Το Νούμερο 31328: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

▲'''«Το νούμερο 31328»''' (υπότιτλος ''Το βιβλίο της σκλαβιάς'') είναι το πρώτο μυθιστόρημα του λογοτέχνη [[Ηλίας Βενέζης|Ηλία Βενέζη]], το οποίο πρωτοδημοσιεύτηκε το [[1924]] σε συνέχειες – αλλά όχι ολοκληρωμένο <ref>τα μειωμένα έσοδα ανάγκασαν τον Μυριβήλη να μειώσει τις σελίδες από 4 σε 2, και να διακόψει την επιφυλλίδα</ref>από τον Φεβρουάριο έως τον Ιούνιο του 1924, ως επιφυλλίδα στην εφημερίδα της Μυτιλήνης «Καμπάνα», την οποία εξέδιδε και διεύθυνε ο [[Στράτης Μυριβήλης]], και αφορά την εμπειρία του συγγραφέα από την αιχμαλωσία του και την σκλαβιά στα [[Τάγματα Εργασίας (Οθωμανική Αυτοκρατορία)|εργατικά τάγματα της Τουρκίας]], αμέσως μετά την [[Μικρασιατική Καταστροφή|Μικρασιατική καταστροφή]]. Το βιβλίο το αφιέρωσε ο συγγραφέας στη μητέρα του, «και σε όλες τις τυραγνισμένες μητέρες του κόσμου».

▲Ο ίδιος ο συγγραφέας, καλύτερα από τον καθέναν, μας μιλάει για την ουσία του βιβλίου που έγραψε: ''«...το βιβλίο τούτο είναι γραμμένο με αίμα.... Λέω για την καυτή ύλη, για τη σάρκα που στάζει το αίμα της και πλημμυρίζει τις σελίδες του. Για την ανθρώπινη καρδιά που σπαράζει, όχι για την ψυχή. Εδώ μέσα δεν υπάρχει ψυχή, δεν υπάρχει περιθώριο για ταξίδι σε χώρους της μεταφυσικής. Όταν καίγεται έτσι που καίγεται εδώ, με πυρωμένο σίδερο η σάρκα, παντοδύναμη θεότητα υψώνεται αυτή, κι όλα τ' άλλα σωπαίνουν....τίποτα δεν υπάρχει πιο βαθύ και πιο ιερό από ένα σώμα που βασανίζεται.Το βιβλίο τούτο είναι ένα αφιέρωμα σε αυτόν τον πόνο.»'' <ref>Από τον πρόλογο της β' έκδοσης, του 1945, σελ.13</ref>

▲Το έργο κυκλοφρόρησε σε βιβλίο το [[1931]], αφού ο συγγραφέας το επεξεργάστηκε ξανά, γνωρίζοντας την καταξίωση από το κοινό και τους κριτικούς. Ο Βενέζης γράφει για το πως δούλεψε το έργο, στην πρώτη έκδοση του 1931 ''... πάνε 21 χρόνια από το 1924 που έγραψα στην πρώτη του μορφή, γυρίζοντας, παιδί, απ' τα κάτεργα της Ανατολής, το χρονικό τούτο. Το ξαναδούλεψα το 1931, όταν βγήκε σε βιβλίο. Από τότε δεν το είχα πιάσει στα χέρια μου. Με είχε πολύ βασανίσει όταν το έγραφα, με είχε αναστατώσει το επίμονο στριφογύρισμα στην πυκνή και φοβερή ύλη αυτής της ζωής που έπρεπε να πάρει έκφραση. Είχα τότε περάσει πολλές νύχτες που κυνηγημένος απ' τους εφιάλτες και τις αναμνήσεις δεν μπορούσα να βρω καταφύγιο ούτε στον ύπνο. Γι' αυτό όταν βγήκε πια σε βιβλίο, το “Νούμερο 31328”, δεν τολμούσα, δεν ήθελα να το ξαναδώ – τέλος πάντων η ζωή όταν είσαι γερός και είσαι νέος έχει τόση δύναμη, σου το επιβάλλει να θ έ λ ε ι ς να ξεχνάς.'' <ref>όπου και παραπάνω</ref>

▲Είναι από τα πιο πολυδιασμένα νεοελληνικά μυθιστόρηματα, αφού το διάστημα από το [[1961]] έως το [[2011]], κυκλοφόρησε σε 162.920 αντίτυπα,<ref>Δέσποινα Καρανίκα: «Η εργογραφία των αυτοτελών εκδόσεων του Ηλία Βενέζη», σελ. 17</ref> ενώ έχει μεταφραστεί και σε 8 ξένες γλώσσες.