Λέσχη των Κορδελιέρων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η λέσχη πήρε το όνομά της από την συνοικία των Κορδελιέρων, περίφημη περιοχή του [[Παρίσι|Παρισιού]] για τον πολιτικό ριζοσπαστισμό της, και σύμφωνα με τον [[Καμίγ Ντεμουλέν]], "το μόνο καταφύγιο όπου η ελευθερία δεν έχει παραβιαστεί". Αυτή η συνοικία, υπό την ηγεσία του [[Ζωρζ Ζακ Νταντόν|Ζόρζ Νταντόν]], έπαιξε σημαντικό ρόλο στην [[Άλωση της Βαστίλης|Άλωση της Βαστίλης]], και ήταν σπίτι πολλών αξιόλογων προσωπικοτήτων της Επανάστασης, συμπεριλαμβανομένου του ΔαντόνΝταντόν, του Ντεμουλέν και του[[ Ζαν Πολ Μαρά]], εξαιτίας του οποίου η περιοχή βρέθηκε σε κατάσταση πολιτικής εξέγερσης, όταν, τον Ιανουάριο του 1790, αρνήθηκε να επιτρέψει την σύλληψή του από την Παρισινή Φρουρά.

Έχοντας εκδώσει, τον Νοέμβριο του 1789, μια διακήρυξη, και επιβεβαιώνοντας την πρόθεσή της να "αντιταχθεί, όσο μπορεί, στις τυχόν επιβλαβείς πράξειςκαταπατήσεις των εκπροσώπων της Κομμούνας στα δικαιώματα των ψηφοφόρων της", η συνοικία των Κορδελιέρων ήταν σε διαρκή σύγκρουση με την Παριζιάνικη κυβέρνηση όλο τον χειμώνα και την άνοιξη του 1790. Τον Μάιο και τον Ιούνιο του 1790, οι προηγούμενες εξήντα συνοικίες του Παρισιού με διάταγμα της [[Εθνοσυνέλευσης]] <nowiki/>αντικαταστάθηκαν σε σαράντα οκτώ τομείς. Αυτή η αναδιάρθρωση κατάργησε την συνοικία των Κορδελιέρων.

Τον Δεκέμβριο του 1793, ο Ντεμουλέν ξεκίνησε την έκδοση μιας εφημερίδας με τίτλο "''"Le Vieux Cordelier" ''ή ''"Ο Παλιός Κορδελιέρος"'', με την οποία προσπάθησε να επαναδιεκδικήσει τον τίτλο της λέσχης από αυτούς που σχετίζονταν με τον εξτρεμισμό. Από την επτασέλιδη εφημερίδα του, ο Ντεμουλέν επιτέθηκε στους Εμπερτιστές και ζήτησε ένα μπει ένα τέλος στον Τρόμο, συγκρίνοντας το επαναστατικό Παρίσι με την [[Αρχαία Ρώμη|Αρχαία Ρώμη]], την εποχή των [[Τύραννος|τυράννων]]. <nowiki/>Οι Εμπερτιστές συνελήφθησαν και στις 24 Μαρτίου 1794 εκτελέστηκαν, ωστόσο, ο Ντεμουλέν, ο ΔαντόνΝταντόν, και οι "Παλιοί Κορδελιέροι" (που ανήκαν στην ομάδα των "''Ε<span>πιεικών</span>''"), γρήγορα οδηγήθηκαν κι αυτοί στην [[γκιλοτίνα|γκιλοτίνα]], δίνοντας ουσιαστικά ένα τέλος στην Λέσχη των Κορδελιέρων.