανουάριος 1967) αναγγέλλει την προσεχή ίδρυση εκδοτικού οίκου υπό την επωνυμία «Λωτοφάγος» που θα αναλάμβανε την εκτύπωση κειμένων δικής του επιλογής. Στο ίδιο τυπογραφείο, τον Φεβρουάριο του 1967, βοήθησε στην εκτύπωση της ποιητικής συλλογής του Γιάννη Σταθάτου, ''Αστάρτη'' (ιδιωτική έκδοση, Μόντρεαλ, Φεβρουάριος 1967, 150 αριθμημένα αντίτυπα).<ref>Πρώτη ανακοίνωση στο: Δημήτριος Α. Φιλίππου, "Μια διόρθωση", περ. ''Το Εύτυπον'', τχ. 30-31, Οκτώβριος 2013, σ. 65. Στη σ. 66 σαρωμένη η σελίδα με τον κολοφώνα του βιβλίου όπου, μεταξύ άλλων, σημειώνεται: "Η έκδοση ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Νίκου Καχτίτση". Ο Φιλίππου σημειώνει: "Πρόκειται ίσως για το πρώτο ελληνικό βιβλίο που τυπώθηκε στον Καναδά με τη φροντίδα του Νίκου Καχτίτση".</ref>▼
 
Η κήρυξη της Δικτατορίας κατέστησε την ίδρυση του «Λωτοφάγου» αδήριτη ανάγκη: η εκτύπωση του ''Ήρωα της Γάνδης'' στον Πύργο από τον Γ. Παυλόπουλο είχε ανασταλεί για λόγους ανωτέρας βίας και ο τόμος είχε μείνει μετέωρος. Η εκτύπωση του περατώθηκε τελικά υπό την εκδοτική επωνυμία «Λωτοφάγος» τον Δεκέμβριο του 1967 στο Μόντρεαλ υπό την εποπτεία του ίδιου του Καχτίτση. Το τυπογραφικό αποτέλεσμα είναι από τα πλέον ιδιότυπα στην ιστορία της τυπογραφίας καθώς το κείμενο έχει στοιχειοθετηθεί με διαφορετικά τυπογραφικά στοιχεία έως τη σελίδα 208 στο τυπογραφείο Σορβατζώτη στον Πύργο Ηλείας και με άλλα στοιχεία μέχρι το τέλος του τόμου στο τυπογραφείο του ''Ελληνοκαναδικού Βήματος ''στο Μόντρεαλ. Τον Μάιο του 1968 ως εκδότης πλέον τύπωσε τις ''Πρόκες'' του Γ. Δανιήλ, δεύτερο και τελευταίο τόμο των εκδόσεων «Λωτοφάγος».
 
Το καλοκαίρι του 1968 έκανε ένα ακόμα βήμα αφοσίωσης προς την τυπογραφία, αλλά παράλληλα και απομονώσεώς του, όταν εγκατέστησε στο υπόγειο του σπιτιού του χειροκίνητο πιεστήριο στο οποίο τύπωσε, υπό τη διακριτική επωνυμία «Anthelion Press», στην αγγλική γλώσσα (λόγω αδυναμίας εύρεσης στον Καναδά ελληνικών τυπογραφικών στοιχείων) οχτώ εν όλω τομίδια σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων:▼
* E. C. Gonatas, ''Some Prose Works'', Αύγουστος 1968 (44 αντίτυπα). Στο τομίδιο περιλαμβάνονται δύο κείμενα του Καχτίτση, που κρύβεται πίσω από την ανωνυμία του Editor: «A Mystery» και «A Personal Message to the Author», το οποίο αποτελεί μια «ανοιχτή» ιδιωτική επιστολή στον Ε. Χ. Γονατά.▼
* Nikos Kachtitsis, ''Vulnerable Point 1949. Fourteen Poems of Youth'', Δεκέμβριος 1968 (42 αντίτυπα)▼
* John Donne, ''Death Be Not Proud'', δίπτυχο φυλλάδιο, Χριστούγεννα 1968 (δεν σημειώνεται αριθμός αντιτύπων, αλλά μάλλον 100)▼
* [[Τζωρτζ Θάνιελ|George Thaniel]] [Γιώργος Δανιήλ], ''The Linchpin. Ten Poems (1964-1967)'', Μάρτιος 1969 (114 αντίτυπα)▼
* Νίκος Καχτίτσης (επιμ.), ''The Land within a wall, a Poem, and Towards a precipice, a declaration'', by George Seferis, translated by Dr. John Richmond, σειρὰ «Echoes from Greece», Μάιος 1969 (300 αντίτυπα). Αποτελεί τη δεύτερη αντιδικτατορική έκδοση του Καχτίτση. Περιεχόμενα:
- George Seferis, «The Land within a wall» (απόδοση του Ι΄ [«Ο τόπος μας είναι κλειστός»] του ''Μυθιστορήματος'' [1935]) και «Towards the Abyss» (απόδοση της «Δήλωσης»), σε μετάφραση του John Richmond.<br /> - «A Letter of Solidarity» (Καναδάς, Μάιος 1969· επιστολή αλληλεγγύης στον Γ. Σεφέρη).<br /> - «The Sequel», εκτενές, ανώνυμο κείμενο του Καχτίτση που σχολιάζει την κατάσταση των διανοούμενων στην Ελλάδα τον καιρό της χούντας.<br /> - Τέσσερις κατάλογοι: «Writers Collaborating with the Junta», «Writers Silenced or Refusing to Collaborate», «Writers in Concentration Camps» και «Younger Writers Refusing to Collaborate».
* Μireille Coulourides, ''In the void and other poems'', Ιούνιος 1969 (127 αντίτυπα)▼
* ''New Year’s Rhapsody or The Poor Beggar’s Lyre'' by Nicholas Prior (1769) [=Ν. Καχτίτσης], δίπτυχο εορταστικό φυλλάδιο, [=Δεκέμβριος 1969] (δεν σημειώνεται αριθμός αντιτύπων, πιθανώς 100)▼
* [Νίκος Καχτίτσης (επιμ.)], ''Prisoners of Savages. The plight of Mikis Theodorakis'', Μάρτιος 1970. Πρόκειται για αναδημοσίευση κειμένων που αναφέρονται στην κράτηση από το δικτατορικό καθεστώς του Μίκη Θεοδωράκη στη Ζάτουνα. Ο Καχτίτσης είχε στοιχειοθετήσει πλήρως το τομίδιο και είχε προλάβει να εκτυπώσει τυπογραφικά δοκίμια, ωστόσο τα προβλήματα υγείας, δεν του επέτρεψαν να το εκτυπώσει και να το διανείμει.▼
 
Δείγματα της τυπογραφικής εργασίας του Καχτίτση είναι προσβάσιμα στους παρακάτω συνδέσμους όπου διατίθενται πλήρεις σε ηλεκτρονική μορφή (σε διάφορα πρωτόκολλα) οι εξής τίτλοι:
 
* Γιώργος Δανιήλ, ''Οι Πρόκες'', Μόντρεαλ, "Λωτοφάγος", Μάιος 1968<ref>{{Cite web|url = http://www25.us.archive.org/details/hoiprokespoimase00thanuoft|title = Πρόκες}}</ref>
* George Thaniel [Γιώργος Δανιήλ], ''The Linchpin. Ten Poems (1964-1967)'', Μόντρεαλ, "Anthelion Press", Μάρτιος 1969<ref>{{Cite web|url = http://www25.us.archive.org/details/linchpintenpoems00than|title = Linchpin}}</ref>
 
Πλούσιο εικονογραφικό υλικό (αναπαραγωγή εξώφυλλων, στοιχειοθετημένων σελίδων και τυπογραφικών κοσμημάτων) από όλες τις εκδόσεις που χειροτέχνησε στο υπόγειο του σπιτιού του ο ίδιος ο Καχτίτσης αναπαράγονται στο πρόσφατο αφιέρωμα του ''Οροπεδίου'':
* «Πρώτη ύλη για τη Διηνεκή επιστολή. Επιστολές του Νίκου Καχτίτση στον Ἐ. Χ. Γονατά και άλλα τεκμήρια για την εκ του μακρόθεν σχέση τους», εισαγωγή, σημειώσεις, βιβλιογραφία Βίκτωρ Καμχής, ''Οροπέδιο'', τχ. 11, Χειμώνας 2011-2012 [Φεβρουάριος 2012], σ. 597-803.
 
== Το εν ζωή δημοσιευμένο έργο==
Το πρώτο δημοσίευμα του Καχτίτση ήταν, ένα βραβευμένο σε διαγωνισμό, ποίημα που δημοσιεύτηκε με ψευδώνυμο στη ''Διάπλαση των Παίδων'' ([[Αθήνα]]) το καλοκαίρι του 1941. Το δεύτερο, δημοσίευμά του έγινε το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς,. Πρόκειται για ένα ποίημα στο ''Νεολόγο'' Πατρών για τον θάνατο από πείνα του φίλου του Νίκου Διαμαντόπουλου.<ref>Αναλυτικά βλ. το Χρονολόγιο του Β. Καμχή στην έκδοση Νίκος Καχτίτσης, ''Ο εξώστης'', ''ό.π.''<name="kamhis-chrono"/ref>
 
Υπήρξε εκδότης και βασικός συντελεστής των βραχύβιων περιοδικών ''Μέλισσα'' (σε χειρόγραφη μορφή, ένα τεύχος, Πάτρα, Οκτώβριος 1942-Μάρτιος 1943) και ''Νέος Ρυθμός'' (σε έντυπη μορφή, δύο τεύχη, Πάτρα, Φεβρουάριος και Μάρτιος 1945), όπου δημοσίευσε ποικίλα κείμενα (πεζά, επιγράμματα, ημερολογιακές σημειώσεις, χρονογραφήματα).
 
Από το 1945 και εξής δημοσίευσε συνεργασίες του στα περιοδικά: ''Παλμός'' (Αθήνα), ''Νέος Άνθρωπος'' (Πάτρα), ''Βωμός'' ([[Πύργος Ηλείας|Πύργος]]), ''Μορφές'' ([[Θεσσαλονίκη]]), ''Εννέα Οδοί'' (Καβάλα).
 
Το [[1949]], έγραψε μία συλλογή ποιημάτων στα αγγλικά με τίτλο ''Vulnerable Point'' (''Τρωτό σημείο''), η οποία εκδόθηκε τελικά από τον ίδιο στο [[Μόντρεαλ]] το [[1968]]. Τρία από τα ποιήματα δημοσιεύτηκαν, το 1950, στο περιοδικό ''Symposium'' (Πάτρα) που εξέδιδε η Βρετανική Ακαδημία, Παράρτημα Πατρών.
 
Μεταπολεμικά, μεταξύ 1950 και 1952, ο Καχτίτσης συνέταξε ιδιόγραφα τεύχη ("περιοδικά"), πάντα σε ένα και μοναδικό αντίτυπο, τα οποία συνήθως εν είδει προσωπικής αλληλογραφίας ενεχείριζε ή απέστελλε σε φίλους του (Γ. Παυλόπουλο, Ν. Πεντζίκη). Τα τεύχη φέρουν τους εξής χαρακτηριστικούς τίτλους: "Η Ουλή", "Ρίψασπις", "Λωτός", "Η Σάλπιγξ", "Η εικονογραφημένη Γάνδη", "Η πολιορκημένη Γάνδη" (κυκλοφόρησε σε φωτογραφική αναπαραγωγή με το αφιέρωμα της ''Νέας Εστίας'' [2003]).
 
Στην ώριμη περίοδό του, δημοσίευσε κυρίως σε περιοδικά της Θεσσαλονίκης (''Διαγώνιος'' και ''Νέα Πορεία''). Στον Καναδά δημοσίευσε ορισμένα βιβλιοκριτικά άρθρα, το 1957, στην αγγλόφωνη εφημερίδα ''The Montreal Star'' και ποικίλα άρθρα στην ελληνική γλώσσα στην ομογενειακή εφημερίδα ''Ελληνοκαναδικό Βήμα'' από το 1966 μέχρι τον θάνατό του το 1970.▼
Μεταξύ 14 Φεβρουαρίου 1954 και 6 Μαρτίου 1955, από την Ντουάλα (Γαλλικό Καμερούν), αλλά και κατά τη διάρκεια του επανόδου του ακτοπλοϊκώς στην Ευρώπη απέστειλε, αμισθί, δεκαεννέα ανταποκρίσεις στην εφημερίδα ''Ελευθερία'', ευελπιστώντας, ματαίως όπως αποδείχθηκε, ότι με την επιστροφή του στην Αθήνα θα προσληφθεί ως μόνιμος συντάκτης.
 
Μετά την κήρυξη της Δικτατορίας δημοσίευσε λογοτεχνικά κείμενα αποκλειστικά στην αγγλική γλώσσα (εκτός από τον ''Ήρωα της Γάνδης,'' η εκτύπωση του οποίου ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 1967), τα οποία συμποσούνται σε δύο μικρά τομίδια: το πρώτο (1968) περιλαμβάνει την ποιητική συλλογή ''Vulnerable Point'' που είχε γράψει το 1949 και το δεύτερο (Δεκέμβριος 1969) ένα και μοναδικό ποίημα που αποτελεί και το κύκνειο άσμα του: ''New Year’s Rhapsody or The Poor Beggar’s Lyre'' by Nicholas Prior (1769), "Anthelion Press", Μόντρεαλ, 1970 (?).<ref>Το κρυπτικό ψευδώνυμο «Nicholas Prior (1769)» μπορεί να αποκρυπτογραφηθεί ως «Νικόλαος ο προ του 1967». Το ερωτηματικό στη χρονολογία είναι ενδεικτικό της κατάστασής του και των αμφιβολιών που τον έζωναν πλέον για την υγεία του και την ίδια του τη ζωή.</ref>▼
Δημοσίευσε, στην ώριμη περίοδό του, κυρίως σε περιοδικά της Θεσσαλονίκης (''Διαγώνιος'' και ''Νέα Πορεία'').
 
▲Στον Καναδά δημοσίευσε ορισμένα βιβλιοκριτικά άρθρα, το 1957, στην αγγλόφωνη εφημερίδα ''The Montreal Star'' και ποικίλα άρθρα στην ελληνική γλώσσα στην ομογενειακή εφημερίδα ''Ελληνοκαναδικό Βήμα'' από το 1966 μέχρι τον θάνατό του το 1970.
 
▲Μετά την κήρυξη της Δικτατορίας δημοσίευσε λογοτεχνικά κείμενα αποκλειστικά στην αγγλική γλώσσα (εκτός από τον ''Ήρωα της Γάνδης,'' η εκτύπωση του οποίου ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 1967), τα οποία συμποσούνται σε δύο μικρά τομίδια: το πρώτο (1968) περιλαμβάνει την ποιητική συλλογή ''Vulnerable Point'' που είχε γράψει το 1949 και το δεύτερο (Δεκέμβριος 1969) ένα και μοναδικό ποίημα που αποτελεί και το κύκνειο άσμα του:
 
''New Year’s Rhapsody or The Poor Beggar’s Lyre'' by Nicholas Prior (1769), "Anthelion Press", Μόντρεαλ, 1970 (?). Το κρυπτικό ψευδώνυμο «Nicholas Prior (1769)» μπορεί να αποκρυπτογραφηθεί ως «Νικόλαος ο προ του 1967». Το ερωτηματικό στη χρονολογία είναι ενδεικτικό της κατάστασής του και των αμφιβολιών που τον έζωναν πλέον για την υγεία του και την ίδια του τη ζωή.
 
== Ο χαρακτήρας του έργου του ==
Γραμμή 86 ⟶ 50 :
Ο Καχτίτσης υπέφερε από τις πληγές που άφησε ο [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος]] και από τις διάφορες προσωπικές δυσκολίες.
 
 
▲==Ο Καχτίτσης ως εκδότης και τυπογράφος==
▲Ο ΚαχτίτσηςΚαχτίτση,ς πέρα από τη χειροτέχνηση των χειρόγραφων τευχών-τετραδίων (τα οποία εσφαλμένα στην τρέχουσα βιβλιογραφία χαρακτηρίζονται ως "περιοδικά" για τον απλό λόγο ότι ο Καχτίτσης τους έδωσε τη ''μορφή ''περιοδικού) και την έκδοση δύο περιοδικών με την επιμέλειά του (''Μέλισσα'', 1943 και ''Νέος Ρυθμός'', 1945), υπήρξε μανιακός της τυπογραφίας. Μαρτυρίες περί αυτού υφίστανται στις επιστολές του προς τον [[Γιώργης Παυλόπουλος|Γ. Παυλόπουλο]], στον οποίο είχε αναθέσει τη στοιχειοθεσία στον Πύργο Ηλείας της ''Περιπέτειας ενός βιβλίου'' και του ''Ήρωα της Γάνδης'' κατά τα έτη 1965-1967 (Βλ. Εργογραφία). Στις επιστολές αυτές περιλαμβάνονται αναλυτικές οδηγίες για τυποτεχνικά θέματα.
 
▲Ένα ακόμα βήμα εμπλοκής του με την τυπογραφία έγινε στον Καναδά, από τα τέλη του 1966 μέχρι τον Απρίλιο 1967, όταν στο τυπογραφείο όπου τυπωνόταν η ομογενειακή εφημερίδα ''Το Ελληνοκαναδικό Βήμα'', στοιχειοθέτησε και εξέδωσε δύο τεύχη του τρίγλωσσου περιοδικού. ''Ο παλίμψηστος: Όργανο των απανταχού πολιορκούμενωνΠαλίμψηστος — Le Palimpseste: Organe pour l’expansion d’une écriture onirique — The Palimpsest: Organ for the expansion of an oniric form of writing,'', μιας ιδιότυπης περιοδικής έκδοσης σε σχήμα εφημερίδας με σκοπό τη διάδοση και διεύρυνση της ονειρικής γραφής και συμβολές δικές του και ποικίλων συγγραφέων της επιλογής του. Στο πρώτο τεύχος (Ιανουάριος 1967) αναγγέλλει την προσεχή ίδρυση εκδοτικού οίκου υπό την επωνυμία «Λωτοφάγος» που θα αναλάμβανε την εκτύπωση κειμένων δικής του επιλογής. Στο ίδιο τυπογραφείο, τον Φεβρουάριο του 1967, βοήθησε στην εκτύπωση της ποιητικής συλλογής του Γιάννη Σταθάτου, ''Αστάρτη'' (ιδιωτική έκδοση, Μόντρεαλ, Φεβρουάριος 1967, 150 αριθμημένα αντίτυπα).<ref>Πρώτη ανακοίνωση στο: Δημήτριος Δ.Α. Φιλίππου, "«Μια διόρθωση"», περ. ''Το Εύτυπον'', τχ. 30-31, Οκτώβριος 2013, σ. 65. Στη σ. 66 σαρωμένη η σελίδα με τον κολοφώνα του βιβλίου όπου, μεταξύ άλλων, σημειώνεται: "Η έκδοση ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Νίκου Καχτίτση". Ο Φιλίππου σημειώνει: "Πρόκειται ίσως για το πρώτο ελληνικό βιβλίο που τυπώθηκε στον Καναδά με τη φροντίδα του Νίκου Καχτίτση".</ref>
 
Η κήρυξη της Δικτατορίας, ο Καχτίτσης προχώρησε στην ίδρυση του εκδοτικού οίκου «Λωτοφάγος» για να ολοκληρώσει την έκδοση του ''Ήρωα της Γάνδης'', η εκτύπωση του οποίου είχε ανασταλεί στην Ελλάδα. Τον Μάιο του 1968 ως εκδότης πλέον τύπωσε τις ''Πρόκες'' του Γ. Δανιήλ, δεύτερο και τελευταίο τόμο των εκδόσεων «Λωτοφάγος».
 
▲Το καλοκαίρι του 1968 έκανε ένα ακόμα βήμα αφοσίωσης προς την τυπογραφία, αλλά παράλληλα και απομονώσεώς του, όταν εγκατέστησε στο υπόγειο του σπιτιού του χειροκίνητο πιεστήριο στο οποίο τύπωσε, υπό τη διακριτική επωνυμία «Anthelion Press», στην αγγλική γλώσσα (λόγω αδυναμίας εύρεσης στον Καναδά ελληνικών τυπογραφικών στοιχείων) οχτώ εν όλω τομίδια σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων:
▲* E. C. Gonatas, ''Some Prose Works'', Αύγουστος 1968 (44 αντίτυπα). Στο τομίδιο περιλαμβάνονται δύο κείμενα του Καχτίτση, που κρύβεται πίσω από την ανωνυμία του Editoreditor: «A Mystery» και «A Personal Message to the Author», το οποίο αποτελεί μια «ανοιχτή» ιδιωτική επιστολή στον Ε. Χ. Γονατά.
▲* Nikos Kachtitsis, ''Vulnerable Point 1949. Fourteen Poems of Youth'', Δεκέμβριος 1968 (42 αντίτυπα)
▲* John Donne, ''Death Be Not Proud'', δίπτυχο φυλλάδιο, Χριστούγεννα 1968 (δεν σημειώνεται αριθμός αντιτύπων, αλλά μάλλον 100)
▲* [[Τζωρτζ Θάνιελ|George Thaniel]] ([[Γιώργος Δανιήλ]]), ''The Linchpin. Ten Poems (1964-1967)'', Μάρτιος 1969 (114 αντίτυπα)
* George Seferis, ''The Land within a Wall, a Poem; and Towards a Precipice, a Declaration'', translated by John Richmond, Μάιος 1969 (300 αντίτυπα).
▲* Μireille Coulourides, ''In the voidVoid, and otherOther poemsPoems'', Ιούνιος 1969 (127 αντίτυπα)
▲* ''New Year’s Rhapsody or The Poor Beggar’s Lyre'' by Nicholas Prior (1769) [=Ν. Καχτίτσης], δίπτυχο εορταστικό φυλλάδιο, [=Δεκέμβριος 1969] (δεν σημειώνεται αριθμός αντιτύπων, πιθανώς 100)
▲* [Νίκος Καχτίτσης (επιμ.)], ''Prisoners of Savages. The plight of Mikis Theodorakis'', Μάρτιος 1970. Πρόκειται για αναδημοσίευση κειμένων που αναφέρονται στην κράτηση από το δικτατορικό καθεστώς του Μίκη Θεοδωράκη στη Ζάτουνα. Ο Καχτίτσης είχε στοιχειοθετήσει πλήρως το τομίδιο και είχε προλάβει να εκτυπώσει τυπογραφικά δοκίμια, ωστόσο τα προβλήματα υγείας, δεν του επέτρεψαν να το εκτυπώσει και να το διανείμει.
 
==Εργογραφία==
Γραμμή 111 ⟶ 93 :
 
===Αυτοτελείς εκδόσεις έργων μετά θάνατον===
 
Σημείωση: Από το 1976 έως το 2015, μία 40ετία, επτά διαφορετικοί τίτλοι έργων του Καχτίτση και μία ανθολογία, έχουν κυκλοφορήσει σε περίπου 21.000 αντίτυπα, αριθμός που αντιστοιχεί σε περίπου 525 αντίτυπα και των επτά τίτλων κατά μέσο όρο ανά έτος.
 
''Δεκαετία 1970-1979''
* ''Έργα 1: ΠοιοὶΠοιοι οι φίλοι, Η ομορφάσχημη, Το ενύπνιο'', Αθήνα, Εκδόσεις «Κέδρος», Ιούλιος 1976 (με επιμέλεια Τάκη Σινόπουλου - Η. Χ. Παπαδημητρακόπουλου) / Αντίτυπα: 2.000 [εξαντλημένο, δεν κυκλοφόρησε άλλος τόμος].
* ''Τρωτό σημείο, 1949. Δεκατέσσερα νεανικά ποιήματα'', Πρόλογος, Μετάφραση και Σημειώσεις Γιώργου Δανιήλ, Θεσσαλονίκη, Εκδόσεις «Εγνατία», 1979, σειρὰ «Τραμ / Λογοτεχνία», αρ. 47 / Αντίτυπα: άγνωστος αριθμός, αλλά μάλλον 1.000 [εξαντλημένο].
 
Γραμμή 154 ⟶ 133 :
====Φλαμανδικά====
* Μερική μετάφραση του ''Ήρωα της Γάνδης'' στο Gunnar De Boel (UGent), "De Gentse romans van Nikos Kachtitsis", ''Tetradio'', εκδότης Universiteit Gent, Griekenlandcentrum, τόμ. 19, 2010, σ. 119-145.<ref>http://hdl.handle.net/1854/LU-1251791</ref>
Σύνοψη: In his novels ''The Balcony'' (1964) and ''The Hero of Ghent'' (1967), the Montréal based Greek author develops the character of Stoppakios Papenguss, an upper-class citizen of Belle Epoque Ghent, which is the centre of Kachtitsis’s private mythology. In the introduction I propose an analysis of what may be called Kachtitsis's "Ghent diptych", and an interpretation of the author's Ghent mythology. This introduction is followed by ''a translation of the Notification and the first two chapters of The Hero of Ghent'' into the purported original language, Dutch ("Flemish"). In this way, Kachtitsis's literary game is completed in the sense that this translation becomes in fact the now lost original manuscript which was purportedly translated into Greek by the author's friend, Realos Deloriés.
 
== Βιβλιογραφία ==
===Αυτοτελείς εκδόσεις και αρθρογραφία===
Γραμμή 164 ⟶ 141 :
* Αρτεμισιώτης Στρατής, «Η περιπέτεια ενός βιβλίου και του συγγραφέα του», ''Δρόμος της Αριστεράς'', 1.9.2012 [βιβλιοκρισία].
* Ασδραχάς Γιάννης, «"Κυνήγι" αυτογνωσίας στην Αφρική με τα… φαντάσματα του παρελθόντος», ''Εξπρές'', 26.8.2012 [βιβλιοκρισία].
* Αυλωνίτου Λύντια, «Αδικαιολόγητος ο θόρυβος», ''Φιλολογικὴ Καθημερινή'', 12 Ιουνίου 1980, σ. 5, στήλη «Γράμματα στη ΦιλολογικὴΦιλολογική Καθημερινή».
* Βούλγαρη Σοφία, «Ο ναυαγός και η σανίδα», ''The Books' Journal'', τχ. 24, Οκτώβριος 2012.
* Γιούρης Ηλίας, «Νίκος Καχτίτσης: οι ειρωνικοί τρόποι ενός κλασικού συγγραφέα», ''The Books' Journal'', τχ. 24, Οκτώβριος 2012.
Γραμμή 170 ⟶ 147 :
* Γουδέλης Τάσος, «Οταν αλληλογραφούσαν», ''Το Δέντρο'', Περίοδος Γ΄, τόμ. 4, τχ. 39, Αθήνα, Ιούνιος-Ιούλιος 1988, σ. 133, στήλη «Φύλλα».
* Γώτης Γιώργος, «Βιβλιογραφία Νίκου Καχτίτση», ''Διάλογος''. Τρίμηνη Έκδοση της Μορφωτικής Ένωσης Λεχαινών ο «Αντρέας Καρκαβίτσας», Λεχαινά Ηλείας, Οκτώβρης-Νοέμβρης-Δεκέμβρης 1980, τχ. 11, σσ. 32-38, αφιέρωμα «Νίκος Καχτίτσης».
* [[Δανιήλ Γιώργος]] (George Thaniel), «Νίκος Καχτίτσης (1926-1970). Μελέτη», ''Νεοελληνικὸς Λόγος'', Ετήσια ΚριτικὴΚριτική Επιθεώρηση Λόγου καὶ Τέχνης, «Το πνευματικό και καλλιτεχνικό 1974», τόμ. 24, Εκδόσεις «Μίνωας», Ιανουάριος 1974 [=1975], άτυπο αφιέρωμα «Σελίδες για το Νίκο Καχτίτση».
* Δανιήλ Γιώργος, ''Ο λεπιδοπτερολόγος της αγωνίας Νίκος Καχτίτσης''. ΕισαγωγὴΕισαγωγή στη ζωή του. Ανέκδοτες Επιστολές. Πρωτότυπα Κείμενα, Αθήνα: Νεφέλη, Αύγουστος 1981, σειρά «Ταυτότητες», αρ. 1.
* Δανιήλ Γιώργος, [http://www25.us.archive.org/details/aiglkaianchostoe00thanuoft ''Αίγλη και άγχος. Το έργο του Νίκου Καχτίτση 1926-1970'']. Μελέτες-Ανέκδοτα κείμενα-Εικόνες, [[Βιβλιοπωλείο της Εστίας|Βιβλιοπωλείον της «Εστίας»]], 1986.
* Δανιήλ Γιώργος, «H αλληλογραφία Σεφέρη-Καχτίτση», ''Η λέξη'', τχ. 53, 1986, σσ. 358-363 (αναδημοσίευση στο Γ.Δ., [http://ia600308.us.archive.org/32/items/anakomidmikrakri00thanuoft/anakomidmikrakri00thanuoft.pdf ''Ανακομιδή. Μικρά Κριτικά'']]. Βιβλιοπωλείον της «Eστίας», Μάιος 1991, σσ. 35-42.
Γραμμή 245 ⟶ 222 :
* Κιτσόπουλος Γιώργος (επιμ.), «Ανέκδοτα κείμενα του Νίκου Καχτίτση», ''Το παραμιλητό'', τχ. 12, [[Πειραιάς]], Άνοιξη-Καλοκαίρι 1992, σσ.235-249.
* Σταύρος Ζουμπουλάκης (επιμ.), [http://www.ekebi.gr/magazines/showimage.asp?file=181869&code=5027&zoom=800 «Αφιέρωμα στον Νίκο Καχτίτση»], ''Νέα Εστία'', τόμ. 153, τχ. 1755, Απρίλιος 2003, σσ. 503-684.
* [http://www.revueliberte.ca/ ''Liberté''] (Montréal), No 289, décembre 2010.
* Βίκτωρ Καμχής (επιμ.), ''Οροπέδιο'', τχ. 11, Χειμώνας 2011-2012, σσ. 597-823.
* [http://booksjournal.gr/slideshow/item/304-%CF%84%CE%B5%CF%8D%CF%87%CE%BF%CF%82-24 ''The Books' Journal'', τχ. 24 (Οκτώβριος 2012)].
 
==Παραστασιολόγιο==
* "Η ομορφάσχημη, θεατρικός μονόλογος" (Θεατρικήθεατρική διασκευή της ομώνυμης νουβέλας του Νίκου Καχτίτση), Διασκευήδιασκευή, σκηνοθεσία, κοστούμι, ερμηνεία: Ναταλία Καποδίστρια, πρώτη παράσταση: 12 Αυγούστου 2011, Κέρκυρα, Πινακοθήκη Δήμου Κερκυραίων {online πληροφορίες στον ιστότοπο [http://anemondixtia.blogspot.gr/2011/08/blog-post_08.html]}.▼
* "Η oμορφάσχημη του Νίκου Καχτίτση", Σκηνοθεσίασκηνοθεσία και δραματουργική επεξεργασία: Δημοσθένης Παπαδόπουλος, Μουσική επιμέλεια: Δημοσθένης Παπαδόπουλος, Σκηνικά-κοστούμια Ντόρας Λελούδα, Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης, Βοηθός σκηνοθέτη: Ειρήνη Λιβιτσάνου, Ερμηνεύει η Σοφία Σεϊρλή, Συμμετέχει ο Βαγγέλης Βαφείδης, Θέατρο "Χυτήριο", πρώτη παράσταση: 23 Μαρτίου 2004. Δεύτερο ανέβασμα: Θέατρο οδού Κεφαλληνίας, μέρος της παράστασης "Σε πρώτο ενικό (4 μονόλογοι)", πρώτη παράσταση: 8 Οκτωβρίου 2004 [http://theatrokefallinias.gr/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%83/%CF%83%CE%B5-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-4-%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CE%B9.html].
▲* "Η ομορφάσχημη, θεατρικός μονόλογος" (Θεατρική διασκευή της ομώνυμης νουβέλας του Νίκου Καχτίτση), Διασκευή, σκηνοθεσία, κοστούμι, ερμηνεία: Ναταλία Καποδίστρια, πρώτη παράσταση: 12 Αυγούστου 2011, Κέρκυρα, Πινακοθήκη Δήμου Κερκυραίων {online πληροφορίες στον ιστότοπο [http://anemondixtia.blogspot.gr/2011/08/blog-post_08.html]}
 
==Ταινίες στις οποίες συμμετέχει ο Ν. Καχτίτσης ή γύρω από τον Νίκο Καχτίτση==
* [http://pages.videotron.com/halmedia/kachtitsis.htm "Hollywood Cut"], σκηνοθεσία, φωτογραφία, μοντάζ, παραγωγή: Ron Hallis, Μόντρεαλ 1967.
* "Hollywood Cut", Σκηνοθεσία, φωτογραφία, μοντάζ: Ron Hallis, Διάρκεια: 7΄, Έτος: [καλοκαίρι] 1967, Κατηγορία: Μυθοπλασία, Format: 16 mm, Χρώμα: Ασπρόμαυρη, Σύνοψη: Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Νίκος Καχτίτσης, φίλος του σκηνοθέτη. Πρόκειται για τη μόνη μαρτυρημένη "ζωντανή" εμφάνισή του. {Πληροφορίες online στον ιστότοπο [http://pages.videotron.com/halmedia/kachtitsis.htm]}
* [http://www.shortfilm.gr/film.asp?id=2566 "Νίκος Καχτίτσης"], σενάριο και σκηνοθεσία: Φωτόπουλος Κωνσταντίνος, παραγωγή: ΥΠΠΟ, Αθήνα 1984.
* "Νίκος Καχτίτσης", Σκηνοθεσία: Φωτόπουλος Κωνσταντίνος, Διάρκεια: 28΄, Έτος: 1984, Κατηγορία: Μυθοπλασία, Format: 16 mm, Χρώμα: Έγχρωμη, Κόστος: 1.800.000 δρχ., Σύνοψη ταινίας: Η ταινία αναφέρεται στη ζωή και στο έργο του πεζογράφου Νίκου Καχτίτση, Παραγωγή: ΥΠΠΟ, Σενάριο: Φωτόπουλος Κωνσταντίνος, Φωτογραφία: Καψούρος Βασίλης, Ήχος: Κίττου Ντίνος, Μοντάζ: Γκουριώτη Ντίνα, Ερμηνευτές: Ζώη Γεωργία {Πληροφορίες από τον ιστότοπο [http://www.shortfilm.gr/film.asp?id=2566]. Για πληροφορίες δανεισμού της ταινίας από το Τμήμα Κινηματογράφου του Υπουργείου Πολιτισμού αναφερθείτε στον ιστότοπο [http://www.ekke.gr/estia/gr_pages/Grenvfor/Educinst/YPPO.html]}.
 
== Σημειώσεις==
== Παραπομπές ==
<references />
 
Γραμμή 273 ⟶ 250 :
* [http://www.eens-congress.eu/?main__page=1&main__lang=de&eensCongress_cmd=showPaper&eensCongress_id=189] Έλενα Ματσάγκου, "Όψεις των συγκρουσιακών σχέσεων και το νέο φανταστικό στη ''Δίκη'' του Φράντς Κάφκα και στον ''Εξώστη'' του Νίκου Καχτίτση", ανακοίνωση στο Γ' Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών (Βουκουρέστι, 2-4 Ιουνίου 2006)
 
{{DEFAULTSORT:Καχτιτσης Νικος}}
 
[[Κατηγορία:Έλληνες λογοτέχνες]]
[[Κατηγορία:Νεοέλληνες λογοτέχνες]]
[[Κατηγορία:Νεοέλληνες ποιητές]]
[[Κατηγορία:Έλληνες μυθιστοριογράφοι]]
[[Κατηγορία:Ελληνοκαναδοί]]
[[Κατηγορία:Μοντρεαλίτες]]
[[Κατηγορία:Νομός Ηλείας|Καχτίτσης Νίκος]]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Νίκος_Καχτίτσης"