Δεξαμενόπλοιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Γενικά |
την δομη |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|7|12|2016}}
== Δεξαμενόπλοιο(Tanker Matters) ==
== Με τον όρο δεξαμενόπλοιο χαρακτηρίζονται δύο διαφορετικοί τύποι πλοίων, ο ένας είναι ο γνωστότερος τύπος "Τάνκερ" ή "Γκαζάδικο" και ο άλλος είναι ιδιαίτερη κατασκευή πλοίου, συνήθως πολεμικού, που μοιάζει με αυτοκινούμενη πλωτή δεξαμενή, τα λεγόμενα "Δεξαμενόπλοια λιφτς" που χρησιμοποιούνται για δεξαμενισμούς ή μεταφορές άλλων πλοίων, στη κατηγορία αυτών υπάγονται και τα εξειδικευμένα πλοία διάσωσης - ανέλκυσης υποβρυχίων.Το Δεξαμενόπλοιο (Tanker) είναι ένα πλοίο σχεδιασμένο να μεταφέρει υγρά φορτία.Τα δεξαμενόπλοια αυτά ποικίλλουν σε μέγεθος. Ξεκινούν από μερικές εκατοντάδες τόνους, τα οποία εξυπηρετούν μικρά λιμάνια, ως βοηθητικά λιμένος ή ναυστάθμου και φτάνουν μέχρι μερικές εκατοντάδες χιλιάδες τόνους, τα οποία χρησιμοποιούνται για μεταφορές μεγάλων ποσοτήτων σε μεγάλες αποστάσεις.Τα δεξαμενόπλοια που άρχισαν να ναυπηγούνται στην αρχή διακρίνονταν σε
== ==
== Ιστορικά Γεγονότα:Από την αρχαιότητα τα πάσης φύσεως υγρά φορτία (λάδι, κρασί κ.λπ.), αλλά και χύμα φορτία, όπως π.χ. τα δημητριακά, μεταφέρονταν συσκευασμένα σε μεγάλα δοχεία, τους λεγόμενους αμφορείς, οι οποίοι παρείχαν ιδιαίτερες ευκολίες τόσο στη μεταφορά όσο και στη στοιβασία τους. Ακόμα δε και ο ερματισμός των αρχαίων πλοίων γίνονταν με μόνιμους αμφορείς, (αντί δεξαμενών) που ανάλογα πληρούνταν με θαλασσινό νερό, και που στοιβάζονταν όρθιοι κυρίως στα πλευρά των κυτών, σε ειδικές υποδοχές. Επίσης και για τις ανάγκες των τότε πληρωμάτων σε πόσιμο νερό, χρησιμοποιούνταν ειδικά αγγεία τα λεγόμενα "τηγανόσχημα", που παρουσίαζαν μεγάλη ευκολία στη στοιβασία τους.Αυτός ο τρόπος μεταφοράς υγρών φορτίων, όσο κι αν ακούγεται περίεργα έφθασε σχεδόν μέχρι την εποχή του
▲* προϊόντα [[υδρογονάνθρακας|υδρογονανθράκων]], π.χ. [[ακατέργαστο πετρέλαιο]], [[βενζίνη|βενζίνες]], [[πετρέλαιο καύσης|πετρέλαια καύσης]], [[λιπαντικά έλαια]], [[κριεζώτον]], [[φυτικά έλαια]], [[ψαρέλαια]] και [[μελάσσες]], όπου στη προκειμένη περίπτωση τα δεξαμενόπλοια χαρακτηρίζονται γενικά [[πετρελαιοφόρο|πετρελαιοφόρα]], ή υγροποιημένο [[φυσικό αέριο]] όπου τότε χαρακτηρίζονται [[υγραεριοφόρο πλοίο|υγραεριοφόρα]].
==
▲Αυτός ο τρόπος μεταφοράς υγρών φορτίων, όσο κι αν ακούγεται περίεργα έφθασε σχεδόν μέχρι την εποχή του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκοσμίου Πολέμου]], βέβαια με βαρέλια, στην αρχή ξύλινα και στη συνέχεια μεταλλικά. Με τη γενίκευση όμως της μηχανοκίνησης, πλέον των πλοίων, και της βιομηχανοποίησης οι ανάγκες μεταφορών πετρελαιοειδών αυξάνονταν με ταχύτατο ρυθμό σε βαθμό τέτοιο που άρχισε η αναζήτηση νέων τρόπων μεταφοράς τους ώστε να μπορεί να εκμεταλλευτεί και ο τελευταίος χώρος των κυτών των πλοίων. Έτσι στην αναζήτηση τέτοιας λύσης ήλθε η ιδέα κάποιων πλοιοκτητών μεταξύ των οποίων και Ελλήνων: "γιατί να μεταφέρουμε καύσιμα σε βαρέλια, στ΄ αμπάρια (κύτη) των πλοίων μας, και δεν φτιάχνουμε "'''αμπάρια βαρέλια'''"; Η ιδέα αυτή γενικεύθηκε και οι ναυπηγοί δεν άργησαν να σχεδιάσουν και να ναυπηγήσουν τα πρωτοποριακά στην εποχή τους '''πλοία βαρέλια''' αυτά που σήμερα θαυμάζονται για το μέγεθός τους και ονομάζονται '''δεξαμενόπλοια'''.
▲Τα δεξαμενόπλοια που άρχισαν να ναυπηγούνται στην αρχή διακρίνονταν σε [[παράκτιος|παράκτια]] και σε [[ωκεάνειο|ωκεάνεια]], τα πρώτα ήταν μέχρι 2000 τόνων, ενώ τα δεύτερα έφθαναν τους 15.000 τόνους. Μετά όμως τον [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]] εμφανίσθηκαν μεγαλύτερα δεξαμενόπλοια τα λεγόμενα '''σούπερ τάνκερς''' που ήταν από 20.000 μέχρι 30.000 [[Χωρητικότητα πλοίου|gross tonage]]. Στη συνέχεια, και ειδικά στη δεκαπενταετία 1955-1970, ακολούθησε ένας ξέφρενος [[γιγαντισμός πλοίων]] με συνέπεια να ναυπηγούνται πλοία άνω των 150.000 τόνων, τα λεγόμενα '''μαμούθ τάνκερς'''. Χαρακτηριστικό υπήρξε το ιαπωνικό Δεξαμενόπλοιο "Tokyo Maru" που έφθανε τους 200.000 τόνους, χαρακτηριζόμενο ως "ο Κολοσός των Ωκεανών". Επ΄ αυτού του πλοίου, ο [[Αριστοτέλης Ωνάσης]] έδωσε εντολή σχεδιασμού δεξαμενοπλοίου στο φανταστικό μέγεθος των 500.000 τόνων, υπολογιζόμενο από τον τότε ημερήσιο τύπο σε πλοίο μήκους ενός χιλιομέτρου και πλάτους 250 μέτρων! Δυστυχώς όμως ο τραγικός θάνατος του μοναχογιού του δεν του άφησε περιθώρια άλλης δραστηριοποίησης. Το όνειρο όμως εκείνο, του Ωνάση, βρήκε εκτελεστές πολύ όμως αργότερα από άλλους πλοιοκτήτες, άλλων Χωρών, έτσι ώστε σήμερα να είναι πραγματικότητα.<br>
'''Α'''. Για την κατηγοριοποίηση των δεξαμενόπλοιων κατά μέγεθος η εταιρεία πετρελαιοειδών [[Shell]] ανέπτυξε το 1954 το '''σύστημα afra''' (average freight rate assessment):<ref>[http://www.eagle.org/NEWS/pubs/pdfs/SurveyorWinter02.pdf Scaling the tanker market], περιοδικό Surveyor, τεύχος Χειμώνα 2002, σελ. 5-9 {{en}}</ref>
| |||