Δημήτριος Τόφαλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Robot: Αφαίρεση κατηγοριών έτους γέννησης/θανάτου |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 44:
| προσωπικά_ρεκόρ =
}}
[[Αρχείο:G.E.P. 1901.jpg|thumb|right|200px|Ο Τόφαλος με συναθλητές του στους Πανελλήνιους του 1901<br />πηγή:ΣΚΡΙΠ 10 Απριλίου 1901.]]
[[Αρχείο:Dimitrios Tofalos.jpg|thumb|left|200px|Ο Τόφαλος στους πανελλήνιους του 1904<br />πηγή:ΣΚΡΙΠ 9 Μαΐου 1904.]]
O '''Δημήτριος Τόφαλος''' ([[Πάτρα]], [[14 Απριλίου]] [[1884]]<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=124&pageid=47421&id=-1&s=0&STEMTYPE=1&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=AScASkASeASJASTASXASa&CropPDF=0 ''Μακεδονία'', 16 Νοεμβρίου 1966. Αναφέρεται ότι "απέθανε σε ηλικία 82 ετών".</ref>- [[Πάτρα]], [[15 Νοεμβρίου]] [[1966]]<ref>Φύλλο εφημερίδα "''Έθνος''" της [[16 Νοεμβρίου]] του [[1966]], σελ. 1: "''Πέθανε ο θρυλικός Ολυμπιονίκης Τόφαλος''"</ref>) ήταν [[Αθλητισμός|αθλητής]] της [[άρση βαρών|άρσης βαρών]].
Όταν ήταν ακόμη σε ηλικία 12 ετών είχε ένα ατύχημα που είχε σαν συνέπεια το ένα του χέρι να είναι πιο μικρό από το άλλο αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε μετέπειτα να γίνει σπουδαίος αθλητής και καταφέρει πετύχει όλα αυτά τα κατορθώματα τον καταξίωσαν. Το [[1899]], σε ηλικία 15 ετών, γράφεται στην [[Παναχαϊκή Γ.Ε.#1891-1923 Παναχαϊκός Γ.Σ. & Γ.Ε. Πατρών|Γ.Ε. Πατρών]], τη σημερινή [[Παναχαϊκή Γ.Ε.]] Πέτυχε αμέτρητες νίκες στην άρση βαρών και έγινε διάσημος στην [[Ελλάδα]] και στο εξωτερικό. Πάμπολλες φορές πρωταθλητής Ελλάδος και πρώτος με παγκόσμιο ρεκόρ στην μεσολυμπιάδα του [[1906]] στην [[Αθήνα]]. Το ρεκόρ που κατέρριψε ήταν δικό του από το [[1904]]. Δεν ευτύχησε να λάβει μέρος στην Ολυμπιάδα του [[1904]] στο [[Σαιντ Λούις]] καθώς αρρώστησε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και αναγκάστηκε να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο στην [[Αμβέρσα]] του [[Βέλγιο|Βελγίου]]. Μέγιστη ατυχία, αν αναλογιστεί κανείς πως για να πραγματοποιήσει το ταξίδι έγινε έρανος ώστε να συγκεντρωθεί το ποσό που χρειαζόταν, το οποίο ήταν υπέρογκο για την εποχή. Το [[1908]] το πρόγραμμα των αγώνων δυστυχώς δεν συμπεριλάμβανε πια την [[άρση βαρών]].
Το [[1906]] μετά το τέλος της μεσολυμπιάδας, κατά την επιστροφή του στην Πάτρα, οι Πατρινοί του επιφύλαξαν πρωτοφανή υποδοχή με αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό ότι στον σταθμό τον περίμεναν 6.000 περίπου φίλαθλοι. Το παγκόσμιο ρεκόρ του διατηρήθηκε μέχρι το [[1914]]. Αργότερα έφυγε για την [[Αμερική]] όπου έκανε μεγάλη καριέρα σαν αθλητής της ελευθέρας πάλης (κατς), ενώ έκανε και καριέρα τενόρου. Το [[1952]], διάσημος πλέον, επέστρεψε στην Πάτρα όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του.▼
▲Το [[1906]] μετά το τέλος της μεσολυμπιάδας, κατά την επιστροφή του στην Πάτρα, οι Πατρινοί του επιφύλαξαν πρωτοφανή υποδοχή με αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό ότι στον σταθμό τον περίμεναν 6.000 περίπου φίλαθλοι. Το παγκόσμιο ρεκόρ του διατηρήθηκε μέχρι το [[1914]]. Αργότερα έφυγε για την [[Αμερική]] όπου έκανε μεγάλη καριέρα σαν αθλητής της ελευθέρας πάλης (κατς), ενώ έκανε και καριέρα τενόρου. Το [[1952]], διάσημος πλέον, επέστρεψε στην
Είχε κατακτήσει 140 έπαθλα στην άρση βαρών και 251 στην ελευθέρα πάλη (κατς). Στην Αμερική διετέλεσε μάνατζερ και προπονητής του [[Τζιμ Λόντος|Τζιμ Λόντου]] και πρόεδρος του ελληνικού συλλόγου Ερμής Νέας Υόρκης<ref>''Αθλητική Ηχώ'', Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 1945</ref>. Η Πάτρα τον τίμησε, δίνοντας το όνομά του σε οδό της πόλης αλλά και στο κλειστό γυμναστήριο στη συνοικία [[Προάστιο Πάτρας|Προάστιο (Μποζαΐτικα)]] της Πάτρας.▼
▲Είχε κατακτήσει 140 έπαθλα στην άρση βαρών και 251 στην ελευθέρα πάλη (κατς). Στην Αμερική διετέλεσε μάνατζερ και προπονητής του [[Τζιμ Λόντος|Τζιμ Λόντου]] και πρόεδρος του ελληνικού συλλόγου "Ερμής Νέας Υόρκης"<ref>''Αθλητική Ηχώ'', Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 1945</ref>. Η Πάτρα τον τίμησε, δίνοντας το όνομά του σε οδό της πόλης αλλά και στο
Σε νεότερους χρόνους το όνομά του έγινε συνώνυμο του πολύ δυνατού και μεγαλόσωμου άντρα<ref>Π.χ. αυτός είναι τόφαλος=θηριώδης.</ref>.
Γραμμή 58 ⟶ 60 :
== Πηγές ==
* Κώστας Α. Κοκκοβίκας, ''Αχαΐα. Περί αθλητικού παρελθόντος'', έκδοση: Ακτίνα. Επικοινωνία-Προβολή. Μονοπρόσωπη ΕΠΕ, Πάτρα 2004.
* Πέτρος Λινάρδος, ''Η Σμύρνη του Πανιώνιου'', Οι φίλοι των τεχνών, Νέα Σμύρνη 1998. ISBN 960-86238-0-4.
* Νίκος Ε. Πολίτης, ''Ο Πατραϊκός αθλητισμός'', Τόμος Β΄, ''Από την εποχή του Τόφαλου ως την ίδρυση της Παναχαϊκής'', Αχαϊκές εκδόσεις, Πάτρα 1997. ISBN 960716492X.
* Νίκος Ε. Πολίτης, ''Ο Πατραϊκός αθλητισμός'', Τόμος Α΄, ''Η πρώτη δεκαετία 1891-1900'', Αχαϊκές εκδόσεις, Πάτρα 1994. ISBN 9607164911.
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
| |||