Άνδρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Trikos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Trikos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 26:
}}
 
Η '''Άνδρος''' είναι νήσος στο [[Αιγαίο πέλαγος]], νοτιοανατολικά της [[Εύβοια]]ς. Είναι το βορειότερο νησί των [[Κυκλάδες|Κυκλάδων]] και το δεύτερο μεγαλύτερο σε έκταση, μετά τη [[Νάξος|Νάξο]]<ref name="Ιστορία1">{{cite web |url=http://andros.gr/gr/istoria.html |title=Ιστορία |publisher=Δήμος Άνδρου |accessdate=28 Σεπτεμβρίου 2017}}</ref>. Εκτείνεται από Βορειοδυτικάβορειοδυτικά προς τα Νοτιοανατολικάνοτιοανατολικά, καταλαμβάνοντας έκταση 374 τ. χλμ.<ref name="Ιστορία1" /> Έχει πληθυσμό 9.170 κατοίκων. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η [[Άνδρος (πόλη)|Άνδρος]] ή Χώρα, ενώ το λιμάνι του είναι το [[Γαύριο Άνδρου|Γαύριο]].
 
Η Άνδρος συνδέεται με την ηπειρωτική Ελλάδα ακτοπλοϊκώς μέσω της [[Ραφήνα]]ς, απέχοντας από το λιμάνι 36 ναυτικά μίλια.
Γραμμή 58:
Οι κάτοικοι της Άνδρου εκχριστιανίστηκαν από τα πρώτα χρόνια του Βυζαντίου, ενώ η γεωγραφική της θέση την έκανε ισχυρό μέλος της Επαρχίας των Νήσων, καθώς βρισκόταν στη θαλάσσια οδό προς την [[Κωνσταντινούπολη]]. Έτσι, στο νησί εγκαταστάθηκε τελωνείο και άρχισε να οργανώνεται ναυτική δύναμη με σκοπό την αντιμετώπιση των πειρατών και των Αράβων<ref name="Ιστορία3"/>. Τον 8ο αιώνα, η επισκοπή της Άνδρου περνάει στον έλεγχο της μητρόπολης Αθηνών με την οποία είχαν ισχυρούς δεσμούς, αφήνοντας τη μητρόπολη της Ρόδου<ref name="Τόμος 7 (2)">{{cite book |title=Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα (Τόμος 7) |publisher=ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΑΠΥΡΟΣ |year=2006 |id=ISBN 960-8305-00-4 |pages=261 }}</ref>.
 
Τον 9ο αιώνα δημιουργείται από τη [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]] το [[Θέμα Αιγαίου Πελάγους]], με σκοπό την παροχή στόλου στο [[Βυζαντινό ναυτικό]]. Η Άνδρος υπάχθηκε στο θέμα αυτό, γνωρίζοντας πνευματική αλλά και εμπορική ανάπτυξη<ref name="Ιστορία3"/><ref name="Τόμος 7 (2)"/>. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της πνευματικής άνθησης της Άνδρου αποτελεί ο [[Λέων ο Μαθηματικός]], ο οποίος σπούδασε θετικές επιστήμες<ref>{{cite web |url=http://www.antibaro.gr/article/255 |title=Λέων ο Μαθηματικός: ο μεγαλύτερος επιστήμονας του Βυζαντίου |publisher=antibaro.gr |accessdate=11 Οκτωβρίου 2017}}</ref>, διαβάζοντας κυρίως από τις βιβλιοθήκες των μοναστηριών<ref>{{cite web |url=http://aboutlibraries.gr/stage/gr/prosopa/item/276-leon-o-filosofos-i-mathimatikos.html |title=Λέων ο Φιλόσοφος ή Μαθηματικός |publisher=aboutlibraries.gr |accessdate=11 Οκτωβρίου 2017}}</ref><ref name="Ιστορία3"/>. Από το 12ο αι. φάνηκε και η εμπορική ανάπτυξη του νησιού, καθώς σύμφωνα με το Σήγουλφ, ο οποίος πέρασε από την Άνδρο το [[1102]] (άλλη πηγή αναφέρει το [[1204]]<ref name="Ιστορία3"/>), παρατήρησε την επεξεργασία μεταξιού και των σχινδάλαμων, μία ενασχόληση η οποία ήταν επικερδής για τους κατοίκους μέχρι το 19ο αιώνα και έφερεέφερνε οικονομική ευημερία στο νησί<ref name="Τόμος 7 (2)"/>. Πολλά μοναστήρια και ναοί χτίστηκαν εκείνη την περίοδο<ref name="Ιστορία1"/><ref name="Ιστορία3"/>.
 
=== Φραγκοκρατία ===
Γραμμή 80:
=== Ελληνική επανάσταση ===
[[Αρχείο:Monument, Theofilos Kairis (Kairés), Andros town, 090596.jpg|thumb|150px|left|Προτομή του [[Θεόφιλος Καΐρης|Θεόφιλου Καΐρη]] στη Χώρα]]
Παρόλο που οι Ανδριώτες δεν είχαν καταπιεστεί από την τουρκική κυριαρχία<ref>{{cite book |author=Διαμαντής Μπασαντής, Σταμάτης Καμπάνης |title=Η Άνδρος μέσα στο χρόνο |publisher=Gutenberg |id=ISBN 978-960-01-1551-2 |pages=104 }}</ref>, η [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνική επανάσταση]] ξεκίνησε στην Άνδρο στις [[10 Μαΐου]] [[1821]], έπειτα από λόγο του [[Θεόφιλος Καΐρης|Θεόφιλου Καΐρη]]<ref name="Ιστορία1"/>. Πολλά μοναστήρια, με κύριο τη Μονή της Αγίας, προσέφεραν οικονομικούς πόρους για την επανάσταση. Πολλοί κάτοικοι της Άνδρου βρέθηκαν στις μάχες στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]], στα [[Ψαρά]] και στην [[Ύδρα]]. Η Άνδρος, με το μικρό στόλο που είχε (40 ιστιοφόρα), της ανατέθηκε η φύλαξη του Στενούστενού του Καφηρέα και των περιοχών της [[Κάρυστος|Καρύστου]] και του [[Γαύριο Άνδρου|Γαυρίου]]<ref name="σελ. 169">{{cite book |author=Διαμαντής Μπασαντής, Σταμάτης Καμπάνης |title=Η Άνδρος μέσα στο χρόνο |publisher=Gutenberg |id=ISBN 978-960-01-1551-2 |pages=169-173 }}</ref>.
 
Το [[1822]] ξέσπασε το κίνημα του Μπαλλή. Ο Δημήτρης Μπαλλής εκμεταλλεύτηκε τα γεγονότα της επανάστασης για να δημιουργήσει εξέγερση εναντίων των πλούσιων μεγαλοκτηματιών εξ' αιτίας της μεγάλης φορολογίας. Αποτέλεσμα του κινήματος ήταν η καταστροφή πολλών πύργων των πλούσιων κατοίκων. Το κίνημα κατακρίθηκε διότι γινόντουσαν εμφύλιες διαμάχες κατά τη διάρκεια του επαναστατικού αγώνα<ref name"σελ. 106">{{cite book |author=Διαμαντής Μπασαντής, Σταμάτης Καμπάνης |title=Η Άνδρος μέσα στο χρόνο |publisher=Gutenberg |id=ISBN 978-960-01-1551-2 |pages=106 }}</ref><ref name="Τόμος 7 (4)">{{cite book |title=Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα (Τόμος 7) |publisher=ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΑΠΥΡΟΣ |year=2006 |id=ISBN 960-8305-00-4 |pages=263 }}</ref>.
Γραμμή 89:
 
=== Η ανάπτυξη της ναυτιλίας ===
Η ναυτιλιακή ανάπτυξη που γνώρισε η Άνδρος ξεκίνησε το 1770 με τον ερχομό των Ρώσων στο νησί. Τα καράβια των Ανδριωτών μπορούσαν να ταξιδέψουν ελεύθερα, αφούκαθώς οιπροστατεύονταν Ρώσοιαπό τατους προστάτευανΡώσους. Η [[συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή]] ευνόησε τους Έλληνες ναυτικούς, αφού, υψώνοντας τη ρωσική σημαία στα πλοία τους, μπορούσαν να έχουν στόλο ελεύθερα στο Αιγαίο. Έτσι, η [[Άνδρος (πόλη)|Χώρα]] άρχισε να γίνεται εμπορικό κέντρο<ref name="σελ. 169"/>.
 
Κατά τα χρόνια της επανάστασης, η Άνδρος είχε μόνο μικρά ιστιοφόρα, σε αντίθεση με άλλα νησιά που είχαν μεγαλύτερα. Αυτό συνέβη γιατί η Άνδρος είχε εξαιρεθεί από τη ναυτολογία ανδρών στο [[Οθωμανικό Πολεμικό Ναυτικό]], οπότε δεν είχε το δικαίωμα να έχει μεγάλα πλοία. Εκείνα τα χρόνια η Άνδρος είχε στο στόλο της 40 μικρά ιστιοπλοϊκά<ref name="ναυτιλία">{{cite web |url=http://enandro.gr/2015-03-08-12-25-47.html |title=Η Άνδρος συνεχίζει να «μπαρκάρει»… |last1=Κοκκίνης |first1=Μιχάλης |date=7 Μαρτίου 2015 |publisher=enandro.gr |accessdate=13 Οκτωβρίου 2017}}</ref>, τα οποία είχαν δευτερεύοντα ρόλο στην επανάσταση. Μετά την απελευθέρωση και ειδικά την περίοδο του [[Όθων Α΄ της Ελλάδας|Όθωνα]], η ναυτιλία της Άνδρου αναπτύσσεται γοργά<ref name="Ιστορία2"/>, ο πληθυσμός της έφτασε τα 30.000 άτομα, ενώ στο νησί δημιουργήθηκαν οι οικισμοί του [[Γαύριο Άνδρου|Γαυρίου]], του [[Μπατσί Άνδρου|Μπατσίου]] και του [[Όρμος Κορθίου Άνδρου|Όρμου Κορθιου]]. Γεωργικοί οικισμοί όπως η [[Άρνη Άνδρου|Άρνη]] άρχισαν να παρακμάζουν, αφού οι κάτοικοι στράφηκαν προς τη ναυτιλία<ref name="Τόμος 7 (4)"/>. Το [[1840]] η Άνδρος είχε 121 [[Ιστιοφόρο|ιστιοφόρα]], ενώ οι πρώτες οικογένειες ναυτικών που διακρίθηκαν εκείνη την περίοδο ήταν η [[οικογένεια Γουλανδρή]] και [[Οικογένεια Εμπειρίκου|Εμπειρίκου]]<ref name="ναυτιλία"/>.
Γραμμή 95:
Κατά τη δεκαετία του 1870, τα ιστιοφόρα πέρασαν από την περίοδο της ακμής τους στην παρακμή, μετά την εμφάνιση των [[Ατμόπλοιο|ατμόπλοιων]]. Οι Ανδριώτες εφοπλιστές στράφηκαν νωρίς στα ατμόπλοια, γνωρίζοντας πρωτοφανή ανάπτυξη. Σε αυτή τη μετάβαση βοήθησε ο [[Επαμεινώνδας Κ. Εμπειρίκος|Επαμεινώνδας Εμπειρίκος]], υπουργός Ναυτικών, ο οποίος υποστήριζε το νόμο της ναυτικής υποθήκης. Η απόκτηση ατμόπλοιων απαιτούσε μεγάλα κεφάλαια, σε αντίθεση με τα χαμηλού κόστους ιστιοφόρα. Η ναυτική υποθήκη περιόριζε τους κινδύνους του δανειστή και μείωνε το ποσοστό του επιτοκίου<ref name="ναυτιλία"/>. Έτσι, από τα 8 ανδριώτικα ατμόπλοια το [[1898]], ο στόλος έφτασε τα 60 το [[1914]], συνολικής χωρητικότητας 113.407 κ.ο.χ. Στις αρχές του 20ού αιώνα, ιδρύθηκε στη Χώρα από το Δημήτρη Μωραϊτη η «Υπερωκεάνειος Εθνική Ατμοπλοΐα» η οποία δρομολόγησε ατμόπλοια για πρώτη φορά μεταξύ Ελλάδας-[[Νέα Υόρκη|Νέας Υόρκης]]<ref name="Τόμος 7 (4)"/><ref name="Ιστορία1"/>. Μετά την πτώχευσή της το [[1908]], τη θέση της παίρνει η [[Εθνική Ατμοπλοΐα Ελλάδος]], της [[Οικογένεια Γουλανδρή|οικογένειας Γουλανδρή]]<ref name="σελ. 169"/>.
 
Κατά τη διάρκεια της [[Μικρασιατική Καταστροφή|Μικρασιατικής Καταστροφής]], οι εφοπλιστές της Άνδρου εκμεταλλεύτηκαν το μεταναστευτικό κύμα που προκαλέθηκε, δρομολογώντας τα πλοία τους στη γραμμή Ελλάδα-Ν. Υόρκη. Εκείνη την εποχή, άρχισαν να νηολογούν τα πλοία τους κυρίως στην [[Αγγλία]], ώστε να επωφεληθούν από την ναυτιλιακή κίνηση, αφήνοντας στο [[νηολόγιο]] της Άνδρου λίγα πλοία. Τα χωριά της Άνδρου, με κυριότερα τις [[Στενιές Άνδρου|Στενιές]] και τη Χώρα, αναπτύχθηκαν οικονομικά και κοινωνικά. Αυτή η ανάπτυξη οφείλονταν στολόγω του ότι οι κάτοικοι είχαν στραφεί στη θάλασσα και ενίσχυαν την τοπική οικονομία. Παράλληλα και οι ίδιοι οι εφοπλιστές έχουν ενισχύσει την κοινωνία της Άνδρου μέσω δωρεών και ευεργεσιών. Το [[1939]] υπήρχαν στο νηολόγιο της Άνδρου 80 πλοία, το δεύτερο λιμάνι σε αριθμό πλοίων μετά του [[Λιμάνι του Πειραιά|Πειραιά]]<ref name="σελ. 169"/>.
 
=== Νεότερα χρόνια ===
Γραμμή 104:
 
== Γεωγραφία ==
Η Άνδρος έχει έκταση 374 [[Τετραγωνικότ. χιλιόμετρο|τετραγωνικάχλμ., χιλιόμετρα]]η καιδεύτερη τομεγαλύτερη μήκοςέκταση των ακτώνΚυκλάδων, τηςμετά είναιτη 176Νάξο χιλιόμετρα(429 τ. Απέχειχλμ.). Εκτείνεται από τα βορειοδυτικά προς τα νοτιοανατολικά, απέχοντας 6 ναυτικάν. μίλια από την [[Εύβοια]] (στενόανάμεσα Καφηρέα,εκτείνεται το [[Κάβο Ντόρο]]) και λιγότερο από ένα ναυτικό μίλι από την [[Τήνος|Τήνο]].
 
=== Ακτογραφία ===
Γραμμή 137:
Ως ορεινό νησί η Άνδρος μπορεί να μην έχει πεδιάδες, έχει όμως εύφορες κοιλάδες κατάσπαρτες κυρίως με εσπεριδοειδή, αφήνοντας ακάλυπτες τις σχιστολιθικές κορυφές της. Πλούσιοι ελαιώνες και απέραντοι αμπελώνες κοσμούν τα βαθμωτά άνδηρα, (πεζούλες ή χαλιά κατά τους ντόπιους), ενώ ωραίοι αγροί και κήποι απαντώνται χαμηλότερα. Άγρια ζώα δεν υπάρχουν, εκτός από κάποιους αετούς και γεράκια βόρεια, ακανθόχοιρους, αιτούλους, ένα είδος κουναβιών, και [[φίδι]]α. Το σύνηθες κυνήγι στο νησί αποτελούν αγριοπερίστερα, [[πέρδικα|πέρδικες]] και [[λαγός|λαγούς]].
 
=== Πεζοπορία ===
=== Τα μονοπάτια της Άνδρου ===
[[Αρχείο:Trails in Andros island, Greece.jpg|320px220px|right|thumb|Σήμανση μονοπατιών στην Άνδρο]]
Τα μονοπάτια στην Άνδρο έχουν ιστορία 4.000 ετών. Χρησιμοποιούνταν μέχρι και τη δεκαετία του '30, όπου και ξεκίνησε η κατασκευή του οδικού δικτύου, και ένωνε τους οικισμούς με ξωκλήσια και ναούς και με τα λιμάνια. Το συνολικό μήκος των μονοπατιών υπολογίζεται περίπου στα 300 χλμ. Έπειτα, και με την διάδοση του αυτοκινήτου, η χρήση των μονοπατιών ελαττώθηκε, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις αντικαταστάθηκαν από δρόμους.
Χαρακτηριστικό της Άνδρου είναι η ύπαρξη πολλών αρχαίων μονοπατιών, τα οποία διατρέχουν το νησί σχεδόν σε όλο το μήκος και το πλάτος του. Πρόκειται για παλιά μονοπάτια που ακολουθούν τα φυσικά περάσματα στα βουνά και ρεματιές και συνδέουν τους τόπους κοινωνικού και οικονομικού ενδιαφέροντος του νησιού. Πολλά από αυτά χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα από τους κατοίκους για να επισκεφτούν ξωκλήσια κυρίως την ημέρα της γιορτής τους και από τους κτηνοτρόφους για τη βοσκή των ζώων. Πιστεύεται ότι τα μονοπάτια αυτά, στη βασική τους χάραξη, έχουν μείνει τα ίδια από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ακόμη και το βασικό οδικό δίκτυο του νησιού κατασκευάστηκε τα τελευταία προπολεμικά χρόνια και τα πρώτα μεταπολεμικά και είναι χαραγμένο πάνω στα χνάρια των παλιών μονοπατιών. Από όλα τα παραπάνω περνάει τουλάχιστον ένα μονοπάτι. Σ’ αυτά τα πανάρχαια λιθόστρωτα μονοπάτια στηρίχτηκαν η κοινωνική και η οικονομική ζωή του νησιού από την προϊστορία μέχρι τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Κάποια από αυτά έχουν αξιοποιηθεί τουριστικά και προσφέρονται για περιπατητικές διαδρομές.<ref>http://www.holiday.gr/gr/page.php?page_id=339</ref>
 
Η πρώτη προσπάθεια τουριστικής ανάδειξης των μονοπατιών έγινε το 1997, με την συντήρηση 12 μονοπατιών. Από τότε γίνεται συνεχώς συντήρηση και χαρτογράφηση του δικτύου των μονοπατιών από τοπικούς φορείς<ref>[http://www.androsroutes.gr/el/androu-monopatia/ Άνδρου μονοπάτια] androsroutes.gr</ref>. Τον Οκτώβριο του 2015, απονέμθηκε σε ένα τμήμα 100 χλμ πιστοποίηση, τοποθετώντας το τμήμα στον ευρωπαϊκό χάρτη πεζοπορίας<ref>{{cite web |url=http://www.kathimerini.gr/836147/article/epikairothta/ellada/ta-monopatia-ths-androy-ston-eyrwpaiko-xarth-pezoporias |title=Τα μονοπάτια της Άνδρου στον ευρωπαϊκό «χάρτη» πεζοπορίας |author=Γιώργος Λιάλιος |date=24 Οκτωβρίου 2015 |publisher=kathimerini.gr |accessdate=9 Νοεμβρίου 2017}}</ref>.
 
=== Υπέδαφος ===
Γραμμή 148 ⟶ 150 :
 
== Δημογραφία ==
Σύμφωνα με την [[Ελληνική απογραφή 2011|απογραφή του 2011]], ο μόνιμος πληθυσμός του νησιού ήταν 9.221 κάτοικοι<ref>{{cite web |url=http://www.androsportal.gr/%CF%8C%CE%BB%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-2011-%CE%B3/ |title=Όλα τα στατιστικά της απογραφής του 2011 για το Δήμο Άνδρου σύμφωνα με τον διαδραστικό χάρτη της ΕΛΣΤΑΤ |date=12 Σεπτεμβρίου 2014 |publisher=androsportal.gr |accessdate=31 Οκτωβρίου 2017}}</ref>, λιγότεροιμειωμένοι σε σχέση με την [[Ελληνική απογραφή 2001|απογραφή του 2001]], που ήταν 10.009 κάτοικοι. Η πλειοψηφία ασχολείται με τον τριτογενή τομέα παραγωγής.
 
Ιστορικά, ο πληθυσμός της Άνδρου κυμαίνονταν ανάμεσα στις 10 με 20 χιλιάδες κατοίκους. Η πρώτη αναφορά πληθυσμού έγινε από τον Γκ. Ριτσάρντο το [[1470]], ο οποίος κατέγραψε 2.000 κάτοικους. Το [[1528]] αναφέρθηκε ως σχεδόν έρημη, ενώ το [[1618]] ο πληθυσμός έφτασε τους 18.000 κατοίκους σε περίπου 60 χωριά. 50 χρόνια αργότερα καταγράφεται ως αραιά κατοικημένη και μέχρι τις αρχές του [[18ος αιώνας|18ου αιώνα]] ο πληθυσμός κυμαίνονταν γύρω στους 5.000 κατοίκους. Η Χώρα η οποία είχε καταστραφεί από το 1674, είχε 100 σπίτια, πολλά εξ' αυτών ερημωμένα. Αύξηση στον πληθυσμό παρατηρήθηκε μετά το [[1770]], φτάνοντας ξανά τους 10.000 κατοίκους. Λίγο πριν την έναρξη της [[Ελληνική Επανάσταση 1821|Ελληνικής επανάστασης]] ο πληθυσμός ήταν 16.000 κάτοικοι<ref>{{cite book |title=Μαρτυρίες για τον πληθυσμό των νησιών του Αιγαίου (15ος-αρχές 19ου αι.) |author=Δημήτρης Δημητρόπουλος |publisher=Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών |month=Δεκέμβριος |year=2004 |location=Αθήνα |id=ISSN 1105-0845-27 |pages=178-182 }}</ref>.
 
== Διοικητική διαίρεση ==
Σύμφωνα με την πρώτη [[Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 1833|διοικητική διαίρεση της Ελλάδας]] το [[1883]], η Άνδρος υπάχθηκε στο [[Νομός Κυκλάδων|νομό Κυκλάδων]], ενώ δημιουργήθηκε η [[Επαρχία Άνδρου]], καταλαμβάνοντας τη συνολική έκταση του νησιού. Στις [[13 Οκτωβρίου]] [[1834]], με βασιλικό διάταγμα, δημιουργήθηκαν οι δήμοι [[Δήμος Άνδρου|Άνδρου]], [[Δήμος Κορθίου|Κορθίου]], [[Δήμος Γαυρίου|Γαυρίου]] και [[Δήμος Άρνης Άνδρου|Άρνης]]. Το [[Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 1836|1836]], εισάγεται το σύστημα των περιφερειακών διοικήσεων και υποδιοικήσεων, καταργώντας την επαρχία της Άνδρου και κάνοντας το νησί υποδιοίκηση στην περιφερειακή [[διοίκηση Τήνου]], ενώ δύο χρόνια αργότερα, με το νόμο "''περί μεταρρυθμίσεων των διοικήσεων''", η υποδιοίκηση της Άνδρου παύει να υφίσταται και περνάει στη διοίκηση της Τήνου. Το [[1840]] ο δήμος Άρνης συγχωνεύεται.
 
Με τη [[Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 1845|διοικητική διαίρεση της Ελλάδας]] του [[1845]] καταργούνται οι περιφερειακές διοικήσεις και επαναφέρονται οι επαρχίες. Η επαρχία της Άνδρου επανήλθε στην αρχική της σύσταση του 1833. Ως έδρα της επαρχίας ορίστηκε με βασιλικό διάταγμα στις [[5 Δεκεμβρίου]] [[1845]] η [[Άνδρος (πόλη)|Χώρα]]. Το [[1868]], με βασιλικό διάταγμα καταργείται εκ νέου η επαρχία και η διοίκηση του νησιού περνάει στη [[Νομαρχία Κυκλάδων]]. Λίγους μήνες αργότερα, στις [[20 Φεβρουαρίου]] [[1869]], η επαρχία της Άνδρου επανασυγκροτήθηκε.
 
Το [[1997]] ψηφίστηκε το [[Σχέδιο «Καποδίστριας»]] με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν στην επαρχία τρεις δήμοι: ο δήμος Άνδρου, ο [[δήμος Υδρούσας]] και ο [[δήμος Κορθίου]]. Το [[2011]], με το [[Πρόγραμμα «Καλλικράτης»]] οι τρεις δήμοι ενώθηκαν στον ενιαίο [[Δήμος Άνδρου|δήμο Άνδρου]], ενώ η επαρχία Άνδρου έπαψε να υφίσταται<ref>{{cite web |url=http://www.andrionxronoi.gr/index.php/2013-09-19-13-55-09/menu-admin/9-2014-04-27-18-41-02 |title=Η διοικητική διαίρεση της επαρχίας Άνδρου |publisher=andrionxronoi.gr |accessdate=29 Οκτωβρίου 2017}}</ref>.
 
== Τα μουσεία της Άνδρου ==
Γραμμή 225 ⟶ 227 :
=== Πολιτισμός ===
* [http://www.kaireios.gr Καΐρειος Βιβλιοθήκη]
* [http://odysseus.culture.gr/h/1/gh151.jsp?obj_id=3282 Αρχαιολογικό Μουσείο Άνδρου]
* [http://www.moca-andros.gr Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Άνδρου]
* [http://www.musioelias.gr Μουσείο Ελιάς Κυκλάδων-Άνδρος]
* [http://www.moraitis-legacies.gr/ Κληροδότημα Δημητρίου & Λιλίκας Μωραϊτη Σύρου-Άνδρου] ([http://www.moraitis-legacies.gr/andros/ Ίδρυμα Άνδρου])
* [http://www.dardanosnet.gr/book_category.php?parent=&id=354 Βιβλία για την Άνδρο]
 
=== Οπτικοακουστικό υλικό ===
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Άνδρος"