Τσαρούχι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{άλλεςχρήσεις4|το υπόδημα|την βραχονησίδα του Κορινθιακού|Τσαρούχι (νησίδα)}}

[[File:tsarouchi.jpg|thumb|Τσαρούχια. Ιωάννινα. Τέλη 19ου αιώνα. Συλλογή [[Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα|ΠΛΙ]], Ναύπλιο]]

 

Η αρχική τους ονομασία ήταν «πίγγες»<ref>{{Cite book|title = Η Ελληνική ενδυμασία. Από την αρχαιότητα ως τις αρχές του 20ου αιώνα|last = Παπαντωνίου|first = Ιωάννα|publisher = Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος|year = 2000|isbn = ISBN 960-7059-10-7|location = Αθήνα|pages = 242}}</ref> ενώ η σημερινή λέξη που προσδιορίζει τα συγκεκριμένα υποδήματα πιστεύεται ότι προέρχεται από το τουρκικό «τσαρίκ» (''carik''). Στην Ιταλία υπάρχουν όμως μυτερά υποδήματα ονομαζόμενα [[:it:Ciocia|«'''chiòchiera»''']] («τσιότσιερα») '''ή [[:it:Ciocia|«ciòcia»]]''' κάτι που επιτρέπει να υποθέσουμε την Ιταλική καταγωγή της ονομασίας. Κατασκευαζόταν από ακατέργαστο ή κατεργασμένο δέρμα από τέσσερα συνήθως τεμάχια την «πατωσιά» (ή σόλα) τα δύο πλάγια και στην άκρη του τη «μύτη» σε διάφορες παραλλαγές, άλλοτε γυμνή και γυρισμένη προς τα πάνω είτε καλυμμένη με πλούσια, μάλλινη φούντα, η οποία ήταν συνήθως μαύρη για τους άνδρες και τις γυναίκες είτε πολύχρωμη για τα παιδιά. Το δέρμα από το οποίο κατασκευάζονταν ήταν το λεγόμενο «τελατίνι» χρώματος [[κόκκινο|ερυθρού]]. Τα τσαρούχια καθημερινής χρήσης ήταν απλά χωρίς στολίδια, ενώ τα πλουσιώτερα είχαν κορδόνια και πούλιες.