Νίκολα Τέσλα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Я вандал |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Νίκολα Τέσλα''' (''Никола Тесла, Nikola Tesla'', [[10 Ιουλίου]] [[1856]] - [[7 Ιανουαρίου]] [[1943]]) ήταν Σέρβος<ref> {{en}} {{cite book | author=Seifer, Marc | year=1998 |pages=1740 | quote=There is something in me which is only perhaps illusory," Tesla began, "[It is] like that which often comes to young, enthusiastic persons, but if I were to be sufficiently fortunate to bring about at least some of my ideas it would be for the benefit of humanity. ... If these hopes become one day a reality, my greatest joy would spring from the fact that this work would be the work of a Serb.}}</ref><ref> {{en}} {{cite book | title=My inventions| author=Tesla, Nikola |quote= At that time I was under the sway of the Serbian national poetry, and therefore full of admiration for the feats of the heroes.}}</ref> εφευρέτης, μηχανολόγος, ηλεκτρολόγος μηχανικός, και ένας από τους σημαντικότερους φυσικούς στην ιστορία της επιστήμης.
== Πρώτα χρόνια ==
Γραμμή 17:
[[Αρχείο:Tesla young adjusted.JPG|αριστερά|μικρογραφία|Ο Τέσλα σε ηλικία 23 ετών το 1879]]
Τελικά στις 26 Ιουνίου του έτους 1873 αποφοίτησε με βαθμό «πολύ καλά» και επέστρεψε στη γενέτειρά του όπου προσβλήθηκε από [[χολέρα]]. Χρειάστηκε εννέα μήνες για να αναρρώσει. Την ίδια περίοδο, ανακοίνωσε στον πατέρα του την πρόθεσή του να ακολουθήσει σπουδές μηχανολόγου, παρά την επιθυμία του τελευταίου να γίνει ιερέας. Καθώς ο Τέσλα ήταν σε ηλικία να υπηρετήσει τον Αυστριακό στρατό για τρία χρόνια, ο πατέρας του, από φόβο πως δεν θα μπορούσε να αντεπεξέλθει στη σκληρή στρατιωτική ζωή, τον παρότρυνε να κρυφτεί στα βουνά του Γκόσπιτς, όπου έμεινε για εννέα μήνες μέχρι το καλοκαίρι του 1875<ref>Carlson (2013), σελ. 30</ref>. Με δεδομένο πως μέλη της οικογένειας του πατέρα του ήταν υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι, θεωρείται πιθανό πως κατάφεραν με την επιρροή τους να εξασφαλίσουν πως δεν θα υπηρετούσε τη θητεία του<ref>Cheney (2001), σελ. 69</ref>. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στα βουνά, ο Τέσλα συνέλαβε δύο ευφάνταστες ιδέες οι οποίες, αν και αδύνατο να υλοποιηθούν στην πράξη, θεωρούνται ενδεικτικές της οικουμενικότητας των εφευρέσεων του. Η πρώτη αφορούσε ένα υποθαλάσσιο δίκτυο σωλήνων που θα επέτρεπε τη γρήγορη αποστολή αλληλογραφίας και δεμάτων από τη μία ήπειρο στην άλλη, και η δεύτερη ένα στάσιμο δακτύλιο κατά μήκος του [[ισημερινός|ισημερινού]] που θα επέτρεπε τους χρήστες του να μεταβαίνουν, χωρίς να μετακινούνται, σε διαφορετικά σημεία της Γης καθώς αυτή θα περιστρεφόταν ως προς το δακτύλιο.
[[Αρχείο:Нікола Тэсла, 1880..png|μικρογραφία|314x314εσ|
Με προσπάθειες του πατέρα του εξασφάλισε υποτροφία από τη Στρατιωτική Περιφέρεια του Κάρλοβατς για την Ανώτατη Πολυτεχνική Σχολή του [[Γκρατς]]. Άλλες τρεις παρόμοιες σχολές βρίσκονταν στη [[Βιέννη]], στο [[Μπρνο]] και στην [[Πράγα]]. Στη σχολή, ο Τέσλα παρακολούθησε μαθήματα [[γεωμετρία|γεωμετρίας]], θεωρητικής και πειραματικής [[φυσική|φυσικής]], [[λογισμός|ολοκληρωτικού λογισμού]], καθώς και [[αναλυτική χημεία|αναλυτικής χημείας]], [[βοτανική]]ς, [[οπτική]]ς, [[γαλλική γλώσσα|γαλλικών]] και [[αγγλική γλώσσα|αγγλικών]]. Δείχνοντας υπερβολικό ζήλο, εργαζόταν πολλές ώρες την ημέρα έχοντας άριστες επιδόσεις. Η παρακολούθηση των διαλέξεων του καθηγητή Πεσλ έδωσε το έναυσμα να καταπιαστεί με την πρόκληση της ανάπτυξης ενός κινητήρα με χρήση [[εναλλασσόμενο ρεύμα|εναλλασσόμενου ρεύματος]], η οποία θα απασχολούσε τον Τέσλα τα επόμενα χρόνια.
Γραμμή 24:
Δεν αποφοίτησε ποτέ από την σχολή του Γκρατς. Μετά από μια ανεπιτυχή προσπάθεια να εξασφαλίσει νέα υποτροφία για να συνεχίσει τις σπουδές του στη Βιέννη ή στο Μπρνο, εγκαταστάθηκε στο [[Μάριμπορ|Μάρμπουργκ]] της σημερινής Σλοβενίας όπου εργάστηκε για μικρό χρονικό διάστημα ως μηχανικός. Εκεί τον επισκέφτηκε ο πατέρας του, ο οποίος προσπάθησε ανεπιτυχώς να τον πείσει να επιστρέψει στην οικογένεια του και να συνεχίσει πιθανώς τις σπουδές του στην Πράγα. Μερικές εβδομάδες αργότερα, o Τέσλα συνελήφθη στο Μάριμπορ και οδηγήθηκε πίσω στο Γκόσπιτς υπό αστυνομική συνοδεία. Ο Μίλουτιν Τέσλα πέθανε τον Απρίλιο του 1879, απογοητευμένος από την τροπή των γεγονότων.<ref>Carlson (2013), σελ. 45-47</ref>
Αποφασισμένος να ακολουθήσει την επιθυμία του πατέρα του, ο Τέσλα γράφτηκε τον Ιανουάριο του 1880 στο γερμανόφωνο [[Πανεπιστήμιο του Καρόλου]] της Πράγας έχοντας αρχικά οικονομική στήριξη από τους θείους του, Πέταρ και Πάβλε Μάντιτς. Ένα χρόνο αργότερα, και ενώ δεν ήταν πλέον δυνατό να τον συντηρεί η οικογένειά του, αποφάσισε να εγκαταλείψει την Πράγα χωρίς να αποκτήσει κάποιο πτυχίο, και εγκαταστάθηκε στη [[Βουδαπέστη]].
== Αρχή της σταδιοδρομίας του ==
Γραμμή 145:
{{Refend}}
== Τραγούδι στη μνήμη του Νίκολα Τέσλα
* ''[http://www.youtube.com/watch?v=XeOLAEGibag Nikola Tesla]'' ορχηστρικό κομμάτι του Σέρβου συνθέτη – ερμηνευτή [[Ζέλικο Γιοκσίμοβιτς]]
| |||