Κάστρο Σαλμενίκου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
Το [[1460]] ο [[Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής|Μωάμεθ]] εισέβαλε στην Αχαΐα και και το ένα μετά το άλλο τα κάστρα και οι πόλεις παραδίνονταν, τα περισσότερα αμαχητί. Το [[Σαλμενίκο Αχαΐας]] ήταν η τελευταία πόλη που δεν είχε παραδοθεί. Ο Μωάμεθ τότε έστειλε αγγελιοφόρο και ζήτησε την άμεση παράδοση της πόλης και του κάστρου. Οι κάτοικοι αρνήθηκαν γνωρίζοντας ότι οι περισσότεροι θα γίνουν σκλάβοι ή θα θανατωθούν, όπως έγινε σε όλα τα υπόλοιπα κάστρα που παραδόθηκαν, και την επόμενη μέρα ο Σουλτάνος ξεκίνησε την πολιορκία. Στην πόλη βρισκόταν ο διοικητής [[Κωνσταντίνος Γραίτζας Παλαιολόγος]] αλλά και πολλοί πρόσφυγες από άλλες περιοχές. Η πολιορκία συνολικά κράτησε ένα χρόνο. Ο Σουλτάνος είχε μαζί του και τηλεβόλα τα οποία όμως δεν μπορούσαν να γκρεμίσουν το τείχος. Η κάτω πόλη παραδόθηκε αφού πρώτα οι [[Γενίτσαροι]] έκοψαν την υδροδότηση από το ποτάμι. Σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση οι κάτοικοι έριχναν σχοινιά από το κάστρο που στην άκρη τους υπήρχε σφουγάρι και έπιαναν έτσι νερό από το ποτάμι, αλλά όταν οι γενίτσαροι το αντιλήφθηκαν, τα έκοβαν. Σύμφωνα με τον [[Στέφανος Θωμόπουλος|Θωμόπουλο]], από τους 6.000 κατοίκους που βρίσκονταν στην κάτω πόλη ο Σουλτάνος διάλεξε 900 περίπου παιδιά και τα έστειλε για να εκπαιδευτούν ως γενίτσαροι, ενώ τους υπόλοιπους του πούλησε σκλάβους.
{{commons|Category:Salmeniko castle}}
Στην ακρόπολη της πόλης όμως βρισκόταν ο Γραίτζας ο οποίος δεν παραδόθηκε και ζήτησε να φύγει ανενόχλητος με τον στρατό του σε περιοχές που ελέγχονταν από τους Ενετούς. Ο Σουλτάνος δέχτηκε και αναχώρησε για το [[Αίγιο]] αφήνοντας στην θέση του τον [[Χαμουζά Πασά]] διοικητή Θεσσαλίας και Πελοποννήσου. Ο Χαμουζάς όμως δεν τήρησε την συμφωνία και συνέλαβε τους πρώτους που επεχείρησαν να βγουν. Ο Σουλτάνος μαθαίνοντας για την πράξη αυτή τον αντικατέστησε με τον [[Ζαγανός Πασάς|Ζαγανό Πασά]] και αναχώρησε από την Πελοπόννησο. Ο Ζαγανός τότε άρχισε να πολιορκεί το Σαλμενίκο με σκοπό να επωφεληθεί ο ίδιος από άλλη συμφωνία. Τον Ιούλιο του 1461 ο Γραίτζας αποφάσισε να κάνει έξοδο αφού δεν εμπιστευόταν τον Ζαγανό. Κατάφερε επιτυχώς να διαφύγει και έφτασε στα παράλια όπου και με πλοία διέφυγε στη [[Ναύπακτος|Ναύπακτο]] που τότε ανήκε στην [[Βενετία]]. Με την πτώση του Σαλμενίκου η [[Πελοπόννησος]] πέρασε οριστικά σε οθωμανική κυριαρχία (εκτός από τα Ενετικά οχυρά της [[Μεθώνη Μεσσηνίας|Μεθώνης]], [[Κορώνη|Κορώνης]] και το [[Ναύπλιο]]).
Σήμερα στην περιοχή υπάρχουν ελάχιστα ερείπια από το τείχος του κάστρου και μερικά από τις κατοικίες της πόλης. Επίσης διασώζεται ακέραιο γεφύρι της εποχής ενώ στην κοίτη παρακείμενου ποταμού υπάρχει ''ο βράχος της Ωριάς''. Η λαϊκή παράδοση λέει ότι εδώ σκοτώθηκε μία πριγκιποπούλα από προδότη κατά την πολιορκία.
| |||