Σιδηρά Φρουρά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 75:
Αυτή η πολιτική ευθυγράμμιση ήταν προφανώς ευνοϊκή για τους επιζώντες λεγεωνάριους. Η κυβέρνηση του Iόν Τζιγκούρτου, που σχηματίστηκε στις 4 Ιουλίου 1940, ήταν η πρώτη που περιλάμβανε ένα μέλος της Λεγεώνας, αλλά τη στιγμή που το κίνημα απέκτησε κάποια επίσημη εξουσία, το μεγαλύτερο μέρος της ηγεσίας του ήταν ήδη νεκρό: ο Χόρια Σίμα, ένας ισχυρός αντισημίτης που είχε γίνει ο επίσημος ηγέτης του κινήματος μετά τη δολοφονία του Κοντρεάνου, ήταν ένας από τους λίγους εξέχοντες λεγεωνάριους που επιβίωσε από τη σφαγή των προηγούμενων ετών.
==Στην εξουσία==
Στις 4 Σεπτεμβρίου 1940 η Λεγεώνα σχημάτισε μια τεταμένη συμμαχία με το Στρατηγό (αργότερα Στρατάρχη) [[Ιόν Αντονέσκου]]. Εκμεταλλευόμενη τη λαϊκή οργή στη Ρουμανία, που αναγκάστηκε να επιστρέψει ένα μεγάλο κομμάτι της χώρας, ως αποτέλεσμα της Δεύτερης Εκδίκασης της Βιέννης, η συμμαχία εξανάγκασε σε παραίτηση τον Κάρολο Β υπέρ του γιου του [[Μιχαήλ της Ρουμανίας|Μιχαήλ]] και στράφηκε ακόμα πιο έντονα προς τον Άξονα. (Η Ρουμανία θα προσχωρούσε επισήμως στον Άξονα τον Ιούνιο του 1941.) Η Ρουμανία ανακηρύχθηκε "Εθνικό Λεγεωνικό Κράτος", με τη Λεγεώνα ως το μοναδικό νομικό κόμμα της χώρας. Ο Αντονέσκου ονομάστηκε επίτικος ηγέτης της Λεγεώνας, ενώ ο Σίμα έγινε αντιπρόεδρος .
Οσο παρέμεινε στην εξουσία, από τις 14 Σεπτεμβρίου 1940 μέχρι τις 21 Ιανουαρίου 1941, η Λεγεώνα ανέβασε το επίπεδο της ήδη σκληρής αντισημιτικής νομοθεσίας και ακολούθησε ατιμωρητί μια εκστρατεία [[πογκρόμ]] και πολιτικών δολοφονιών. Στις 27 Νοεμβρίου 1940 περισσότεροι από 60 πρώην αξιωματούχοι εκτελέστηκαν στη φυλακή Γίλαβα εν αναμονή της δίκης. Ο ιστορικός και πρώην πρωθυπουργός [[Νικολάε Γιόργκα]] και ο οικονομικός θεωρητικός Βίρτζιλλ Ματζέαρου, επίσης πρώην υπουργός της κυβέρνησης, δολοφονήθηκαν την επόμενη μέρα. Εγιναν επίσης απόπειρες δολοφονίας των πρώην Πρωθυπουργών και υποστηρικτών του Καρόλου Κονσταντίν Αργκετοϊάνου, Γκεόργκε Ταταρέσκου και Ιόν Τζιγκούρτου, αλλά απέτυχαν καθώς αυτοί οι πολιτικοί απελευθερώθηκαν από τα χέρια της αστυνομίας της Λεγεώνας και τέθηκαν υπό στρατιωτική προστασία.
==Αποτυχία και διάλυση==
Μόλις βρέθηκαν στην εξουσία ο Σίμα και ο Αντονέσκου διαφώνησαν έντονα. Ο Σίμα ζήτησε από την κυβέρνηση να ακολουθήσει το "πνεύμα της λεγεώνας" και σε όλες τις υψηλές θέσεις να τοποθετηθούν λεγεωνάριοι και οι άλλες ομάδες να διαλυθούν. Η οικονομική πολιτική, δήλωσε ο Σίμα, πρέπει να συντονιστεί στενά με τη Γερμανία. Ο Αντονέσκου απέρριψε τις απαιτήσεις και θορυβήθηκε από τις ομάδες θανάτου της Σιδηράς Φρουράς. Στις 24 Ιανουαρίου 1941, μετά από προσωπική έγκριση από τον Χίτλερ και με την υποστήριξη του Ρουμανικού στρατού και άλλων πολιτικών ηγετών, ο Αντονέσκου ανέλαβε δράση. Η Φρουρά ξεκίνησε μια τελευταία απόπειρα πραξικοπήματος, αλλά σε ένα τριήμερο εμφύλιο, ο Αντονέσκου επικράτησε οριστικά με την υποστήριξη του Ρουμανικού και του Γερμανικού στρατού. Κατά την προετοιμασία για την απόπειρα πραξικοπήματος διάφορες ομάδες της Γερμανικής κυβέρνησης υποστήριξαν διαφορετικές πλευρές στη Ρουμανία με τοα SS να υποστηρίζουν τη Σιδηρά Φρουρά, ενώ ο στρατός και το ''Auswärtiges Amt'' (Γραφείο Εξωτερικής Πολιτικής) το Στρατηγό Αντονέσκου. Ο βαρόνος Οτο φον Μπόλβινγκ των SS, που ήταν τοποθετημένος στη γερμανική πρεσβεία στο Βουκουρέστι, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο λαθρεμπόριο όπλων για τη Σιδηρά Φρουρά.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης τα μέλη της Σιδηράς Φρουράς υποκίνησαν ένα θανατηφόρο πογκρόμ στο Βουκουρέστι. Ιδιαίτερα φρικτή ήταν η δολοφονία δεκάδων Εβραίων πολιτών στο σφαγείο του Βουκουρεστίου. Οι δράστες κρεμάσανε τους Εβραίους από τα τσιγκέλια του κρέατος, και στη συνέχεια τους ακρωτηρίασαν και τους σκότωσαν σε μια μοχθηρή παρωδία των (εβραϊκών) πρακτικών σφαγής κόσερ. Ο Αμερικανός πρεσβευτής στη Ρουμανία, Φράνκλιν Μοτ Γκάντερ, που περιόδευσε το εργοστάσιο συσκευασίας κρέατος, όπου οι Εβραίοι σφαγιάστηκαν με τις πινακίδες που έγραφαν "κρέας κόσερ" πάνω τους, αναφέρει στην Ουάσινγκτον: "Εξήντα εβραϊκά πτώματα ανακαλύφθηκαν στα τσιγκέλια που χρησιμοποιούντο για σφάγια. Ηταν όλα γδαρμένα... και η ποσότητα του αίματος ήταν απόδειξη ότι είχαν γδαρθεί ζωντανοί". Ο Γκάντερ έγραψε ότι σοκαρίστηκε ιδιαίτερα που ένα από τα εβραϊκά θύματα που κρέμονταν στα τσιγκέλια ήταν ένα κορίτσι ηλικίας 5 ετών. Ο Σίμα και άλλοι λεγεωνάριοι βοηθήθηκαν από τους Γερμανούς να διαφύγουν στη Γερμανία.
== Πηγές - Παραπομπές ==
| |||