Πόλεμος της Ιβηρικής Χερσονήσου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 65:
Παρόλο που η ισπανική κυβέρνηση είχε αποδεχθεί την απόφαση του Ναπολέοντα για παραχωρήσει το θρόνο της Ισπανίας στον αδελφό του Ιωσήφ, ο ισπανικός λαός απέρριψε τα σχέδια του Γάλλου αυτοκράτορα και εξέφρασε την αντίθεσή του μέσω των τοπικών δημοτικών και επαρχιακών κυβερνήσεων. Ακολουθώντας τις παραδοσιακές ισπανικές πολιτικές θεωρίες, που πρέσβευαν ότι η μοναρχία ήταν ένα συμβόλαιο ανάμεσα στο μονάρχη και το λαό, οι τοπικές κυβερνήσεις ανταποκρίθηκαν στην κρίση μετασχηματίζοντας τον εαυτό τους σε [[ad hoc]] κυβερνητικά συμβούλια (juntes στα ισπανικά, χούντες, ενικός: junta, χούντα).
Το πρώτο κύμα εξεγέρσεων, που συνέβη χωρίς να υπάρχει γνώση ότι υπήρχε σε εξέλιξη κάποια άλλη εξέγερση στη χώρα, σημειώθηκε στις πόλεις [[Καρθαγένη|Καρταχένα]] και [[Βαλένθια]] στις 23 Μαΐου. Ακολούθησαν οι πόλεις [[Σαραγόσα]] (Θαραγόθα στα ισπανικά) και [[Μούρθια]] στις 24 Μαΐου, και η επαρχία των [[Αστούριες|Αστουριών]] στις 25 Μαΐου, η οποία εκδίωξε τον Γάλλο κυβερνήτη της και κήρυξε τον πόλεμο στον
Στην [[Καρθαγένη|Καρταχένα]] μοιράστηκαν στον κόσμο κόκκινου χρώματος κονκάρδες, παραδοσιακό σύμβολο της μοναρχίας των Βουρβώνων, η τοπική φρουρά υποστήριξε την εξέγερση, ενώ ο τοπικός κυβερνήτης και ο στρατιωτικός διοικητής συνελήφθησαν. Στη συνέχεια, εγκαθιδρύθηκε μια επαρχιακή ''χούντα'' (συμβούλιο), υπό την ηγεσία ενός διακεκριμένου ναυάρχου. Στη Σαραγόσα, όπου ο Χοσέ Παλαφόξ, ένας [[ταξίαρχος]] της επίλεκτης Βασιλικής Φρουράς, κρυβόταν έξω από την πόλη, οι πράκτορες των συνωμοτών ξεσήκωσαν το πλήθος, το οποίο τον κάλεσε ως αρχηγό του. Ο τοπικός κυβερνήτης φυλακίστηκε, ενώ ο Παλαφόξ ορίσθηκε [[ντε φάκτο]] κυβερνήτης της Σαραγόσας, καθώς και της [[Αραγωνία]]ς.
| |||