Κάρολος Β΄ της Ρουμανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 97:
==Μετά το 1938==
[[File:Regele Carol II si constitutia din 1938.jpg|thumb|Ο Κάρολος υπογράφοντας το σύνταγμα του 1938]]
Καταλαβαίνοντας εκ των υστέρων ότι χρησιμοποιήθηκε από τον Κάρολο, ο Γκόγκα συναντήθηκε με τον Κοντρεάνου στις 8 Φεβρουαρίου 1938 στο σπίτι του Ioν Τζιγκούρτου για τη σύναψη μια συμφωνίας με την οποία η Σιδηρά Φρουρά θα απέσυρε τους υποψηφίους της από τις εκλογές, για να εξασφαλιστεί ότι η ριζοσπαστική αντισημιτική δεξιά θα κέρδιζε πλειοψηφία. Ο Κάρολος γρήγορα έμαθε για το σύμφωνο Γκόγκα - Κοντρεάνου και το χρησιμοποίησε ως δικαιολογία για το πραξικόπημα που σχεδίαζε από τα τέλη του 1937. Στις 10 Φεβρουαρίου 1938 κήρυξε στρατιωτικό νόμο και ανέστειλε όλες τις πολιτικές ελευθερίες με το σκεπτικό ότι οι βίαιες εκλογές διέτρεχαν τον κίνδυνο βύθισης του έθνους σε εμφύλιο πόλεμο.
Αποφασίζοντας ότι η Γόγκα είχε εξαντλήσει τη χρησιμότητά του, ο Κάρολος τον απομάκρυνε υπέρ του πατριάρχη Ελίε Κρίστεα, επικεφαλής της [[Ρουμανική Ορθόδοξη Εκκλησία|Ρουμανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας]], έναν άνθρωπο που ο Κάρολος ήξερε ότι θα ήταν ευρέως σεβαστός σε μια χώρα όπου η πλειονότητα του πληθυσμού ήταν Ορθόδοξοι. Δέκα ημέρες αργότερα ο Κάρολος αναδιατύπωσε το σύνταγμα σε ένα αυστηρά απολυταρχικό/[[Κορπορατισμός|κορπορατιστικό]] έγγραφο, που συγκέντρωσε ουσιαστικά όλη την κυβερνητική εξουσία στα χέρια του και μετέτρεψε την κυβέρνησή του σε ''[[de facto]]'' νόμιμη δικτατορία. Το νέο σύνταγμα εγκρίθηκε με [[δημοψήφισμα]], στο οποίο η ψηφοφορία δεν ήταν μυστική. Αντ 'αυτού, οι ψηφοφόροι έπρεπε να εμφανιστούν στο εκλογικό τους τμήμα και να δηλώσουν προφορικά αν ενέκριναν το Σύνταγμα. Η σιωπή θεωρήθηκε ως "ναι". Υπό αυτές τις συνθήκες, αναφέρθηκε ένα μη αξιόπιστο ποσοστό 99,87% που ενέκρινε το νέο καταστατικό χάρτη.
Την εποχή του πραξικοπήματός του το Φεβρουάριο του 1938 ο Κάρολος πληροφόρησε το Γερμανό πρέσβη Βίλχελμ Φαμπρίτσιους για την επιθυμία του για στενότερους δεσμούς μεταξύ της χώρας του και της Γερμανίας. Ο Tιερύ είπε στον σε Κάρολο μια συνάντηση μετά το πραξικόπημα ότι η νέα κυβέρνησή του "ήταν καλοδεχούμενη" στο Παρίσι και οι Γάλλοι δεν θα επέτρεπαν στο τέλος της δημοκρατίας να επηρεάσει τις σχέσεις τους με τη Ρουμανία. Η νέα κυβέρνηση του Πατριάρχη Κρίστεα δεν εισήγαγε νέους αντισημιτικούς νόμους, αλλά δεν ακύρωσε τους νόμους του Γόγκα. Ωστόσο ο Κριστέα ήταν λιγότερο ακραίος όσον αφορά την επιβολή αυτών των νόμων. Όταν ρωτήθηκε από έναν Εβραίο φίλο αν η ιθαγένειά του θα αποκατασταθεί τώρα που ο Γκόγκα είχε φύγει, ο Υπουργός Εσωτερικών Aρμάντ Τσελινέσκου, που απεχθανόταν τη Σιδηρά Φρουρά και τον αντισημιτισμό, απάντησε ότι η κυβέρνηση Κρίστεα δεν είχε καμμία πρόθεση να ξανααποδώσει την ιθαγένεια στους Εβραίους.
Το Μάρτιο του 1938 ο Υπουργός Εσωτερικών Aρμάντ Τσελινέσκου ζήτησε να διαλυθεί τελικά η Σιδηρά Φρουρά. Τον Απρίλιο του 1938 ο Κάρολος κινήθηκε προς τη συντριβή της Σιδηράς Φρουράς, φυλακίζοντας τον Κοντρεάνου για συκοφάντηση του ιστορικού [[Νικολάε Γιόργκα]], όταν ο Κοντρεάνου δημοσίευσε μια δημόσια επιστολή, όπου κατηγορούσε το Γιόργκα για ανέντιμες επιχειρηματικές συναλλαγές. Μετά την καταδίκη του στις 19 Απριλίου 1938 ο Κοντρεάνου καταδικάστηκε για εσχάτη προδοσία σε δεύτερη δίκη στις 27 Μαΐου 1938, κατά την οποία κατηγορήθηκε ότι εργάστηκε πληρωμένος από τη Γερμανία για να προκαλέσει επανάσταση. Καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης.
Τον Οκτώβριο του 1938 η Σιδηρά Φρουρά ξεκίνησε μια τρομοκρατική εκστρατεία δολοφονώντας αστυνομικούς και γραφειοκράτες και βάζοντας βόμβες σε κυβερνητικές υπηρεσίες στο πλαίσιο μιας προσπάθειας να ανατρέψει τον Κάρολο. Ο Κάρολος ανταπόδωσε με σφοδρότητα, διατάσσοντας την αστυνομία να συλλαμβάνει χωρίς εντάλματα τους Σισδροφρουρούς και να εκτελεί συνοπτικά όσους έβρισκε να οπλοφορούν.
Ο Κάρολος είχε αρχικά προγραμματίσει να κρατήσει τον Κοντρεάνου στη φυλακή, αλλά, μετά την τρομοκρατική εκστρατεία που εξαπέλυσε τον Οκτώβριο του 1938, συμφώνησε με το σχέδιο του Τσελινέσκου, που καταρτίστηκε την άνοιξη, να δολοφονήσει όλους τους φυλακισμένους ηγέτες της Σιδηράς Φρουράς. Τη νύχτα της 30ης Νοεμβρίου 1938 ο Κάρολος δολοφόνησε τον Κοντρεάνου και 13 άλλους ηγέτες Σιδηράς Φρουράς δολοφονήθηκαν με την επίσημη εκδοχή ότι «πυροβολήθηκαν ενώ προσπαθούσαν να δραπετεύσουν» . Οι δολοφονίες τη νύχτα της 30ης Νοεμβρίου 1938, με τις οποίες αφανίστηκε μεγάλο μέρος της ηγεσίας της Σιδηράς Φρουράς, έχει καταγραφεί στη ρουμανική ιστορία ως «η νύχτα των βαμπίρ».
Τον Δεκέμβριο του 1938, το Εθνικό Μέτωπο Αναγέννησης κρίθηκε ως το μόνο νόμιμο κόμμα της χώρας.
Στις 5 Σεπτεμβρίου, 1940, ο Αντονέσκου έγινε πρωθυπουργός, και ο Κάρολος μετέφερε τις περισσότερες δικτατορικές εξουσίες του σε αυτόν.
| |||