Πέναλτι (ποδόσφαιρο): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''πέναλτι''' ([[αγγλικά]]: ''penalty kick'', [[καθαρεύουσα]]: '''επανορθωτικό λάκτισμα''')<ref>[http://www.kathimerini.gr/775793/opinion/epikairothta/politikh/oxi-alla-pantser kathimerini.gr] Οχι άλλα πάντσερ</ref> είναι μια μέθοδος επανέναρξης του παιχνιδιού στο [[ποδόσφαιρο]]. Η λέξη προέρχεται από τον αγγλικό όρο ''penalty'' που σημαίνει «ποινή», ενώ στην [[Ελλάδα]] συχνά αναφέρεται μεταφορικά ως «η εσχάτη των ποινών». Το πέναλτι κατακυρώνεται σε βάρος μιας ομάδας που διαπράττει οποιαδήποτε από τις παραβάσεις για τις οποίες κατακυρώνεται ένα άμεσο ελεύθερο λάκτισμα, ενώ η μπάλα βρίσκεται μέσα στη δική της περιοχή του πέναλτι ([[μεγάλη περιοχή]]) και ενώ «παίζεται».

Εφαρμόζεται μετά την [[παράταση]] του αγώνα εάν δεν υπάρχει νικητής ή αν έτσι ορίζεται από τον κανονισμό διεξαγωγής κάποιας διοργάνωσης. Το σύστημα αυτό καθιερώθηκε το [[1970]]. Μέχρι τότε στις περιπτώσεις ισοπαλίας έπειτα από παράταση γινόταν κλήρωση.

Συνήθως η διαδικασία των πέναλτι δεν παρατείνεται πέραν των πέντε εκτελέσωνεκτελέσεων ανά ομάδα, ενώ δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που απαιτείται η εκτέλεση επτά ή οκτώ πέναλτι για να αναδειθχείαναδειχθεί νικητής. Όμως, στην ποδοσφαιρική ιστορία υπήρξαν μερικά ματς, στα οποία για να βγει νικητής απαιτήθηκε να χτυπήσουν πέναλτι όλοι οι παίκτες και στη συνέχεια να χτυπήσουν και για δεύτερη φορά, φτάνοντας στις 15 ή 16 εκτελέσεις ανά ομάδα, δηλαδή συνολικά περισσότερες από 30. Το ρεκόρ είναι 48 (2x24) πέναλτι και συνέβη σε αγώνα κυπέλλου στη [[Ναμίμπια]], ενώ στην [[Ελλάδα]] χρειάστηκαν 36 (2x18) πέναλτι σε αγώνα [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου αντρών|Κυπέλλου Ελλάδος]] το 1985 και πάλι στο Κύπελλο Ελλάδος αντρών στις 2-5-2009 το σκορ έληξε 18-19 στα πέναλτι και αφού είχαν χτυπήσει όλοι οι παίχτες από δύο φορές