Πόλεμος της Ιβηρικής Χερσονήσου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Ιωσήφ Βοναπάρτης επαναπαύτηκε ασκώντας την εξουσία μέσω της σωζόμενης διοικητικής μηχανής του παλαιού καθεστώτος, ενώ έδωσε αρμοδιότητες σε τοπικές κυβερνήσεις σε πολλές επαρχίες, στελεχωμένες με βασιλικούς επιτρόπους. Μετά από πολλή προετοιμασία και δημόσια συζήτηση, στις 2 Ιουλίου 1809 η Ισπανία διαιρέθηκε σε 38 νέες επαρχίες, καθεμία υπό έναν ''ιντεντιέντε'' (αξιωματούχος) διορισμένο από τον βασιλιά Ιωσήφ, και στις 17 Απριλίου 1810 οι επαρχίες αυτές μεταβλήθηκαν σε γαλλικού διοικητικού στυλ περιφέρειες και υποπεριφέρειες. Με ονομασία από την εκάστοτε κύρια πόλη τους παρά από τα κυρίαρχα γεωγραφικά χαρακτηριστικά τους, όπως συνέβαινε έως τότε, οι νέες εδαφικές διοικητικές διαιρέσεις, σχεδόν ίσες σε μέγεθος, είχαν μικρή σχέση με κάποια ιστορική διοικητική μονάδα. Παραταύτα, διατηρήθηκαν τα ιστορικά ονόματα πολλών παλαιών επαρχιών στο νέο διοικητικό σχήμα, γεγονός που αποτέλεσε σημαντική παραχώρηση των Γάλλων.

 

 

Υπό την απειλή της τιμωρίας δήμευσης της ιδιοκτησίας, η διαφυγή στην "Πατριωτική ζώνη" (εδάφη που ελέγχονταν από τους Ισπανούς πατριώτες) δεν αποτελούσε πρακτική δυνατότητα, παρά μόνο για τους αξιωματούχους με εξασφαλισμένη θέση στην ισπανική κυβερνητική υπηρεσία, ή για νεαρούς άνδρες χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις, προσανατολισμένους στο χτίσιμο καριέρας. Συνεπώς, οι Γάλλοι διέθεταν ένα μέσο ελέγχου και επιβολής επί των ισπανικών ιδιοκτητριών τάξεων. Οι εν λόγω τάξεις, ενώ αρνούνταν να υπηρετήσουν υπό τους Γάλλους (σε κάποιες περιπτώσεις και ως κατάσκοποι ή αγγελιοφόροι), αποδέχθηκαν την παρουσία των κατοχικών δυνάμεων και προχωρούσαν περιστασιακά στη σύναψη δεσμών φιλίας με αυτές. Ο [[Φρανθίσκο Γκόγια]], που παρέμεινε στη [[Μαδρίτη]] καθόλη τη διάρκεια της γαλλικής κατοχής, ζωγράφισε το πορτραίτο του Ιωσήφ Βοναπάρτη και κατέγραψε τον πόλεμο σε μια σειρά 82 πινάκων ζωγραφικής με το συλλογικό τίτλο ''Οι Καταστροφές του Πολέμου''. Για πολλούς γάλλους αξιωματικούς, η ζωή μπορούσε να είναι άνετη. Ενδεικτικά, ο Γερμανός Χάινριχ φον Μπραντ - ένας αξιωματικός σε κάποιο από τα πολωνικά συντάγματα των δυνάμεων του Ναπολέοντα που είχε σταθμεύσει στην [[Αραγωνία]] μετά την πτώση της [[Σαραγόσα]]ς - έλεγε ότι οι Γάλλοι: ''δεν ήταν τόσο μισητοί όσο έχει λεχθεί από τότε''.