Νικόλαος Ταμπακόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Νικόλαος Ταμπακόπουλος''' ήταν αγωνιστής του [[επανάσταση του 1821|αγώνα του 1821]] και πλούσιος τραπεζίτης.
==Βιογραφικά στοιχεία==
Η καταγωγή του ήταν από την [[Βυτίνα]] της επαρχίας [[Καρύταινα]]<nowiki/>ς. Ως τραπεζίτης δάνειζε Έλληνες και Τούρκους. Ο ιστορικός Βασ. Κρεμμυδάς τον αποκαλεί "τοκογλύφο" και αναφέρει ότι λίγο πριν την Επανάσταση είχε δανείσει σε διάφορους περί τα 2 εκατομμύρια γρόσια.<ref>Κρεμμυδάς Β., Εταιρεία Τοκογλυφίας Ν. Ταμπακόπουλος & ΣΙΑ 1816 - 1820, εκδ. Gutenberg, 2013.</ref> Υπηρέτησε ως στρατιώτης και πολιτικός. Έγινε μέλος της Εφορείας των Τρικόρφων επί της προεδρίας του [[Κανέλλος Δεληγιάννης|Κανέλλου Δεληγιάννη]]. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες και ιδίως στην [[μάχη των Δερβενακίων|μάχη του Δερβενακίου]] κατά του Δράμαλη. Σκοτώθηκε στην ατυχή [[μάχη στα Τρίκορφα|μάχη των Τρικόρφων]] (25 Ιουνίου 1825) πολεμώντας κατά του [[Ιμπραήμ Πασάς|Ιμπραήμ Πασά]]. Ο θάνατός του θρηνείται σε ορισμένα δημοτικά και μοιρολόγια όπως το κατωτέρω:
- Βουνά της Αλωνίσταινας και της Απάνω Χρέπας / τί έχετε π' αραχνιάσατε ....
- Μπραήμ πασάς μας έζωσε με τους στραβαραπάδες .../σκοτώσαν τον κυρ-Νικολή με τον Παπατσωνόπλο.<br />
... Σκοτώσαν τη λεβεντουργιά, τους δυό καπεταναίους, / σκοτώθη ο Ταμπακόπουλος και ο σεντουκομίνης.
Μνημονεύονται ο Παπατσώνης και "σεντουκομίνης" ο ταμίας Π. Δημητρακόπουλος από την Αλωνίσταινα. Μετά την Επανάσταση ο Ιωάννης, γιός του Ν. Ταμπακόπουλου, υπέβαλε στην επί του Αγώνος Επιτροπή στοιχεία από το οικογενειακό του αρχείο για τη δράση του πατέρα του και για τα τεράστια ποσά που είχε διαθέσει για την Επανάσταση. Ο Ν. Ταμπακόπουλος δεν αναφέρεται στα αρχεία ως μέλος της Φιλικής Εταιρείας, αλλά από τις κινήσεις του συμπεραίνεται ότι γνώριζε για την Επανάσταση. Σώζεται επιστολή της 11ης Μαρτίου 1821 από τον Σωτ. Χαραλάμπη προς τον Ταμπακόπουλο με την οποία ζητείται από τον τελευταίο να καθησυχάσει τους Τούρκους των Καλαβρύτων και να κερδηθεί χρόνος, καθώς εντείνονταν οι υποψίες των Τούρκων για την επερχόμενη Επανάσταση.<ref>Γιανναροπούλου Ιωάννα, Μια επιστολή του Σ. Χαραλάμπη εν όψει των επαναστατικών γεγονότων, Πελοποννησιακά, παράρτ. 11, 1986, σ. 49 κ.ε.</ref>
==Πηγές==
* {{Cite book
| |||