Ντομπιάκο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag
Inertia6084 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ (GR) File renamed: File:StazioneDobbiaco.jpgFile:Panorama Dobbiaco.jpg File renaming criterion #4: To harmonize the file names of a set of images: so that only one part of all names differs.
Γραμμή 60:
Στον [[ΑΠΠ|Α' Παγκόσμιο Πόλεμο στο Ντομπιάκο λειτούργησε αεροδρόμιο της 9ης Βαυαρικής μοίρας. Το 1905 ξεκίνησε η κατασκευή του σιδηρόδρομου προς την πόλη αλλά δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί λόγω του επερχόμενου πολέμου. Στον Α παγκόσμιο πόλεμο το Ντομπιάκο και όλο το [[Νότιο Τιρόλο]] αποτέλεσε γραμμή μετώπου και πεδίο μαχών μεταξύ Ιταλίας και Αυστροουγγαρίας. Στις 28 Φεβρουαρίου 1916 το Ντομπιάκο βομβαρδίστηκε και οι κάτοικου του αναγκάστηκαν να φύγουν για τα γειτονικά χωριά. Η πόλη καταστράφηκαν τα περισσότερα κτίρια ενώ η ύπαιθρος γέμισε κρατήρες από τις βόμβες.<ref name="Peter Kubler 1917">Peter Kubler, Guerra fra le Tre Cime 1915-1917, Athesia, 2002.</ref> Με την συνθήκη του Σεν Ζερμέν το 1919 το Ντομπιάκο περνά στην κατοχή της Ιταλίας και τα σύνορα μεταφέρονται 12 χλμ ανατολικά της πόλης<ref>Luigi Emilio Longo: Il confine italo-austriaco dopo la prima guerra mondiale con particolare riferimento alla Sella di Dobbiaco. 1989</ref>. Για να τιμηθούν οι νεκροί του πολέμου κατασκευάστηκε στο Ντομπιάκο στρατιωτικό νεκροταφείο για τους Αυστροουγγρικούς στρατιώτες που έπεσαν.<ref name="Peter Kubler 1917"/>
 
[[File:StazioneDobbiacoPanorama Dobbiaco.jpg|thumb|left|250px|Ο σταθμός του τρένου σε παλιά φωτογραφία]]
Μετά το τέλος του πολέμου το 1919 ξεκίνησε η ολοκλήρωση της σιδηροδρομικής γραμμής αυτή την φορά από την Ιταλική κυβέρνηση. Το έργο τελείωσε το 1921 και χρησιμοποιήθηκαν τα τρένα και εξοπλισμοί των Αυστριακών που είχαν ξεκινήσει το δίκτυο.<ref name=Mairhofer83/> Ο σιδηρόδρομος έκανε το τελευταίο δρομολόγιο του στις 18:20 στις 17 Μαΐου 1964 όταν το τελευταίο τραίνο αναχώρησε από το "Κορτίνα" με τους τελευταίους ταξιδιώτες.<ref>Evaldo Gaspari, Ferrovia delle Dolomiti, Athesia, 1994.</ref>