Αλ Πατσίνο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Robot: Αφαίρεση κατηγοριών έτους γέννησης/θανάτου |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες καλλιτέχνη}}
Ο '''Αλφρέντο Τζέημς («Αλ») Πατσίνο''' ([[Αγλική γλώσσα|αγγλ.]]: ''Alfredo James "Al" Pacino'', γενν. [[25 Απριλίου]] [[1940]]) είναι [[ΗΠΑ|Αμερικανός]] [[ηθοποιός]] και [[σκηνοθέτης]] του κινηματογράφου και του θεάτρου, βραβευμένος με [[Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου]] για την ταινία ''Άρωμα Γυναίκας'' (''Scent of a Woman'', 1992) μετά από εφτά υποψηφιότητες. Επίσης έχει βραβευτεί με τέσσερις [[Χρυσές Σφαίρες]], δυο [[Βραβεία Έμμυ]], ένα [[Βραβεία Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου|Βραβείο Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου]] και δυο θεατρικά [[Βραβεία Tony]]. Μάλιστα οι νίκες του στα βραβεία [[Όσκαρ]], [[Βραβεία Έμμυ|Έμμυ]] και [[Βραβεία Tony|Tony]] τον έχουν κατατάξει στους ελάχιστους ηθοποιούς που έχουν κερδίσει το Τριπλ Κράουν της υποκριτικής. Επίσης έχει βραβευτεί για το σύνολο της καριέρας του με το τιμητικό βραβείο στις Χρυσές Σφαίρες (Σέσιλ Ντε Μιλ) το 2001, το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών από την Αμερικάνικη Κυβέρνηση το 2015, το Βραβείο Κένεντι το 2016 και το Βραβείο για την πορεία του στον Κινηματογράφο από το [[Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου]] (AFI) το 2007. Θεωρείται ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς
==Σταδιοδρομία==
Γεννήθηκε στο ανατολικό [[Χάρλεμ]] της [[Νέα Υόρκη|Νέας Υόρκης]],<ref name="biochannel">{{cite web|url = http://www.lifetimetv.co.uk/biography/biography-al-pacino|title = Al Pacino Biography|publisher = [[The Biography Channel]]|location = UK|accessdate = March 10, 2010}}</ref> από [[Ιταλία|Ιταλούς]] γονείς. Ο παππούς του καταγόταν από το [[Κορλεόνε]] της [[Σικελία]]ς.<ref name="actors">{{cite episode |series = [[Inside the Actors Studio]]|network = [[Bravo (US TV channel)|Bravo]]|airdate = October 2, 2006|season = 12|number = 20|minutes = }}</ref> Είναι από τους λίγους ηθοποιούς του [[Χόλυγουντ]] που δεν έχει παντρευτεί ποτέ, αλλά παρ'όλα αυτά έχει μια κόρη με την ηθοποιό [[Τζούλι Μαρί]] και δίδυμα με την ηθοποιό [[Μπέβερλυ Ντ' Άντζελο]]. Η πρώτη ταινία στην οποία συμμετείχε ήταν το ''Νάταλι, το Άσχημο Κορίτσι (Me, Natalie)'' το [[1969]].<ref>Grobel; p. xx</ref> Η ερμηνεία του στην ταινία του [[1971]] '' Πανικός στο Νιντλ Παρκ (The Panic in Needle Park)'', όπου υποδύθηκε έναν ηρωινομανή,<ref>{{cite news |first = Robert|last = Colaciello|title = Turn-offs that turn on|url = http://news.google.com/newspapers?nid=1299&dat=19710819&id=V8lHAAAAIBAJ&sjid=7YsDAAAAIBAJ&pg=6534,2997416|newspaper = The Village Voice|publisher = Google News Archive|date = August 19, 1971|accessdate = October 21, 2014}}</ref> τράβηξε την προσοχή του [[Φράνσις Φορντ Κόπολα]], ο οποίος και τον επέλεξε για τον ρόλο του Μάικλ Κορλεόνε στην ταινία ''[[Ο Νονός]] (The Godfather, 1972)'' (για τον ίδιο ρόλο ήταν υποψήφιοι ο [[Ρόμπερτ Ντε Νίρο]] και ο [[Ρόμπερτ Ρέντφορντ]]).<ref name="actors2">{{cite episode |series = [[Inside the Actors Studio]]|network = [[Bravo (US TV channel)|Bravo]]|airdate = October 2, 2006|season = 12|number = 20|minutes = }}</ref><ref>{{cite news |title = 'Godfather' role still defines Pacino|url = http://news.google.com/newspapers?nid=266&dat=19970418&id=IvErAAAAIBAJ&sjid=0mkFAAAAIBAJ&pg=6291,4152266|newspaper = Kentucky New Era|publisher = Google News Archive|date = April 18, 1997|accessdate = October 21, 2014}}</ref> Ο ρόλος του στην ταινία του Κόπολα του χάρισε παγκόσμια αναγνωρισιμότητα καθώς και την πρώτη του υποψηφιότητα για [[Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου]].<ref name="Grobel; p. xxi">Grobel; p. xxi</ref> Την επόμενη χρονιά πρωταγωνίστησε στην ταινία ''[[Σέρπικο]] (Serpico, 1973)'', βασισμένη στην ιστορία ενός αστυνομικού που ξεσκεπάζει κύκλωμα διαφθοράς στους κόλπους της αστυνομίας.<ref name="Grobel; p. xxi2">Grobel; p. xxi</ref> Η ταινία του χάρισε την πρώτη του υποψηφιότητα για [[Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου]], το οποίο έχασε από τον [[Τζακ Λέμον]]. Το [[1974]] πρωταγωνίστησε στο σίκουελ της ταινίας ''Ο Νονός'' με τίτλο ''[[Ο Νονός ΙΙ]] (The Godfather Part II, 1974)'', που του χάρισε την δεύτερη υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου.<ref name="Grobel; p. xxi3">Grobel; p. xxi</ref> Το [[1975]] υποδύθηκε έναν άνδρα που διαπράττει ληστεία σε τράπεζα κρατώντας ομήρους τους εργαζόμενους στην ταινία του [[Σίντνεϊ Λουμέτ]] ''Σκυλίσια Μέρα (Dog Day Afternoon, 1975)''. Έλαβε την τρίτη υποψηφιότητα για ''Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου'', αλλά έχασε από τον [[Τζακ Νίκολσον]]. Το [[1979]] έλαβε άλλη μια υποψηφιότητα για [[Όσκαρ]] Α'Αντρικού ρόλου για την ταινία ''...Δικαιοσύνη για Όλους! (...And Justice for All)'' αλλά και πάλι δεν τιμήθηκε με το χρυσό αγαλματίδιο.<ref name="Grobel; p. xxiii">Grobel; p. xxiii</ref>
Έπειτα υποδύθηκε τον γκάνγκστερ Τόνυ Μοντάνα στην ταινία ''[[Ο Σημαδεμένος]] (Scarface, 1983),''<ref>{{cite news|url = http://www.time.com/time/arts/article/0,8599,1859898,00.html|title = Scarface Nation|last = Snyder|first = S. James|date = November 19, 2008|work = Time|accessdate = April 4, 2011}}</ref><ref>{{cite web|url = http://boxofficemojo.com/movies/?id=scarface.htm|title = ''Scarface'' (1983) Box Office|work = [[Box Office Mojo]]|accessdate = December 25, 2007}}</ref> και το [[1985]] έπαιξε στην ταινία ''Επαναστάτες (Revolution)'', που όμως ήταν εμπορική αποτυχία, εξαιτίας της οποίας έκανε τέσσερα χρόνια να εμφανιστεί ξανά σε ταινία.<ref>Grobel; p. xiv</ref> Όμως το [[1990]] ήρθε η δεύτερη υποψηφιότητα για [[Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου]] για την ταινία του [[Γουόρεν Μπίτι]] ''Ντικ Τρέισι (Dick Tracy)'' και η καριέρα του απογειώθηκε εκ νέου.<ref>{{cite news|url = http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=/19900615/REVIEWS/6150301/1023|title = Dick Tracy Review|newspaper = [[Chicago Sun-Times]]|date = June 15, 1990|author = Roger Ebert}}</ref> Ακολούθησαν η ταινία ''Φράνκι και Τζόνι (Frankie and Johnny, 1991)'' με συμπρωταγωνίστρια την [[Μισέλ Φάιφερ]], η ταινία του [[1992]] ''Οικόπεδα με Θέα (Glengarry Glen Ross)'' για το οποίο έλαβε την τρίτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Αντρικού ρόλου,<ref name="actors4">{{cite episode |series = [[Inside the Actors Studio]]|network = [[Bravo (US TV channel)|Bravo]]|airdate = October 2, 2006|season = 12|number = 20|minutes = }}</ref> καθώς και η ταινία της ''[[Άρωμα γυναίκας (ταινία)|Άρωμα γυναίκας]] (Scent of a Woman, 1992)'', της ίδιας χρονιάς, με το οποίο βραβεύτηκε τελικά με [[Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου]].<ref name="actors3">{{cite episode |series = [[Inside the Actors Studio]]|network = [[Bravo (US TV channel)|Bravo]]|airdate = October 2, 2006|season = 12|number = 20|minutes = }}</ref> Η πατρική φιγούρα του συνταξιούχου στρατηγού Φρανκ Σλέιντ και κυρίως, ο τρόπος που γαλουχεί τον άπειρο νεαρό Τσάρλι Σιμς (Κρις Ο’ Ντονελ) δεν θα αφήσουν ασυγκίνητο το κοινό, χαρίζοντας στον Αλ Πατσίνο το Όσκαρ που η μοίρα έδειχνε να του στερεί για πολλά χρόνια. Ακολούθησαν αξιομνημόνευτες ερμηνείες στις ταινίες ''Υπόθεση Καρλίτο (Carlito's Way, 1993)'', ''Ένταση (Heat, 1995)'' με τον [[Ρόμπερτ Ντε Νίρο]],<ref name="actors5">{{cite episode |series = [[Inside the Actors Studio]]|network = [[Bravo (US TV channel)|Bravo]]|airdate = October 2, 2006|season = 12|number = 20|minutes = }}</ref> ''Ο Δικηγόρος του Διαβόλου (The Devil's Advocate, 1997)'' με συμπρωταγωνιστή τον [[Κιάνου Ριβς]],<ref>{{cite web |url = http://www.boxofficemojo.com/movies/?id=devilsadvocate.htm|title = The Devils Advocate Box Office|publisher = [[Box Office Mojo]]|accessdate = August 1, 2010|archiveurl = http://web.archive.org/web/20100911113127/http://boxofficemojo.com/movies/?id=devilsadvocate.htm|archivedate = September 11, 2010|deadurl = no}}</ref> ''The Insider, 1999'' με τον [[Ράσελ Κρόου]] και ''Insomnia'' το 2002.
[[Αρχείο:Manglehorn 03 (15272211442).jpg|εναλλ.=Ο Πατσίνο το 2014|μικρογραφία]]
Έπαιξε έναν δημοσιογράφο στο People I Know, μια ταινία που έτυχε λίγης προσοχής παρά τις καλές επιδόσεις του Pacino. Σπάνια έπαιζε υποστηρικτικό ρόλο μετά από την εμπορική του ανακάλυψη, δέχτηκε ένα μικρό ρόλο στο Gigli, το 2003, ως χάρη στον σκηνοθέτη Martin Brest. Το Recruit, που κυκλοφόρησε το 2003, χαρακτήρισε τον Pacino ως στρατιώτη της CIA και συμπρωταγωνίστησε τον Colin Farrell. Η ταινία έλαβε μικτές αναθεωρήσεις ] και έχει περιγραφεί από τον Pacino ως κάτι που «δεν μπορούσε προσωπικά να ακολουθήσει». Ο Pacino ακολούθησε το ρόλο του δικηγόρου Roy Cohn στο HBO miniseries Angels in America, μια προσαρμογή του παιχνιδιού με το ίδιο όνομα που κέρδισε το βραβείο Pulitzer του Tony Kushner. Για αυτή την παράσταση, ο Pacino κέρδισε την τρίτη του [[Χρυσές Σφαίρες|Χρυσή Σφαίρα]], καθώς και το βραβείο Εμμυ για την καλύτερη απόδοση από έναν ηθοποιό, το 2004.
Ο Pacino πρωταγωνίστησε ως Shylock στην κινηματογραφική προσαρμογή του Michael Radford του 2004 του Εμπορικού της Βενετίας, επιλέγοντας να φέρει συμπόνια και βάθος σε έναν χαρακτήρα που παίζεται παραδοσιακά ως κακοποιός καρικατούρα. Στο Δύο για τα χρήματα, ο Pacino απεικονίζει έναν πράκτορα του αθλητικού παιχνιδιού και έναν μέντορα για τον Matthew McConaughey, παράλληλα με την Rene Russo. Η ταινία κυκλοφόρησε στις 8 Οκτωβρίου 2005, σε μικτές κριτικές.
Ο Αλ Πατσίνο έχει αρνηθεί αρκετούς ρόλους. Οι πιο σημαντικοί που απέρριψε είναι του Χαν Σόλο στο ''[[Ο Πόλεμος των Άστρων]] (Star Wars, 1977)'', τον Κάπταιν Γουίλαρντ στο ''[[Αποκάλυψη Τώρα]] (Apocalypse Now, 1979)'' και του Έντουαρντ Λούις στο ''[[Pretty Woman]]''.▼
Στις 20 Οκτωβρίου 2006, το Αμερικανικό Ίδρυμα Κινηματογράφου ονόμασε τον Pacino τον παραλήπτη του 35ου τιμητικού βραβείου AFI Life Achievement.
Ο Pacino έπαιξε έναν παρωχημένο ρόλο στο Συμμορία των 13 με τον George Clooney, τον Brad Pitt, τον Matt Damon, τον Elliott Gould και τον Andy García, ως τον κακοποιό Willy Bank, έναν μεγιστάνα του καζίνο που στόχευσε ο Danny Ocean και το πλήρωμά του. Η ταινία έλαβε γενικά ευνοϊκές κριτικές.
Το 88 λεπτά κυκλοφόρησε στις 18 Απριλίου 2008 στις Ηνωμένες Πολιτείες, αφού κυκλοφόρησε σε διάφορες άλλες χώρες το 2007. Η ταινία συμπρωταγωνίστησε την Alicia Witt, αν και οι κριτικοί βρήκαν λάθος την πλοκή αλλά όχι και την ερμηνεία του Pacino. Στο Righteous Kill, ο Pacino και ο Robert De Niro συμπρωταγωνιστούν ως αστυνομικοί της Νέας Υόρκης που αναζητούν έναν μανιακό δολοφόνο. Η ταινία κυκλοφόρησε στις 12 Σεπτεμβρίου 2008. Ενώ ήταν μια αναμενόμενη επιστροφή για τα δύο αστέρια, δεν ήταν καλά δεκτή από τους κριτικούς. Ο Lou Lumenick της New York Post έδωσε στους Righteous Kill ένα αστέρι στα τέσσερα.
Ο Pacino έπαιξε τον Dr Jack Kevorkian σε βιογραφική ταινία του HBO Films με τίτλο "You Do not Know Jack", το οποίο έκανε πρεμιέρα τον Απρίλιο του 2010. Η ταινία έδωσε στον Πατσίνο το δεύτερο βραβείο του Emmy και το τέταρτο βραβείο του στις Χρυσές Σφαίρες. Συμμετείχε παίζοντας τον εαυτό του στην κωμωδία του 2011 Jack and Jill. Η ταινία επικρίθηκε από τους κριτικούς και ο Pacino "κέρδισε" το βραβείο Golden Raspberry για τον χειρότερο ηθοποιό στην 32η τελετή.
Αναγγέλθηκε τον Μάιο του 2011 ότι ο Pacino θα τιμηθεί με το βραβείο "Glory to the Film Maker" στο 68ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Το βραβείο παρουσιάστηκε πριν από την πρεμιέρα της ταινίας του Wilde Salomé, την τρίτη ταινία του Pacino ως σκηνοθέτης. Ο Pacino, ο οποίος παίζει τον ρόλο του Ηρώδη στην ταινία, το περιγράφει ως το "πιο προσωπικό έργο του". Η αμερικανική πρεμιέρα της το βράδυ της 21ης Μαρτίου 2012, πριν από την ολοκλήρωση της επετείου των 130 χρόνων από την επίσκεψη του Όσκαρ Ουίλντ στο Σαν Φρανσίσκο, στο γεμάτο θέατρο Κάστρο των 1.400 θέσεων στην περιοχή Κάστρο του Σαν Φρανσίσκο, αποτέλεσε ένα όφελος για την GLBT Historical Κοινωνία.
Ο Πατσίνο πρωταγωνίστησε σε μια βιογραφική εικόνα του HBO για το 2013 σχετικά με τη δίκη του Phil Spector για το φόνο του παραγωγού Phil Spector, με τίτλο Phil Spector. Έπαιξε στο δράμα-κωμωδία Danny Collins, ένα γηραιότερο ροκστάρ, τον Μάρτιο του 2015. Η ερμηνεία του στην ταινία του απέσπασε μια υποψηφιότητα για βραβείο Χρυσής Σφαίρας για τον Καλύτερο Ηθοποιό - Κινηματογραφική Μουσική ή Κωμωδία.
Ο Πατσίνο και ο [[Ρόμπερτ Ντε Νίρο|Ρόμπερτ ντε Νίρο]] αναμένεται να πρωταγωνιστούν στο επερχόμενο έργο ο Ιρλανδός, που θα σκηνοθετηθεί από τον Martin Scorsese και θα συμμετέχει και ο [[Τζο Πέσι|Joe Pesci]]. Ανακοινώθηκε τον Ιανουάριο του 2013 ότι ο Pacino θα έπαιζε τον παλιό προπονητή ποδοσφαίρου του Penn State, Joe Paterno σε μια ταινία που βασίζεται σε μια βιογραφία του Paterno το 2012. Η ταινία αυτή θα προβληθεί από την τηλεόραση 2018.
▲Ο Αλ Πατσίνο έχει αρνηθεί αρκετούς ρόλους. Οι πιο σημαντικοί που απέρριψε είναι του Χαν Σόλο στο ''[[Ο Πόλεμος των Άστρων]] (Star Wars, 1977)'', τον Κάπταιν Γουίλαρντ στο ''[[Αποκάλυψη Τώρα]] (Apocalypse Now, 1979),''του Τεντ Κράμερ στο ''[[Κράμερ εναντίον Κράμερ]] (1979)'' και του Έντουαρντ Λούις στο ''[[Pretty Woman]] (1990)''.<ref>{{Cite web|url=http://www.novasports.gr/entertainment/tips-on-films/article/307253/5-pragmata-gia-ton-al-patsino-protagonisti-sto-paihnidi-horis-kanones/|title=5 πράγματα για τον Αλ Πατσίνο πρωταγωνιστή στο «Παιχνίδι Χωρίς Κανόνες»|website=novasports.gr|accessdate=2017-09-20}}</ref>
Αυτή την εποχή είναι πρόεδρος στο Actors Studio, έναν οργανισμό για τους ηθοποιούς στις [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής]].
== Προσωπική ζωή ==
Αν και δεν παντρεύτηκε ποτέ, ο Pacino έχει τρία παιδιά. Ο μεγαλύτερος, Julie Marie (γεννημένος το 1989), είναι η κόρη του με την δασκάλα υποκριτικής, Jan Tarrant. Έχει επίσης τα δίδυμα, τον γιο Anton James και την κόρη Olivia Rose (γεννημένοι 25 Ιανουαρίου 2001), με την ηθοποιό Beverly D'Angelo, με την οποία είχε μια σχέση από το 1996 έως το 2003. Ο Pacino είχε σχέση με την [[Ντάιαν Κίτον|Diane Keaton]], την συμπρωταγωνίστριά του στην τριλογία του Νονού. Έχει σχέσεις με την Tuesday Weld, τη Jill Clayburgh, την Marthe Keller, την Kathleen Quinlan και τον Lyndall Hobbs.
== Φιλμογραφία ==
Γραμμή 21 ⟶ 44 :
| [[1972]] || The Godfather ([[Ο Νονός]])
|-
| rowspan="2" | [[1973]] ||Scarecrow (Το Σκιάχτρο)
|-
|[[1973]]▼
||Serpico ([[Σέρπικο]])
|-
Γραμμή 50 ⟶ 72 :
||Revolution (Οι Επαναστάτες)
|-
| rowspan="2" |[[1989]]
||The Local Stigmatic
|-
|[[1989]]▼
||Sea of Love (Το Ερωτικό Αντικείμενο του Εγκλήματος)
|-
| rowspan="2" |[[1990]]
||Dick Tracy (Ντικ Τρέισι)
|-
|[[1990]]▼
||The Godfather Part III (Ο Νονός ΙΙΙ)
|-
| rowspan="2" |[[1991]]
||Madonna: Truth or Dare (Στο Κρεβάτι με τη Μαντόνα)
|-
||Frankie and Johnny (Φράνκι και Τζόνι)
|-
| rowspan="2" |[[1992]]
||Glengarry Glen Ross (Οικόπεδα με Θέα)
|-
||Scent of a Woman ([[Άρωμα Γυναίκας]])
|-
Γραμμή 80 ⟶ 98 :
||Jonas in the Desert
|-
| rowspan="2" |[[1995]]
||Two Bits (Δυο Δεκάρες)
|-
||Heat (Ένταση)
|-
| rowspan="2" |[[1996]]
||City Hall
|-
||Looking for Richard (Αναζητώντας τον Ρίτσαρντ)
|-
| rowspan="3" |[[1997]]
||Pitch
|-
||Donnie Brasco (Ντόνι Μπράσκο)
|-
||Devil's Advocate (Ο Δικηγόρος του Διαβόλου)
|-
| rowspan="2" |[[1999]]
||The Insider
|-
||Any Given Sunday (Κάθε Κυριακή)
|-
Γραμμή 110 ⟶ 123 :
||Chinese Coffee
|-
| rowspan="3" |[[2002]]
||Insomnia
|-
||S1m0ne (Σιμόν)
|-
||People I Know (Αναζητώντας τον Ρίτσαρντ)
|-
| rowspan="3" |[[2003]]
||The Recruit (Η Δοκιμασία)
|-
||Gigli (Gigli: Ένας Ζόρικος Έρωτας)
|-
||Angels in America (Ο Θεός Ξέχασε τον Παράδεισο)
|-
Γραμμή 140 ⟶ 149 :
||Torch
|-
| rowspan="2" |[[2007]]
||Rififi
|-
|Ocean's Thirteen ([[Η Συμμορία των Δεκατριών]])
|-
Γραμμή 152 ⟶ 160 :
|You Don't Know Jack (Δόκτωρ Θάνατος)
|-
| rowspan="3" |[[2011]]
|Salome
|-
|Son of No One (Ο Αντι-Ηρωας)
|-
|Jack & Jill (Ο Τζακ και η Τζιλ)
|-
Γραμμή 164 ⟶ 170 :
|Stand Up Guys
|-
|[[2013]]
|''[[Phil Spector]]''
|-
| rowspan="2" |[[2014]]
|Η Κρυφή Ζωή του Μάνγκλχορν (''[[Manglehorn]])''
|-
|Η Ταπείνωση (''[[The Humbling (film)|The Humbling]])'' ▼
|-
|Τίποτα Δεν Τελειώνει Κύριε Κόλινς (''[[Danny Collins (film)|Danny Collins]])'' ▼
|-
|Παιχνίδι Χωρίς Κανόνες (Misconduct)
|-
| rowspan="2" |[[2017]]
|Dabka
|-
|Hangman
▲|''[[The Humbling (film)|The Humbling]]''
|-
|The Irishman
▲|''[[Danny Collins (film)|Danny Collins]]''
|}
| |||