Ζωτικός χώρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σύμφωνα με την θεωρία αυτή, ένας λαός δικαιούται να επεκταθεί σε εδάφη, που είναι αναγκαία σ' αυτόν, προκειμένου να ικανοποιηθούν δημογραφικές και οι εξ αυτών παραγόμενες οικονομικές ανάγκες του. Οι δημογραφικοί αυτοί λόγοι θεμελιώνονται επί της έννοιας πάντοτε του φυσικού δικαιώματος ενός λαού να μη στερείται του αναγκαίου γι' αυτόν εδαφικού χώρου, άνευ της ικανοποίησης του οποίου υπάρχει ο κίνδυνος να υποστεί τις ολέθριες συνέπειες του υπερπληθυσμού. Από οικονομικής πλευράς η επιζητούμενη επέκταση αυτή δικαιολογείται από την ιδέα του να επιτευχθεί τουλάχιστον αυτάρκεια ως προς τα κυριότερα οικονομικά αγαθά και τις πρώτες ύλες.

 

 

Κάτω ακριβώς από αυτές τις προϋποθέσεις της θεωρίας αυτής οφείλονταν και οι βλέψεις της Γερμανίας προς τις πεδιάδες της Πολωνίας και της Ρωσίας που παρείχαν (κατά την θεωρία) αμφότερες πλεονεκτήματα του επιδιωκόμενου ''Ζωτικού Χώρου'' και που απετέλεσε στη συνέχεια την αφορμή της έναρξης του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]].