Citroën DS: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 75:
* Από τον Σεπτέμβριο του [[1962]]: Νέο, ακόμα πιο [[Αεροδυναμική|αεροδυναμικό]] μπροστινό ρύγχος, το οποίο προσέφερε και μια μικρή αύξηση της τελικής ταχύτητας, ενώ είχε και δύο επιπλέον μπροστινούς προβολείς. Επίσης, καλύτερο εξαερισμό και άλλες επιμέρους βελτιώσεις.
* Από τον Σεπτέμβριο του [[1967]]: Αεροδυναμικούς, κατευθυνόμενους εμπρόσθιους προβολείς* (Directional Headlamps). Συγκεκριμένα, οι 4 πλέον προβολείς βρίσκονταν πίσω από ένα λεπτό καμπυλωτό [[γυαλί]]. Από αυτούς, οι εσωτερικοί προβολείς έστριβαν κάτω από το αεροδυναμικό κάλυμμα έως και 80°, ανάλογα με τη φορά του τιμονιού, ακολουθώντας την κατεύθυνση της στροφής, για τον φωτισμό του εσωτερικού της στροφής. Αυτό επέτρεπε στον οδηγό να βλέπει καλύτερα στις στροφές, ειδικά αν οδηγούσε σε κλειστές στροφές με μεγάλη [[ταχύτητα]] την νύχτα. Οι κατευθυνόμενοι εσωτερικοί προβολείς ήταν στάνταρ στο DS και έξτρα στο φθηνότερο ID. Το νέο αυτό ντιζάιν στο μπροστινό μέρος, είχε αρχίσει να διαμορφώνεται από τον Flaminio Bertoni και τελικώς ολοκληρώθηκε από τον Robert Opron, που τον διαδέχτηκε ως ο νέος επικεφαλής του σχεδιαστικού τμήματος της Citroën, μετά τον ξαφνικό θάνατο του πρώτου, τον Φεβρουάριο του [[1964]].
* Από τον Σεπτέμβριο του [[1969]]: [[ΗλεκτρονικόςΗλεκτρονική ψεκασμόςέγχυση καυσίμου|Ηλεκτρονικόηλεκτρονική ψεκασμόέγχυση καυσίμου / injection]] σε ορισμένες εκδόσεις του DS, ενώ αντιθέτως ποτέ στο φθηνότερο ID, καθιστώντας το DS ένα από τα πρώτα αυτοκίνητα μαζικής παραγωγής με χρήση ηλεκτρονικού ψεκασμού καυσίμου.
* Από τον Σεπτέμβριο του [[1970]]: 5-τάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο, κάτι πολύ σπάνιο για την τότε εποχή, καθώς και ένα 3-τάχυτο πλήρως αυτόματο κιβώτιο, από την εταιρεία '''Borg Warner'''. Το 3-τάχυτο αυτόματο απευθυνόταν κυρίως στην αγορά των [[ΗΠΑ]], αλλά η Citroën αποσύρθηκε από τις ΗΠΑ στα τέλη του [[1973]], το έτος των υψηλότερων πωλήσεών της στη χώρα αυτή, λόγω [[Citroën CX#Το CX στις ΗΠΑ|μιας απαγόρευσης της υδροπνευματικής ανάρτησης από την αμερικανική νομοθεσία]] (βασικό στοιχείο των αυτοκινήτων της Citroën) που ίσχυσε μεταξύ του [[1974]] και του [[1981]].
 
Γραμμή 92:
Ειδικότερα το συμβατικό 4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο με συμπλέκτη προσφέρθηκε και στο DS από τον Ιανουάριο του [[1963]] και μετά, ως μια προαιρετική φθηνότερη επιλογή, με μια αντίστοιχη έκπτωση στην τιμή πώλησης του μοντέλου, αν και στην πράξη δεν κυκλοφόρησαν πολλά DS με αυτό.
 
Το [[1969]], το ID19 μετονομάστηκε σε '''DSpécial''' και το ID20 μετονομάστηκε σε '''DSuper'''. Το [[1972]], προστέθηκε το ακόμα ισχυρότερο '''D Super5''', που είχε βασιστεί στο DS21. Η σειρά ID δεν συνδυάστηκε ποτέ με τον κορυφαίο κινητήρα 2.347 cm³ του DS23 ή με [[ΗλεκτρονικόςΗλεκτρονική ψεκασμόςέγχυση καυσίμου|ηλεκτρονικόηλεκτρονική ψεκασμόέγχυση καυσίμου (/ injection)]]. Από την άλλη, λόγω του χαμηλότερου κόστους συντήρησης, η σειρά ID γνώρισε μεγάλη απήχηση και ως [[ταξί]], ιδίως στο [[Παρίσι]].
 
==Κινητήρες==
Γραμμή 108:
[[Αρχείο:MagazineDS23Back4Ap07.jpg|305px|thumb|Citroën DS23 με την ένδειξη DS23 Injection Electronique στο πίσω μέρος, στη [[Νέα Ορλεάνη]], [[Λουιζιάνα]], [[ΗΠΑ]].]]
 
Αν και οι επιδόσεις δεν υπήρξαν ποτέ ζήτημα πρώτης προτεραιότητας για τη Citroën, τα πρώτα DS είχαν εισπράξει κακές κριτικές για μέτριες επιδόσεις. Η τελική ταχύτητα των πρώτων DS με τον κινητήρα Sainturat, ο οποίος διατηρήθηκε έως το [[1964]], ήταν αρχικά 140 km/h ([[1955]] - [[1961]]) και με την αύξηση του κυβισμού του σε 1.987 cm³ έφτασε τα 150 km/h ([[1961]] - [[1964]]). Μεταγενέστερα πάντως αυτό βελτιώθηκε, με την εμφάνιση νέων κινητήρων και τα τελευταία DS κατάφερναν σαφώς καλύτερες επιδόσεις για την εποχή τους. Η υψηλότερη τελική επετεύχθη από την '''DS23''' στην έκδοση [[ΗλεκτρονικόςΗλεκτρονική ψεκασμόςέγχυση καυσίμου|injection]] και ήταν 191 km/h.
 
Συγκεκριμένα, στις αρχές της [[Δεκαετία 1960|δεκαετίας του 1960]] εξετάστηκαν οι εξής 6 πιθανές λύσεις:<ref>[http://www.citroenet.org.uk/passenger-cars/michelin/ds/d-sport.html Τα πρότζεκτ ενίσχυσης του DS που τελικώς κατέληξαν στο SΜ]</ref>
Γραμμή 114:
* Η κατασκευή ενός 4-κύλινδρου V4 δίχρονου κινητήρα με υπερτροφοδότηση, κυβισμού 1.800 cm³ και ισχύος 120 hp. Αυτό όμως απορρίφθηκε γρήγορα, καθώς θεωρήθηκε απαράδεκτο για μια τέτοια εταιρεία, με καινοτόμο και [[Φουτουρισμός|φουτουριστικό]] κύρος, να καταφύγει στη λύση των άκρως αναχρονιστικών δίχρονων κινητήρων.
* Η ανακατασκευή και βελτίωση του κινητήρα Sainturat. Αυτό όντως έγινε το [[1961]], με την αύξηση του κυβισμού του από 1.911 cm³ σε 1.987 cm³ και τον επανασχεδιασμό της κυλινδροκεφαλής του.
* Η κατασκευή ενός εντελώς νέου τετρακύλινδρου κινητήρα. Ο βασικός αυτός στόχος τελικώς πραγματοποιήθηκε την σεζόν (model year) του [[1965]], όταν ο κινητήρας Sainturat αντικαταστάθηκε από έναν εντελώς νέο, κυβισμού 1.985 cm³ και η έκδοση μετονομάστηκε σε '''DS19-Α''', ενώ από τον Σεπτέμβριο του [[1970]] έλαβε το όνομα '''DS20'''. Επιπρόσθετα, για την σεζόν του [[1965]], λανσαρίστηκε μία επιπλέον έκδοση, η '''DS21''' με κινητήρα 2.175 cm³ (η επίσημη στρογγυλοποίηση πάντως ήταν κάπως ανακριβής, καθώς λογικά θα έπρεπε να είχε ονομαστεί DS22), ο οποίος την σεζόν του [[1970]] έλαβε [[Ηλεκτρονικόςηλεκτρονική ψεκασμός|ηλεκτρονικό ψεκασμόέγχυση καυσίμου]] της [[Bosch]] και έγινε έτσι ένα από τα πρώτα αυτοκίνητα μαζικής παραγωγής με electronic fuel injection. Τον Σεπτέμβριο του [[1972]], για την σεζόν του [[1973]], η DS21 αντικαταστάθηκε από την έκδοση '''DS23''' με κινητήρα 2.347 cm³, τόσο με [[καρμπυρατέρ]] (ισχύος 124 hp στις 5.250 στροφές / λεπτό), όσο και με [[ΗλεκτρονικόςΗλεκτρονική ψεκασμόςέγχυση καυσίμου|injection]] - η τελευταία εκδοχή ήταν και το ισχυρότερο στην ιστορία DS, με ιπποδύναμη 143 hp (107 kW) στις 5.500 στροφές / λεπτό.
* Η κατασκευή ενός 6-κύλινδρου κινητήρα V6.
* Η κατασκευή ενός 8-κύλινδρου κινητήρα V8.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Citroën_DS"