Σατανισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το κίνημα του Anton LaVey δεν ορίζει τον σατανισμό με τον γραφικό ή μειωτικό τρόπο που επιθυμούν οι χριστιανοί μελετητές, αλλά είναι μια μέθοδος χειραγώγησης των πρωτόγονων συναισθημάτων, της αποδοχής των παθών, και του [[αποκρυφισμός|αποκρυφισμού]]. Θεωρητικά το κίνημα του νεοσατανισμού απορρίπτει - τουλάχιστον επισήμως - τις άνομες πράξεις, άρα δεν αποτελεί άμεσο έγκλημα η συμμετοχή στις κρατικά αναγνωρισμένες οργανώσεις. Μεμονωμένοι Νεοσατανιστές κατά καιρούς έχουν απασχολήσει την δικαιοσύνη, όμως οι περισσότερες νόμιμες νεοσατανιστικές εκκλησίες δεν επικροτούν ούτε αποδεδειγμένα εμπλέκονται σε εγκλήματα, σε αντίθεση με ανεπίσημες μικρότερες αιρέσεις και ομάδες πιστών. Στον νεοσατανισμό, γίνονται δεκτοί και άθεοι, και σε σπάνιες περιπτώσεις άτομα που έχουν άλλο θρησκευτικό υπόβαθρο, υπό την προϋπόθεση ότι θα αποδεχθούναποδέχονται την ελευθεριστική ηθική, και τον Σατανά τουλάχιστον σε ιδεολογικό επίπεδο.