Η Οβρυά αναφέρεται ήδη από το [[1695]] ως περιοχή με εκκλησιαστικά κτήματα<ref>Αλέξιος Παναγόπουλος, ''Ιστορικό Λεξικό περιοχής Δήμου Ρίου Νομού Αχαΐας'', Εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2003, λήμμα Καστρίτσι. (ISBN 960-8260-32-9).</ref>. Το [[1699]] αναφέρεται σε κατάλογο των χωριών της [[Νομός Αχαΐας|Αχαΐας]] με την επωνυμία "Οβρυές", ενώ από το [[1715]] έχει δική της ενορία, με προεξάρχουσα εκκλησία την ''Κοίμηση της Θεοτόκου''. Το 1828 αναφέρεται στον κατάλογο χωριών της Αχαΐας ως '''Οβριές'''<ref>[http://web.archive.org/web/20041125043501/http://www.freewebs.com/onoma/1828.htm Οικισμοί του Μοριά κατά το έτος 1828].</ref>. Στην Οβρυά είχε σταφιδάμπελο, κτήμα με οικία όπου έμενε η Αλτάνη Παλαμά, αδελφή του Μιχαήλ Παλαμά και θεία του ποιητή [[Κωστής Παλαμάς|Κωστή Παλαμά]], όπου μετά τον θάνατο του Μιχαήλ ορίστηκε από δικαστήριο παρεπίτροποτρος του ορφανού Κωστή και του αδελφού του<ref>[http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=488&page=20&act=%CE%91%CE%BD%CE%B1%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7&magazine=&content=%CE%A0%CE%AC%CF%84%CF%81%CE%B1&author=&title=&p=41 ''Νέα Εστία'', τεύχος 1168], από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου</ref>.
Στην απογραφή του [[1920]] αναφέρονται δύο οικισμοί με το ίδιο όνομα, η Οβρυά (με '''υ''') οικισμός της [[Κρήνη Πατρών|Κρήνης]] που είχε 157 κατοίκους και η Οβριά (με '''ι''') οικισμός του [[Μιντιλόγλι Αχαΐας|Μιντιλογλίου]]. Οι δύο αυτοί οικισμοί συνενώθηκαν το 1924 και δημιουργήθηκε η Κοινότητα Οβρυάς.
Γραμμή 36:
==Ονομασία==
Η επικρατέστερη άποψη που υπάρχει για την ονομασία είναι ότι προέρχεται από την ''ορεινή Βρυά'', ένα θαμνώδες αρμυρίκι<ref>Βασίλης Κ. Λάζαρης (επιμ.), ''[[Στέφανος Θωμόπουλος|Στέφανου Ν. Θωμόπουλου]] "Ιστορία της Πόλεως Πατρών από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1821". Έκδοση τέταρτη στη δημοτική γλώσσα και με βάση τα χειρόγραφα του συγγραφέα'', Τόμος Α', Αχαϊκές Εκδόσεις, Πάτρα 1998, σελ. 93 (ISBN 960-7960-08-4. (στη σελ. 93)</ref>. Το ίδιο φυτό είναι η αρχαία<ref>Γεννάδιος, ''Φυτολογικό λεξικό''</ref> ''Βρυωνία'' ή ''αβρωνία'' ή ''οβρυά'' ή ''Βρυωνία άμπελος'' η ''λευκή''<ref>Διοσκουρίδης,· ο οποίος γράφει ότι τα σπαράγγια της στο πρώτο βλάστημα τους τρώγονται βραστά, όπως και σήμερα.</ref>. Στη Λακωνία λέγεται ''Οβρυά'' και ''Βρουνιά'' στην [[Κύπρος|Κύπρο]] και στην [[Κάρυστος|Κάρυστο]] ''Οβρυά'' λέγονται τα ίδια τα σπαράγγια<ref>συγγενικόΣυγγενικό βρύο με παρόμοιο βλαστάρι που δύσκολα ξεχωρίζει, έχει πιο γλυκιά γεύση και μαγειρεύεται με τον ίδιο τρόπο.</ref>. Η περιοχή έχει άφθονα τέτοια βρύα που κι εδώ λέγονται ''Οβρυές'', εξ ου και η ονομασία Οβρυόκαμπος ή Βρυόκαστρο που χρησιμοποιείται για όλη την κοιλάδα του [[Παναχαϊκό|Παναχαϊκού]], από την αρχαιότητα μάλιστα αναφέρεται ότι στην περιοχή φύονταν άφθονα βρύα. Για αυτό και γράφεται με '''Υ''' και όχι με '''Ι'''.
