Σιδηρά Φρουρά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 70:
Μετά από μια μακρά περίοδο σύγχυσης ο Σίμα, που αντιπροσώπευε τη λιγότερο ριζοσπαστική πτέρυγα της Λεγεώνας, υπερίσχυσε από τον ανταγωνισμό και ανέλαβε την ηγεσία, αναγνωριζόμενος ως ηγέτης στις 6 Σεπτεμβρίου 1940 από το Φόρουμ των Λεγεωναρίων, σώμα που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του. Στις 28 Σεπτεμβρίου ο πατέρας Κοντρεάνου επιτέθηκε στην έδρα της Λεγεώνας στο Βουκουρέστι (την Πράσινη Κατοικία) σε μια ανεπιτυχή προσπάθεια να εγκατασταθεί ως ηγέτης. Ο Σίμα συνδεόταν στενά με τον SS ''Volksgruppenführer'' Aντρέας Σμιτ, ''volksdeutsch'' (εθνοτικά Γερμανό) από τη Ρουμανία και μέσω αυτού με τον πεθερό του, τον ισχυρό Γκότλομπ Μπέργκερ, επικεφαλής του Κεντρικού Γραφείου των SS στο Βερολίνο. Η Βρετανίδα ιστορικός Ρεμπέκα Χέινς έχει υποστηρίξει ότι η οικονομική και οργανωτική υποστήριξη από τα SS ήταν σημαντικός παράγοντας για την άνοδο του Σίμα.
===Η επικράτηση του Σίμα===
Κατά τους πρώτους μήνες του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] η Ρουμανία ήταν τυπικά ουδέτερη. Ωστόσο το [[Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης|Σύμφωνο Μολότωφ - Ρίμπεντροπ]] της 23ης Αυγούστου 1939 προέβλεπε, μεταξύ άλλων, το σοβιετικό "ενδιαφέρον" για τη [[Βεσσαραβία]]. Όταν η Ναζιστική Γερμανία και, αργότερα, η Σοβιετική Ένωση εισέβαλαν στην Πολωνία, η Ρουμανία χορήγησε καταφύγιο στα μέλη της εξόριστης κυβέρνησης και του στρατού της Πολωνίας. Ακόμη και μετά τη δολοφονία του Τσελινέσκου ο Βασιλιάς Κάρολος προσπαθούσε να διατηρήσει την ουδετερότητα, αλλά η παράδοση της Γαλλίας και η υποχώρηση της Βρετανίας από την Ευρώπη τις καθιστούσε ανίκανες να εκπληρώσουν τις διαβεβαιώσεις τους προς τη Ρουμανία. Μια στροφή προς τις δυνάμεις του Άξονα ήταν μάλλον αναπόφευκτη.
Αυτή η πολιτική ευθυγράμμιση ήταν προφανώς ευνοϊκή για τους επιζώντες λεγεωνάριους. Η κυβέρνηση του Iόν Τζιγκούρτου, που σχηματίστηκε στις 4 Ιουλίου 1940, ήταν η πρώτη που περιλάμβανε ένα μέλος της Λεγεώνας, αλλά τη στιγμή που το κίνημα απέκτησε κάποια επίσημη εξουσία, το μεγαλύτερο μέρος της ηγεσίας του ήταν ήδη νεκρό: ο Χόρια Σίμα, ένας ισχυρός αντισημίτης που είχε γίνει ο επίσημος ηγέτης του κινήματος μετά τη δολοφονία του Κοντρεάνου, ήταν ένας από τους λίγους εξέχοντες λεγεωνάριους που επιβίωσε από τη σφαγή των προηγούμενων ετών.
== Πηγές - Παραπομπές ==
| |||