Βασιλικό Ανάκτορο της Μαδρίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
JSion (συζήτηση | συνεισφορές) |
JSion (συζήτηση | συνεισφορές) |
||
Γραμμή 22:
Ο [[Φιλίπο Γιουβάρα|Φιλίππο Γιουβάρρα]] ανέλαβε την κατασκευή του νέου παλατιού.<ref>Sancho, pág. 20.</ref> Ο Ιταλός αρχιτέκτονας σχεδίασε ένα πολυτελές έργο τεραστίων διαστάσεων, εμπνευσμένο από τα σχέδια του Μπερνίνι για το [[Λούβρο]]. Το σχέδιο άρχισε να υλοποιείται αμέσως μετά το θάνατο του Γιουβάρρα τον Ιανουάριο του 1736.<ref>Sancho, pág. 22.</ref> Ο βοηθός του, [[Τζοβάνι Μπατίστα Σακέτι|Τζιαμπατίστα Σασέτι]], γνωστός επίσης και ως Χουάν Μπαουτίστα Σατσέτι ή Τζοβάννι Μπαττίστα Σακκέτι,<ref name="uam">{{cite encyclopedia| title=Calle del Arenal 13|url=http://www.madridhistorico.com/seccion7_enciclopedia/index_enciclopedia.php?id=S&idinformacion=647&pag=1#inicio2| encyclopedia=Madrid Histórico| publisher=Madridhistorico.com| author=Autonomous University of Madrid | date=6 May 2003| accessdate=2012-11-30}}</ref> επιλέχθηκε για να συνεχίσει το έργο του μέντορά του.<ref>Sancho, pág. 23.</ref> Σχεδίασε μία κατασκευή γύρω από μία μεγάλη τετράγωνη αυλή και έλυσε τα προβλήματα του πεδίου ορατότητας δημιουργώντας προεκβάλλουσες πτέρυγες.<ref>Sancho, pág. 24.</ref>
Το 1760, ο Κάρολος Γ΄ προσκάλεσε τον Σικελό [[Φραντσέσκο Σαμπατίνι]], ένα νεοκλασικό αρχιτέκτονα, για να επεκτείνει το κτίριο. Η αρχική ιδέα ήταν να περιστοιχίσει την Πλάθα δε λα Αρμερία με μία σειρά από στοές οι οποίες θα φιλοξενούσαν διάφορα βοηθητικά κτίρια και την κατασκευή δύο πτερύγων γύρω από την ίδια πλατεία. Μόνο η επέκταση του νοτιοανατολικό πύργου γνωστού ως λα δε Σαν Χιλ ολοκληρώθηκε. Ο Σαμπατίνι επίσης σχεδίαση να επεκτείνει τη βόρεια πλευρά μία μεγάλη πρόσοψη που θα αντιστοιχούσε στο ρυθμό του κτιρίου και θα περιλάμβανε τρεις αυλές, λίγο μικρότερες από τη μεγάλη κεντρική αυλή. Οι εργασίες για αυτήν την επέκταση άρχισαν σύντομα αλλά διακόπηκαν, αφήνοντας τα θεμέλια θαμμένα κάτω από μία πλατφόρμα πάνω στην οποία θα κατασκευάζονται οι βασιλικοί στάβλοι. Αυτοί κατεδαφίστηκαν το 20ό αιώνα και αντικαταστάθηκαν από τους κήπους του Σαμπατίνι. Ο Κάρολος Γ΄ κατοίκησε για πρώτη φορά στο παλάτι το 1764.
Ο [[Φερδινάνδος Ζ΄ της Ισπανίας|Φερδινάνδος Ζ΄]], ο οποίος για πολλά χρόνια ήταν φυλακισμένος στο [[Σατώ ντε Βαλενσαΐ]] άρχισε τη μεγαλύτερη ανακαίνιση του ανακτόρου τον 19ο αιώνα. Ο σκοπός αυτού του επανασχεδιασμού ήταν να μετατραπεί το ξεπερασμένο ιταλικό στυλ σε αυτό ενός γαλλικού ανακτόρου.<ref>Sancho, pág. 41.</ref> Όμως, ο εγγονός του Αλφόνσο ΙΒ΄ πρότεινε το παλάτι να μετατραπεί σε κατοικία βικτωριανού ρυθμού. Τα σχέδια έγιναν από τον αρχιτέκτονα Χοσέ Σεγούνδο δε Λέμα και περιλάμβανε τον επανασχεδιασμό πολλών δωματίων, αντικαθιστώντας τα μαρμάρινα πατώματα με παρκέ και την προσθήκη επίπλων.
| |||