Πυθαγόρειοι φιλόσοφοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ένα από τα βασικά επιχειρήματα όσων επέλεξαν να αγνοήσουν τις γυναίκες φιλοσόφους της αρχαιότητα ήταν ή δυσπιστία τους περί της ικανότητάς τους να συγγράψουν φιλοσοφικά και άλλα κείμενα σε μια εποχή που οι περισσότερες γυναίκες ήταν αναλφάβητες και χωρίς πρόσβαση στον δημόσιο χώρο. Αν και οι περισσότερες γυναίκες όντως ζούσαν κατά κύριο λόγο μακριά από την δημοσιότητα αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σκέφτονταν ή ότι δεν εκπαιδεύονταν. Μία γυναίκα που έγραφε, αντίθετα από έναν άντρα, μπορεί να μην δημοσιοποιούσε ποτέ τα κείμενά της ή να μην απολάμβανε την ίδια αμέριστη και άμεση παραδοχή από τους λόγιους της εποχής της, αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι δεν παρήγαγε έργο. Μπορεί η ορατότητα των γυναικών να ήταν περιορισμένη αλλά η ύπαρξή τους ήταν αδιαμφισβήτητη. Επίσης, αντίθετα προς την γενικευμένη πεποίθησή μας σήμερα, οι γυναίκες μπορούσαν υπό προϋποθέσεις να μορφωθούν. Για παράδειγμα τα κείμενα της Πτολεμαΐδας σχετικά με την θεωρία της μουσικής (η αυθεντικότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε ποτέ) αναφέρονται από τον Πορφύριο ως κάτι μάλλον τετριμμένο, κάτι που μας κάνει να σκεφτούμε πως τέτοιου είδους κείμενα από γυναίκες ήταν συνηθισμένα. Επίσης το έργο της [[Διοφίλα|Διοφίλας]], της πρώτης γυναίκας αστρονόμου, δεν προκαλεί καμία έκπληξη αν θεωρηθεί μέσα στα πλαίσια του Πυθαγορισμού όπου η αστρονομία και τα μαθηματικά κατείχαν κεντρική θέση. Επίσης θα πρέπει να λάβουμε υπόψην ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ακολούθων του Πυθαγόρα προέρχονταν από τις ανώτερες τάξεις στις οποίες οι γυναίκες απολάμβαναν κάποια προνόμια όπως περισσότερος ελεύθερος χρόνος λόγω απαλλαγής από τις χειρωνακτικές εργασίες του σπιτιού, κάτι για το οποίο φρόντιζαν οι σκλάβοι, και η δυνατότητα παρακολούθησης εκπαιδευτικών μαθημάτων από διάφορους λόγιους.<ref>{{Cite book|title=Pythagorean Women: Their History and Writings|last=Pomeroy|first=Sarah B .|publisher=The Johns Hopkins University Press|year=2013|isbn=1-4214-0956-9|location=Βαλτιμόρη|page=51-52}}</ref> Ιστορικοί όπως ο Μπέρκερτ <ref>{{Cite book|title=Jewish and Christian Self-Definition: Self-Definition in the Greco-Roman World|last=Burkert|first=W.|publisher=Fortress Pr|year=1983|isbn=0800606906|volume=3|location=|page=|chapter=Craft versus Sect: The Problem of Orphics and Pythagoreans}}</ref>, ο Βόγκελ<ref>{{Cite book|title=Pythagoras and Early Pythagoreanism|last=Vogel|first=C. J. de|publisher=Assen|year=1966|isbn=0802051758|location=|page=138}}</ref> και ο Πήτερ Κίνσλεϊ<ref>{{Cite book|title=Ancient Philosophy, Mystery, and Magic: Empedocles and Pythagorean Tradition|last=Kingsley|first=Peter|publisher=Clarendon Press|year=1995|isbn=0198150814|location=|page=|chapter=12}}</ref> όχι απλά δεν συζητούν περί αμφισβήτησης των γυναικών φιλοσόφων αλλά αναφέρονται στο έργο τους με σεβασμό.

 

 

== Παραπομπές ==