Γουώλτ Ντίσνεϋ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Γoυώλτ Ντίσνεϋ ήταν γιος της Φλώρα και του Έλιας Ντίσνεϋ, έχοντας τρεις αδελφούς και μια αδελφή. Ο δημιουργός του [[Μίκυ Μάους]], του [[Ντόναλντ Ντακ]] και μιας στρατιάς ακόμη ηρώων ήταν άνθρωπος τολμηρός, ισχυρός και πρωτοπόρος. Δεκατεσσάρων χρόνων άρχισε να σπουδάζει ζωγραφική στο Ινστιτούτο Τέχνης του [[Κάνσας Σίτυ (Μιζούρι)|Κάνσας Σίτυ]] (Μιζούρι) και σε ηλικία 20 ετών άρχισε να εργάζεται σε ένα καλλιτεχνικό στούντιο στην ίδια πόλη.<ref>[http://kchistory.org/cdm4/item_viewer.php?CISOROOT=/Biographies&CISOPTR=31&CISOBOX=1&REC=2 Biography of Walt Disney (1901-1966), Film Producer] The Kankas City Public Library</ref>

Σχετικά με την φωνή του Μίκι, χρειάστηκαν πολλές δοκιμές για να καταλήξουν στην καλύτερη λύση: στον ίδιο τον Ντίσνεϋ, ο οπoίος τον υποδύθηκε έχοντας μια ισχνή, ένρινη φωνή. Το ''[[Steamboat Willie]]'' (1928), εμπνευσμένο από την ταινία ''[[Steamboat Bill Jr.]]'' (1928) με πρωταγωνιστή τον [[Μπάστερ Κίτον]], ήταν η πρώτη ομιλούσα παραγωγή της εταιρείας. Οι συνεργάτες του δήλωναν ότι "ο Μίκυ ήταν ο Ουώλτ και ο Ουώλτ ήταν ο Μίκυ". Η ταινία αυτή, διάρκειας 7½ λεπτών, πρωτοπαρουσιάστηκε στο Κόλονι Θίατερ της [[Νέα Υόρκη|Νέας Υόρκης]] στις 18 Νοεμβρίου του 1928.<ref>[{{Cite web|url=http://www.shubertorganization.com/theatres/broadway/|title=Home Broadway Theatre] The{{!}} Shubert Organization|website=www.shubertorganization.com|accessdate=2017-10-24}}</ref>. Οι κριτικές που απέσπασε ήταν διθυραμβικές. Σε λίγες εβδομάδες, ο Μίκυ Μάους έγινε διάσημος στην [[Αμερική]] και τρία χρόνια αργότερα σε όλο τον κόσμο.

Με την δημιουργία της σειράς ''[[Silly Symphonies]]'', έκαναν την εμφάνισή τους και άλλοι χαρακτήρες του Ντίσνεϋ. Το 1934, σε ένα δεύτερο ρόλο, στην αρχή, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ο Ντόναλντ.<ref>[{{Cite news|url=http://www.britannica.com/topic/Donald-Duck |title=Donald Duck] [[Encyclopædia{{!}} cartoon character|newspaper=Encyclopedia Britannica]]|language=en|accessdate=2017-10-24}}</ref> Το ντεμπούτο του δεν ήταν τόσο εντυπωσιακό, αλλά με το πέρασμα του χρόνου, η πάπια με τη βραχνή φωνή, τα ασυγκράτητα νεύρα, τη διαρκή ατυχία και τις απανωτές εκρήξεις, πήρε τη θέση της δίπλα στο έξυπνο και φιλοσοφημένο ποντίκι. Οι χαρακτήρες που σεδιάστηκανσχεδιάστηκαν, έγιναν όλοι δημοφιλείς: η [[Μίννι Μάους]], ο [[Πλούτο]], ο [[Γκούφυ]], τα τρία γουρουνάκια.<ref>Adrian{{Cite Danks, ''[web|url=https://web.archive.org/web/20080422180415/http://www.sensesofcinema.com/contents/cteq/03/29/3_little_pigs.html |title=Huffing and Puffing about Three Little Pigs]'', Senses of Cinema|date=2008-04-22|accessdate=2017-10-24}}</ref>. Όλα ανθρωπόμορφα και ρεαλιστικά, αποτέλεσμα προσεκτικής παρατήρησης και δημιουργικής φαντασίας. Παράλληλα, η αρχική βιοτεχνία εξελίχθηκε σε βιομηχανία για να καθιερωθεί ως αυτοκρατορία. Το 1934, το καλλιτεχνικό και τεχνικό προσωπικό ξεπερνούσε τα 700 άτομα. Όλοι εργάζονταν εντατικά κάτω από τη σιδερένια πυγμή του Ουώλτ Ντίσνεϋ.

Εκτός από την παραγωγή ταινιών, η εταιρία προώθησε και εμπορικές επιχειρήσεις (παιχνίδια, ρούχα, βιβλία κ.ο.κ.) με σήμα κατατεθέν πάντα τους περιζήτητους ήρωες. Στην πρώτη ταινία μεγάλου μήκους της Disney, ''[[Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι]]'' (Snow White and the Seven Dwarfs, 1937), εφαρμόστηκαν νέες τεχνικές, όπως το πολυπλάνο, για λήψεις με πολλαπλά επίπεδα βάθους, και δαπανήθηκαν κολοσσιαία, για την εποχή, ποσά (1.500.000 δολάρια, περίπου).<ref>Michael Barrier, ''[https://books.google.gr/books?id=jsGujgEACAAJ&dq=isbn:0195167295&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwj8jbSbjsPLAhXFlCwKHYUWDQIQ6AEIGzAA Hollywood Cartoons : American Animation in Its Golden Age]'', Οξφόρδη: Oxford University Press (1999), ISBN 0-19-516729-5</ref>. Η ταινία γνώρισε τεράστια επιτυχία και έφερε στα ταμεία εκείνης της χρονιάς (1938) 8.000.000 δολάρια, ποσό που θεωρήθηκε πρωτοφανές. Ακολούθησε ο ''[[Πινόκιο (ταινία, 1940)|Πινόκιο]]'' (Pinocchio, 1940) και μετά η ''[[Φαντασία]]'' (Fantasia, 1940), έναταινία θέαμα πρωτοποριακό, βασισμένοβασισμένη στην κλασική μουσική και την εικόνα, ένα ταξίδι ψυχεδελικό, που θεωρείται έως σήμερα αξεπέραστο και ίσως το μεγαλύτερο επίτευγμα του Ντίσνεϋ στο χώρο του κινουμένου σχεδίου. Το ''[[Ντάμπο]]'' (Dumbo, 1941), η μικρότερη ταινία μεγάλου μήκους της εταιρείας με θέμα ένα ανθρωπόμορφομικρό ελεφαντάκι, το ''[[Μπάμπι]]'' (Bambi, 1942), που αφηγείται την ζωή ενός ελαφιού από τότεμικρό που η μητέρα του σκοτώθηκε από τους κυνηγούς ωςμέχρι την ενηλικίωσή του και μια μεγάλη πυρκαγιά στο δάσος, το ''[[Σαλούδος Αμίγκος]]'' (Saludos Amigos, 1943), μιακαι σπονδυλωτή ταινία όπου [[κινούμενα σχέδια]] εμφανίζονταν μαζί με ανθρώπους, οιτο ''[[Τρεις Καμπαλέρος]]'' (The Three Caballeros, 1945), όπου έγινε[[κινούμενα τοσχέδια]] ίδιοεμφανίζονταν μαζί με εγχείρημαανθρώπους, το ''[[Μουσική και Χαρά]]'' (Make Mine Music, 1946), το ''[[Ώρα για Διασκέδαση]]'' (Fun and Fancy Free, 1947), που περιελάμβανε δυο μικρές ταινίες μικρού μήκους (''[[Μπόνγκο]]''-Bongo και ''[[Ο Μίκυ και η Φασολιά]]''-Mickey anf the Beanstalk), και το ''[[Νοσταλγικές Μελωδίες]]'' (Melody Time1948), τρεις σπονδυλωτές ταινίες, τοντο ''[[Ίκαμποντ και ο κύριος Τοντ]]'' (The Adventures of Ichabont and Mr.Tod, 1949), η ''[[Σταχτοπούτα]]'' (Cinderellaταινία, 1950)|''Σταχτοπούτα'']] (1950), η ''[[Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων]] (ταινία, 1951)|''Αλίκη (Aliceστη inΧώρα theτων Wonderland,Θαυμάτων'']] (1951) ο ''[[ΠήτερΠίτερ Παν]]'' (Peter Panταινία, 1953)|''Πίτερ η Παν'']] (1953) η [[Η Λαίδη και ο Αλήτης]]|''Λαίδη (Ladyκαι andο the Tramp,Αλήτης'']] (1955), η ''[[Η Ωραία Κοιμωμένη]]'' (Sleeping Beautyταινία, 1959)|''Ωραία Κοιμωμένη'']] (1959), τα ''[[Τα 101 σκυλιά της Δαλματίας (ταινία, 1961)|101 σκυλιάΣκυλιά της Δαλματίας]]'' (One Hundred and One Dalmatians, 1961), το ''[[Το Σπαθί του Βασιλιά Αρθούρου]]'' (Theταινία, Sword1963)|''Σπαθί inτου theΒασιλιά Stone,Αρθούρου'']] (1963), η ''[[Μαίρη Πόππινς (ταινία)|Μαίρη Πόππινς]]'' (Mary Poppins, 1964) ήταν μερικές από τις κριτικές επιτυχίες, που η μία μετά την άλλη απέφεραν στον Ουώλτ Ντίσνεϋ 22, συνολικά, βραβεία [[Όσκαρ]].

Ο Ουώλτ Ντίσνεϋ έφυγε από τη ζωήαπεβίωσε στις 15 Δεκεμβρίου του 1966, σε ηλικία 65 ετών, από [[Καρκίνος του πνεύμονα|καρκίνο του πνεύμονα]]. Είχε δηλώσει: "Θα ήθελα το όνομα Ντίσνεϋ να είναι συνώνυμο με θεάματα ποιότητας που απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες", αφήνοντας μια άτυπη διαθήκη στους κληρονόμους του.<ref>''Ο Μίκι Μάους μένει ορφανός'', Ιστορικό Λεύκωμα 1966, σελ. 132-135, Καθημερινή (1997)</ref> Τα λεγόμενα περί παγώματός του με την [[κρυογονική|κρυογονική μέθοδο]], μέχρι να ανακαλυφθεί θεραπεία, είναι [[αστικός μύθος]].<ref>{{Cite news|url=http://www.telegraph.co.uk/news/celebritynews/5246724/Was-Walt-Disney-frozen-after-death-Top-10-celebrity-myths-debunked.html|title=Was Walt Disney frozen after death? Top 10 celebrity myths debunked|date=2009-04-30|language=en-GB|issn=0307-1235|accessdate=2017-10-07}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.independent.co.uk/life-style/gadgets-and-tech/features/cryonics-the-chilling-facts-2326328.html?amp|title=Cryonics: the chilling facts|website=www.independent.co.uk|accessdate=2017-10-07}}</ref>