Δημήτριος Καντεμίρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις 14 Νοεμβρίου 1710 ανέλαβε ο ίδιος το αξίωμα του βοεβόδα και επέστρεψε στην Μολδαβία. Ηγεμόνευσε για ένα έτος, μέχρι το 1711. Προτίμησε να συμμαχήσει με τον [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Μεγάλο Πέτρο]] της Ρωσίας, υπογράφοντας μυστικά το σύμφωνο του Λουτσκ τον Απρίλιο του 1711, το οποίο εξασφάλιζε την κληρονομική ηγεμονία για την οικογένειά του. Στο μικρό χρονικό διάστημα της βασιλείας του ο Καντεμίρ ξεκίνησε μεταρρυθμιστικό έργο, ιδιαίτερα στον τομέα της αριστοκρατίας και της εκπαίδευσης. Έθεσε τη Μολδαβία υπό την εξουσία της Ρωσίας και πήρε μέρος στον πόλεμο εναντίον των Τούρκων. Όμως, μετά την ήττα των ρωσικών δυνάμεων στο [[εκστρατεία του Προύθου|Στανιλέστι]], στον ποταμό Προύθο, τον Ιούλιο του 1711, αναγκάστηκε να καταφύγει στην Ρωσία και να εγκατασταθεί εκεί. ΤιμήθηκεΗ από{{Οθωμανική Αυτοκρατορία]] στη συνέχεια αντικατέστησε το βοεβοδάτο με την κυβέρνηση των Ελλήνων [[Φαναριώτες|Φαναριωτών]].

Τιμήθηκε στη Ρωσία με τον τίτλο του πρίγκιπα (knyaz''κνιαζ'') από τον [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Πέτρο]], ενώ ο αυτοκράτορας [[Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολος ΣΤ'ΣΤ΄]] του απένειμε τον τίτλο του πρίγκιπα της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]]. ΕγκαταστάθηκεΕζησε σε ένα κτήμα στη Ντμίτροβκα, κοντά στο [[Χάρκοβο]]Οριόλ, αλλάμε σημαντική ακολουθία βογιάρου (περιλαμβανομένου του χρονικογράφου Ιον Νεκούλτσε). συχνάΣυχνά βρισκόταν στην Αγία Πετρούπολη, ως κύριος σύμβουλος του Πέτρου Α΄. Πέθανε στις 21 Αυγούστου 1723, τη μέρα που του απονεμήθηκε ο Γερμανικός τίτλος. Το 1935 τα λείψανά του επιστράφηκαν στο Ιάσιο.