Λόφος Πιερίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μάλιστα, το χωριό αρχικά βρισκόταν σε ψηλότερο σημείο απόαπ' ό,τι είναι σήμερα και η κυριότερη ασχολία ήταν η κτηνοτροφία. Ο Λόφος, που είχε το όνομα Ζιάζιακος ήταν ένα ενιαίο χωριό με τη [[Ράχη Πιερίας|Ράχη]]. Μετά το 1928 ονομάστηκε Λόφος, εξαιτίας του υψομέτρου.

Στην περίοδο της Κατοχής, καλλιεργούνταν και καστανιές και μάλιστα υπήρχε καστανοφύλακας, για να μη γίνονται κλοπές και ατασθαλίες. Το [[1942]] ορίστηκε επικεφαλής της Αυτοδιοίκησης ο Κ. Ίτσιος (1900 - 1986) , ο οποίος υπήρξε διαλλακτικός και πέτυχε να μην καλλιεργηθούν και εξαφθούν τα εμφύλια πάθη της περιόδου των μέσων της δεκαετίας του ' 40. Έτσι, στο Λόφο δεν έγιναν εκτελέσεις πολιτών από τους Γερμανούς σε αντίθεση με άλλα χωριά, όπως ο [[Κούκος Πιερίας|Κούκος]]. Αρδευτικά έργα άρχισαν να γίνονται στο χωριό μετά το [[1950]].

Σύμφωνα με στοιχεία της δεκαετίας του ' 30<ref>Εφημερίδα ''Ηχώ των Πιερίων'',Ιανουάριος 1934.</ref> ο Λόφος είχε 1 Δημοτικό Σχολείο με 1 δάσκαλο και 118 παιδιά εκείνη την εποχή.