Γιάσερ Αραφάτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Robot: Αφαίρεση κατηγοριών έτους γέννησης/θανάτου |
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες πολιτικού
| τιμητικό πρόθεμα =
| όνομα = Γιάσερ Αραφάτ
| τιμητικό επίθημα =
| ιθαγενές όνομα = ياسر عرفات
| εικόνα = ArafatEconomicForum.jpg
| μέγεθος_εικόνας =
| λεζάντα =
| αξίωμα = 1ος Πρόεδρος της Εθνικής Παλαιστινιακής Αρχής
| έναρξη =
| λήξη = [[11 Νοεμβρίου]] [[2004]]
| μαζίμε =
| πρόεδρος =
| αντιπρόεδρος =
| πρωθυπουργός = [[Μαχμούντ Αμπάς]]
| κυβερνήτης =
| υποκυβερνήτης =
| ηγέτης =
| καγκελάριος =
| αναπληρωτής =
| μονάρχης =
| προκάτοχος =
| διάδοχος = Ραουΐ Φατούχ
| αξίωμα2 = 3ος Πρόεδρος της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης▼
| έναρξη2 = [[4 Φεβρουαρίου]] [[1969]]
▲| αξίωμα2 = 3ος Πρόεδρος της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| προκάτοχος2 = [[Γιαχιά Αμουντά]]
|
| αξίωμα3 = <!-- επανάληψη έως αξίωμα10, έναρξη10, λήξη10, κ.τ.λ. -->▼
| έναρξη3 =
| λήξη3 =
▲| αξίωμα3 = <!-- επανάληψη έως αξίωμα10, έναρξη10, λήξη10, κ.τ.λ. -->
|
|
| αντιπρόεδρος3 =
▲| μαζίμε3 =
|
|
|
|
| καγκελάριος3 =
|
|
|
|
|
| ημερομηνία_γέννησης = [[24 Αυγούστου]] [[1929]]
| τόπος_γέννησης = [[Κάϊρο]], [[Αίγυπτος]]▼
| τόπος_θανάτου = Κλαμάρ, [[Ω-ντε-Σεν]], [[Γαλλία]]▼
| εθνικότητα = [[Παλαιστίνιοι|Παλαιστίνιος]]
▲| τόπος_γέννησης = [[Κάϊρο]], [[Αίγυπτος]]
| υπηκοότητα =
▲| ημερομηνία_θανάτου = 11 Νοεμβρίου 2004 (75 ετών)
| πολιτικό_κόμμα = [[Φατάχ]]▼
▲| τόπος_θανάτου = Κλαμάρ, [[Ω-ντε-Σεν]], [[Γαλλία]]
|
|
| παιδιά =
▲| πολιτικό_κόμμα = [[Φατάχ]]
|
|
|
| επάγγελμα = [[Πολιτικός μηχανικός]]
| βραβεύσεις = ▼
|
| υπογραφή = [[File:Yasser Arafat signature.svg|75px]]▼
| ιστοσελίδα = <!-- http://www.example.com -->▼
▲| βραβεύσεις =
▲| υπογραφή = Yasser Arafat signature.svg
▲| ιστοσελίδα = <!-- http://www.example.com -->
| πίστη =
| κλάδος =
| βαθμός =
}}
Ο '''Μοχάμεντ Γιάσερ
▲Ο '''Γιάσερ Αραφάτ''' (στα {{arB|ياسر عرفات}}) ή, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, '''Μοχάμεντ Αμπντέλ Ραούφ Αραφάτ Αλ Κούντουα Αλ Χουσεϊνί''' (στα {{arB|محمد عبد الرؤوف القدوة الحسيني}}) ([[24 Αυγούστου]] [[1929]] - [[11 Νοεμβρίου]] [[2004]]), ήταν πρόεδρος της [[Παλαιστινιακή Αρχή|Παλαιστινιακής Αρχής]] και ηγέτης της [[Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης]]. Λίγα χρόνια πριν πεθάνει, φέρεται να ασπάστηκε τον [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμό]].<ref>[http://www.protothema.gr/world/article/426128/aspastike-ton-hristianismo-prin-pethanei-o-arafat Ασπάστηκε τον Χριστιανισμό πριν πεθάνει ο Αραφάτ]</ref>
== Πρώτα χρόνια ==
Γραμμή 91 ⟶ 86 :
Από το 1949 έως 1956 σπούδασε μηχανικός στο Πανεπιστήμιο Βασιλιάς Φουάντ Β' (Πανεπιστήμιο του Καΐρου) της Αιγύπτου.
== Η ανάδειξή του ως ηγέτης των Παλαιστινίων ==
Στα 1959 ίδρυσε την [[Φατάχ]] (που σημαίνει "νίκη") ενώ παράλληλα δούλεψε ως μηχανικός στους πετρελαιαγωγούς του [[Κουβέιτ]].
Το 1967, ξέσπασε ο [[Πόλεμος των Έξι Ημερών|πόλεμος των «έξι ημερών»]], μεταξύ Αράβων και Ισραηλινών,ο οποίος τερματίστηκε με ήττα και πάλι των [[Άραβες|αραβικών]] κρατών. Το 1964 ιδρύθηκε η [[Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης]] γνωστή διεθνώς ως PLO (Palestine Liberation Organization) με σκοπό να ενώσει τις διάφορες παλαιστινιακές ομάδες αντίστασης ενάντια στην ισραηλινή κατοχή της αραβικής Παλαιστίνης.
Το [[1969]] ήταν χρονιά-σταθμός για τις εξελίξεις στη [[Μέση Ανατολή]]. Ήταν η χρονιά στην οποία αναδείχθηκε ο Γιασέρ Αραφάτ και στο [[Ισραήλ]] ανέλαβε την πρωθυπουργία η "γηραιά κυρία" του [[Εβραίοι|εβραϊκού]] κράτους, [[Γκόλντα Μέιρ]]<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/events/israel_at_50/profiles/81288.stm Golda Meir] BBC</ref>.
Από την [[1 Φεβρουαρίου|1η]] ως τις [[5 Φεβρουαρίου]] διεξήχθη στο Κάιρο η σύνοδος του Παλαιστινιακού Εθνικού Συμβουλίου, το οποίο οι παλαιστινιακές οργανώσεις αναγνώριζαν ως εξόριστη κυβέρνηση του μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους<ref>[https://web.archive.org/web/20110628184527/http://www.answers.com/topic/palestine-national-council Palestine National Council] Gale Encyclopedia of the Mideast & N. Africa</ref>.
Σκοπός της συνόδου, στην οποία μετείχαν 105 εκπρόσωποι των περισσοτέρων παλαιστινιακών οργανώσεων, ήταν η εκλογή της νέας ηγεσίας της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης<ref>[https://news.google.com/newspapers?id=HAJIAAAAIBAJ&sjid=1f8MAAAAIBAJ&pg=2064,4351664&dq=arafat&hl=en Al Fatah Chief To Lead Palestinian Liberation] Associated Press</ref>.
Η σύνοδος εξελίχθηκε σε πραγματικό θρίαμβο της Αλ Φατάχ, της μεγαλύτερης από τις ένοπλες ομάδες και του ηγέτη της, του 39ετούς Γιάσερ Αραφάτ, ο οποίος ανέλαβε ουσιαστικά τον πλήρη έλεγχο της ΟΑΠ<ref>[http://www.nytimes.com/packages/pdf/international/19690205arafat.pdf Fatah Wins Control of Palestine Group] The New York Times</ref>.
Στο τελικό ανακοινωθέν της διάσκεψης, στην οποία καθορίστηκε και η περαιτέρω δράση του παλαιστινιακού κινήματος, έγινε μνεία στον απώτερο στόχο της ειρηνικής συμβίωσης των λαών της περιοχής, αλλά ταυτόχρονα απορρίφθηκε κατηγορηματικά κάθε ειρηνική λύση του προβλήματος η οποία θα αντιβαίνει τα δίκαια των Παλαιστινίων. Λίγες ημέρες αργότερα η ΟΑΠ άνοιξε δικά της γραφεία στις πρωτεύουσες των αραβικών κρατών και απέστειλε εκπρόσωπό της στην "τετραμερή" διάσκεψη [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|Η.Π.Α.]], [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|Ε.Σ.Σ.Δ.]], [[Γαλλία|Γαλλίας]] και [[Μεγάλη Βρετανία|Μεγάλης Βρετανίας]], η οποία διεξήχθη στη [[Νέα Υόρκη]] με στόχο την εξεύρεση λύσης για το μεσανατολικό. Οι κινήσεις αυτές δεν ήταν τυχαίες. Έδειχναν καθαρά την πρόθεση της ΟΑΠ να αποτελέσει η ίδια τον πυρήνα ενός μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους και, κυρίως, να απογαλακτίσει το παλαιστινιακό κίνημα από την κηδεμονία των αραβικών καθεστώτων που το χρησιμοποιούσαν κυρίως ως υπομόχλιο των δικών τους, συχνά αντικρουόμενων, φιλοδοξιών<ref>''Ανατέλλει το άστρο του Γιασέρ Αραφάτ'', Ιστορικό Λεύκωμα 1969, σελ. 120, Καθημερινή (1998)</ref>.
== Εκπρόσωπος της ΟΑΠ ==
|