La passione (ταινία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το βράδυ της παράστασης φαίνονται όλα εντάξει, αλλά ο Αμπρουσκάτι έχει χτυπήσει  και δεν είναι σε θέση να παίξει και ο Ντιμπουά φαίνεται να έχει παραιτηθεί μπροστά σε αυτή την νέα αποτυχία. Αλλά όταν ανάβουν τα φώτα , στο κέντρο της σκηνής εμφανίζεται ο εύσωμος Ραμίρο, ένας Ιησούς, που παρόλο που το κοινό αρχίζει να κοροϊδεύει, χάρη στις συμβουλές του Ντιμπουά, καταφέρνει να προσφέρει μια ερμηνεία γνήσια, συγκινητική και καταχειροκροτούμενη, φέρνοντας την επιτυχία, ακόμη και αν στο τέλος των ''Παθών,'' μια βίαιη καταιγίδα σκορπίζει το κοινό και τους ηθοποιούς, αφήνοντας μόνους στον σταυρό  τον Ραμίρο και τους δύο μετανάστες στο ρόλο των ληστών. Ο Ντιμπουά στο τέλος γυρίζει πίσω στο σπίτι και καθώς έχει σταματήσει σε μια ψησταριά στον αυτοκινητόδρομο, παίρνει στυλό και  χαρτί και αρχίζει να αναπτύσσει το θέμα της νέας του ταινίας.