Μικρασιατική Καταστροφή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Οι προσφυγες που ηλθαν μετα την Μικρασιατική καταστροφή ηταν 1.230.000 ορθόδοξοι Έλληνες και 45.000 Αρμενιοι |
|||
Γραμμή 31:
Μερικούς μήνες αργότερα το σκηνικό αλλάζει ριζικά. Η Τουρκία με ηγέτη τον [[Κεμάλ Ατατούρκ]] καταφέρνει να συνθηκολογήσει μετά την [[Γαλλία]], [[Ρωσία]] και με την [[Ιταλία]] και να επιτύχει την προμήθεια του Τουρκικού στρατού με πολεμικό υλικό από τις προαναφερόμενες χώρες.
[[File:M.Asia-almyra-erimos.JPG|thumb|Ο ελληνικός στρατός στην Αλμυρά έρημο (1921).]]
Την άνοιξη του 1921, ο Ελληνικός στρατός, ύστερα από στρατιωτικό συμβούλιο, αποφάσισε προέλαση προς την Άγκυρα και κατέλαβε καίρια στρατηγικά σημεία (Εσκί-Σεχίρ & Αφιόν-Καραχισάρ), χωρίς όμως να καταφέρει να εξαλείψει την τουρκική απειλή. Με το πέρασμα του χρόνου η εκστρατεία εξελίχθηκε οικονομικά δυσβάσταχτη για το Ελληνικό κράτος αφού κόστιζε 8.000.000 δραχμές ημερησίως. Ο [[Ατατούρκ|Κεμάλ]] ως αρχιστράτηγος του τουρκικού στρατού με μυστική συμφωνία με τους [[Γαλλία|Γάλλους]] ([[Συνθήκη της Αγκύρας (1921)|Συνθήκη της Αγκύρας]]) ακύρωσε τη [[συνθήκη των Σεβρών]], ενώ παράλληλα οι Γάλλοι εγκατέλειψαν την [[Κιλικία]]<ref>Χρήστος Κονταρίδης, "Το Κύκνειο Άσμα του Μικρασιατικού Ελληνισμού", μηνιαία εφημερίδα "Εθνική Ηχώ", φύλλο 647 (Σεπτέμβριος [[2017]]), σελ. 12</ref> αφήνοντας άφθονο πολεμικό υλικό στα χέρια των Τούρκων. Στις 5 Απριλίου η [[Ιταλία]] εκκένωσε την περιοχή της [[Έφεσος|Εφέσου]], την οποία και κατέλαβε ο ελληνικός στρατός. Η προέλαση του ελληνικού στρατού τερματίστηκε στην ατυχή [[Μάχη Σαγγάριου|Μάχη στο Σαγγάριο]] τον Αύγουστο του 1921. Ακολούθησε στασιμότητα για περίπου ένα χρόνο, η οποία έφθειρε το ηθικό του στρατεύματος και αντίθετα έδωσε χρόνο στον Κεμάλ να αναδιοργανωθεί.
Τον Μαΐο του 1922 η κυβέρνηση Γούναρη παραιτήθηκε υπό το βάρος των εξελίξεων και την εξουσία ανέλαβε κυβέρνηση υπό τον [[Νικόλαος Στράτος|Νικόλαο Στράτο]]. Επίσης, ο αντιστράτηγος [[Αναστάσιος Παπούλας]] παραιτήθηκε λόγω της άρνησης της κυβέρνησης να του στείλει ενισχύσεις και επέστρεψε στην Ελλάδα στα τέλη Μαΐου του 1922<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=123&dc=1&db=6&da=1922 Εφημερίδα 'ΣΚΡΙΠ', φύλλο: [[1 Ιουνίου|1/6/]]1922, Σελίδα 4: "''Αφίκετο ο κ. Παπούλας''"]</ref>. Στη θέση του ανήλθε ο [[Γεώργιος Χατζανέστης]], ο οποίος διέπραξε μοιραίο λάθος, υπάγοντας απ'ευθείας στη στρατιά τα τρία σώματα στρατού. Την ίδια εποχή πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένες αλλαγές στο στράτευμα με αποτέλεσμα πολλοί έμπειροι αξιωματικοί να επιστρέψουν στην [[Ελλάδα]]. Σε διπλωματικό επίπεδο, οι προσπάθειες που γινόντουσαν όλο αυτό το διάστημα (''Συνέδρια του Λονδίνου''), μεταξύ Δυνάμεων, Ελληνικής κυβέρνησης και Τούρκων εκπροσώπων για συμβιβαστική λύση, δεν κατέληγαν σε κάποια συμφωνία. Εν τω μεταξύ , η οικονομική κατάσταση της χώρας βρισκόταν σε τραγικό επίπεδο. Ο [[Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης]], υπουργός οικονομικών, εφήρμοσε ένα σύστημα παγκοσμίως πρωτότυπο: διχοτόμησε το [[χαρτονόμισμα]] επιβάλοντας αναγκαστικό εσωτερικό δάνειο. Αν και το σύστημα απέδωσε, εντούτοις ενέτεινε τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
| |||